ΡΑΠ Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη: Οι απευθείας αναθέσεις ευνοούν την ανάπτυξη προσωπικών-πελατειακών σχέσεων

Ο προϋπολογισμός του Δήμου δεν εμφανίζει αυξημένες τακτικές επιχορηγήσεις για την αντιμετώπιση των άμεσων κοινωνικών αναγκών, λέει η ΡΑΠ του Κ. Σπαρτινού (φωτογρ.) που ζητούν την θέσπιση κοινωνικού μισθού, με την μείωση των τελών στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Ακόμα και εάν δεν είναι στις προθέσεις της δημοτικής αρχής Πατρέων την καθιστούν ευάλωτη σε πιέσεις και εκβιασμούς που μπορεί να προκύψουν

«Η κριτική που αναπτύχθηκε από την πλευρά της ΡΑΠ στον Προϋπολογισμό του Κοινωνικού Οργανισμού επικεντρώθηκε και στο ζήτημα της αυξημένης πρόβλεψης για υπεργολαβίες και απευθείας αναθέσεις έργων σε εξωτερικούς συνεργάτες, δηλαδή ιδιώτες. Έχουμε την εντύπωση ότι δεν εξαντλήθηκαν τα όρια για την εξεύρεση λύσεων συμβατών με τις αξίες και τις αρχές της υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα των δημοτικών λειτουργιών και της πλήρους διαφάνειας στα δημοτικά πεπραγμένα. Είναι σαφές ότι οι απευθείας αναθέσεις ευνοούν την ανάπτυξη προσωπικών και πελατειακών σχέσεων που ακόμα και εάν δεν είναι στις προθέσεις της δημοτικής αρχής – και θεωρούμε ότι δεν είναι – την καθιστούν ευάλωτη σε πιέσεις και εκβιασμούς που μπορεί να προκύψουν». 

Τα παραπάνω αναφέρει η «ΡΑΠ Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη» του Κώστα Σπαρτινού, σχετικά με την μη ψήφιση εκ μέρους της του  Προϋπολογισμού του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων.

Αναλυτικότερα αναφέρονται τα παρακάτω:

«Την Κυριακή, 07.12.2014, πραγματοποιήθηκε η 26^η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Κοινωνικού Οργανισμού με μοναδικό θέμα το ετήσιο σχέδιο δράσης και τον αντίστοιχο Προϋπολογισμό του Οργανισμού για το 2015. Παρά το γεγονός ότι το ετήσιο σχέδιο δράσης προϋπολογίζει σημαντικές δράσεις τις οποίες ως ΡΑΠ-Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη θα στηρίξουμε, όπως η δημιουργία Ημερήσιου Κέντρου Φροντίδας Ηλικιωμένων, Ξενώνα Αστέγων, καλοκαιρινής κατασκήνωσης για παιδιά, εμφανίζει εξίσου σημαντικές αποκλίσεις από τις εξαγγελθείσες από τη Δημοτική αρχή πολιτικές αλλά και, το ουσιαστικότερο, από τις ανάγκες της Πάτρας. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι η τακτική επιχορήγηση του Δήμου προς τον Κοινωνικό Οργανισμό παραμένει ακριβώς στο ίδιο ύψος με το περσινό ποσό υποσκάπτοντας έτσι την επιχειρηματολογία περί ελλιπούς χρηματοδότησης της κοινωνικής πολιτικής. Στην ουσία, καταδεικνύει το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει έως σήμερα μια χαρτογράφηση των κοινωνικών αναγκών της πόλης μας και, κατά συνέπεια, ένας σχεδιασμός των δράσεων με βάση την κάλυψη αυτών των αναγκών. Οι δράσεις σχεδιάζονται στο περίπου, ή κατά τη διατυπωμένη έκφραση «βλέποντας και κάνοντας». 

Η έλλειψη σχεδιασμού αποκαλύπτεται και στην απουσία σύνδεσης του ετήσιου σχεδίου δράσης με τον πενταετή σχεδιασμό που είναι υποχρεωμένη να φέρει προς ψήφιση η δημοτική αρχή και για λόγους τυπικούς αλλά και ουσιαστικούς.

Η αύξηση για παράδειγμα κατά 100 θέσεις της δυναμικής των δημοτικών παιδικών σταθμών πρέπει να ανταποκρίνεται σε έναν σχεδιασμό πενταετίας, στο τέλος της οποίας θα είμαστε σε θέση ως Κοινωνικός Οργανισμός να απορροφούμε το σύνολο των αιτήσεων, όπως έχει εξαγγείλει προεκλογικά η δημοτική αρχή, θέση με την οποία συμφωνούμε. 

Κατά δεύτερο λόγο, εξίσου σημαντικό, υποδηλώνει αναντιστοιχία στην ιεράρχηση των αναγκών του Δήμου αφού σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, συνθήκες που έχουν αναγκάσει τη δημοτική αρχή να αναθεωρήσει σε θετική κατεύθυνση τη στάση της για την κρίση και την αντιμετώπιση των συνεπειών της σε καθημερινό επίπεδο, ο προϋπολογισμός του Δήμου δεν εμφανίζει αυξημένες τακτικές επιχορηγήσεις για την αντιμετώπιση των άμεσων κοινωνικών αναγκών. 

Θα μπορούσε να αντιπαραθέσει κάποιος σε αυτή την κριτική ότι τα έσοδα του Κοινωνικού Οργανισμού επαρκούν για τις σχεδιαζόμενες δράσεις τη στιγμή μάλιστα που εμφανίζεται αυξημένο υπόλοιπο χρήσης. Η απάντηση σε αυτό το επιχείρημα θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ουσιαστικότερη ενίσχυση του κοινωνικού μισθού των «ευπαθών ομάδων» με την πλήρη απαλλαγή τους από δημοτικά τέλη ή σημαντικές μειώσεις στα ανταποδοτικά θέτοντας σε πλήρη εφαρμογή την «κάρτα δικαιούχου» - μια πρόταση της ΡΑΠ που  έγινε καταρχάς δεκτή από τη δημοτική αρχή. Βέβαια, κάποια στιγμή ο Κοινωνικός Οργανισμός θα πρέπει να αποφασίσει ποιες είναι αυτές «οι ευπαθείς ομάδες» και να επιβάλλει την αναγνώρισή τους με κοινό τρόπο για όλες τις υπηρεσίες και οργανισμούς του Δήμου ενσωματώνοντας στις ευπαθείς ομάδες τους άνεργους, μια πολιτική διεκδίκηση που μπορεί να διαμορφώσει ευρύτατες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες. 

Η κριτική που αναπτύχθηκε από την πλευρά της ΡΑΠ στον συγκεκριμένο προϋπολογισμό επικεντρώθηκε και στο ζήτημα της αυξημένης πρόβλεψης για υπεργολαβίες και απευθείας αναθέσεις έργων σε εξωτερικούς συνεργάτες, δηλαδή ιδιώτες. Έχουμε την εντύπωση ότι δεν εξαντλήθηκαν τα όρια για την εξεύρεση λύσεων συμβατών με τις αξίες και τις αρχές της υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα των δημοτικών λειτουργιών και της πλήρους διαφάνειας στα δημοτικά πεπραγμένα. Είναι σαφές ότι οι απευθείας αναθέσεις ευνοούν την ανάπτυξη προσωπικών και πελατειακών σχέσεων που ακόμα και εάν δεν είναι στις προθέσεις της δημοτικής αρχής – και θεωρούμε ότι δεν είναι – την καθιστούν ευάλωτη σε πιέσεις και εκβιασμούς που μπορεί να προκύψουν. 

Τέλος, η οξύτατη κριτική που ασκήθηκε για την παράκαμψη του Διοικητικού Συμβουλίου και των δομών του Κοινωνικού Οργανισμού, φαινόμενο που επαναλήφθηκε τρεις φορές σε διάστημα λίγων ημερών, ελπίζουμε να οφείλεται στο άγχος της δημοτικής αρχής να εμφανίσει έργο και όχι σε μια αντίληψη που δημιουργεί συγκεντρωτισμό, αδιαφάνεια και περιχαράκωση σε αντιλήψεις και πρόσωπα».