Μέχρι πριν από λίγα χρόνια ξιφουλκούσαμε για το πώς και με ποιες μορφές κινητοποίησης και αγώνα θα καταφέρει η Πάτρα να επανακτήσει το θαλάσσιο μέτωπό της και να βρει διέξοδο στον δικό της ορίζοντα. Το λογικό θα ήταν όλα αυτά τα χρόνια, από το 2008 κιόλας, να έχει ξεκινήσει παράλληλα με τη διεκδίκηση και η συζήτηση γύρω από το τι θα κάνουμε αυτό που διεκδικούμε, ποια μπορεί να είναι η στόχευση της πόλης. Διότι είναι καλό και λογικό κάτι να το θες, αλλά θα πρέπει να έχεις και μια λογική απάντηση στο ερώτημα «γιατί το θες;»
Ως γνήσιοι πολίτες αυτής της χώρας, αφήσαμε και αυτό το θέμα για την τελευταία στιγμή. Και ως γνήσιοι Πατρινοί, ξεκινήσαμε να ξιφουλκούμε ξανά, αυτή τη φορά επί της αξιοποίησης του παραχωρημένου πλέον χώρου.
Καθόλου παράξενο μάλιστα δεν είναι και που η αξιοποίηση του θαλασσίου μετώπου μπήκε πρώτη στη λίστα με τον προεκλογικό καυγά, με τον πρόεδρο του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας να προτείνει έναν διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, τον αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας Γρηγόρη Αλεξόπουλο (τον οποίο οι πληροφορίες θέλουν υποψήφιο δήμαρχο Πατρέων) να συμφωνεί με τον κ. Αϊβαλή και να κάνει λόγο για συνεργασία και συστράτευση των δυνάμεων και των φορέων για την ανάπτυξη του μετώπου και νέες θέσεις εργασίας και τον δήμο να απαντά σε υψηλούς τόνους στον Γρηγόρη Αλεξόπουλο, άρα εμμέσως πλην σαφώς και στον πρόεδρο του ΤΕΕ , ότι ονειρεύονται έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ως πηγή κερδών και να υπενθυμίζει ότι η δημοτική αρχή έχει ήδη κάνει λόγο για αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, τον οποίο και προχωρά.
«Όσοι ονειρεύονται το Παραλιακό Μέτωπο ως πηγή κερδών για τους λίγους και όχι αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών του λαού, θα μείνουν με το όνειρο θερινής νυκτός» ανέφερε η τελευταία ανακοίνωση του δήμου.
Εκ πρώτοις, Πελετίδης, Αλεξόπουλος και ΤΕΕ μοιάζουν να συμφωνούν διαφωνώντας. Άπαντες κάνουν λόγο για αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι.
Άλλο πανελλήνιος, άλλο διεθνής διαγωνισμός
Πρώτα από όλα είναι άλλο πράγμα ένας πανελλήνιος και άλλο ένας διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός και έπειτα είναι άλλο πράγμα μια παρέμβαση με κηπάρια και γήπεδα και άλλο πράγμα μια μεγάλης έκτασης παρέμβαση που είναι δυνατόν να σηματοδοτήσει πράγματα για την πόλη, να αλλάξει δηλαδή σημαντικά το προφίλ και τον προσανατολισμό της, να της δώσει προστιθέμενη αξία.
Εκεί λοιπόν φαίνεται ότι βρίσκεται και η διαφορά, η οποία δεν είναι μικρή. Είναι διαφορά ουσίας. Και ιδεολογικής τοποθέτησης. Για αυτό και η αντιπαράθεση. Ο δήμος δεν επιθυμεί καμία σχέση με την επιχειρηματικότητα.
«Το θαλάσσιο μέτωπο της Πάτρας θα γίνει χώρος αναψυχής και δραστηριοτήτων για όλους» αναφερόταν στην πρώτη ανακοίνωση του δήμου, μετά την κατάθεση στη Βουλή της τροπολογίας με την οποία κατοχυρώνεται για 99 χρόνια η δωρεάν παραχώρηση της χρήσης της πρώην χερσαίας ζώνης του λιμανιού της πόλης» για να συνεχίσει: «δεσμευόμαστε πως μαζί με τον πατραϊκό λαό θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε κρατική χρηματοδότηση και αξιοποίηση της περιοχής υπέρ των αναγκών των δημοτών μας».
Αυτή η δήλωση είναι ενδεικτική της διάθεσης που έχει ο δήμος για την αξιοποίηση του θαλασσίου μετώπου στο πλαίσιο των πολιτικών του πεποιθήσεων. Επιθυμεί αφενός μια ήπια παρέμβαση, κάτι σαν τα πάρκα που έχει φτιάξει, με την προσθήκη ίσως κάποιων γηπέδων, όπως κατά καιρούς έχει ακουστεί ή και ανάλογων χώρων με δέντρα και φυτά. Μια πρόταση που όπως δείχνει, θέλει να διαχειριστεί ο ίδιος, χωρίς να λάβει υπόψιν τις θέσεις των άλλων φορέων.
Για να γίνει πράξει η επιθυμία του δήμου, αρκεί ένας πανελλήνιος διαγωνισμός, σαν αυτόν στον οποίο αναφέρεται ο Χρήστος Κορδάς, με συγκεκριμένο εύρος παρέμβασης. Από την άλλη, η αναφορά στην κρατική χρηματοδότηση, η οποία και θα διεκδικηθεί, δίνει άλλο ένα στίγμα. Η δημοτική αρχή περιμένει να απαιτήσει τα χρήματα από το κράτος. «Δεν θα επιτρέψουμε χαράτσι για τον λαό» είναι η δική της μετάφραση αυτής της οπτικής.
Η ευκαιρία για ένα σημαντικό τοπόσημο και θέσεις εργασίας
Ένας διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός (στον διεθνή πάμε όταν έχουμε να κάνουμε με μεγάλης έκτασης και συνθετότητας παρέμβαση), μπορεί να βάλει μια νέα διάσταση για την ανάπτυξη της παραχωρημένης περιοχής, δηλαδή του αδιαμόρφωτου χώρου από τη Γούναρη έως την Αγίου Νικολάου. Θα άνοιγε με λίγα λόγια το «παράθυρο» ώστε να πέσουν ιδέες, οι οποίες δεν θα αφορούν ούτε πάρκα, ούτε γήπεδα, ούτε κηπάρια, αλλά σημαντικές παρεμβάσεις που θα μπορούν να γίνουν τοπόσημο για την πόλη και να αλλάξουν το αναπτυξιακό της προφίλ. Κάτι πολύ πιο μεγάλο, πολύ πιο καινοτόμο.
«Δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι επί δέκα χρόνια η παραχώρηση του θαλασσίου μετώπου ήταν ο μεγάλος στόχος της πόλης, έτσι ώστε να γίνουν, γήπεδα, πάρκινγκ, ή ένα ακόμη πάρκο» λένε οι υπέρμαχοι της πρότασης για διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. «Μπορούν να γίνουν χώροι πολιτισμού, διασκέδασης και ψυχαγωγίας, όπου να ενυπάρχει και το επιχειρηματικό στοιχείο, όπως άλλωστε θα γίνει και στο χώρο του Λαδόπουλου με τη σύμφωνη γνώμη του δήμου που εδώ αντιδρά».
Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων μεγάλων παρεμβάσεων, ικανών να γίνουν σημεία αναφοράς θα μπορούσε κανείς να δει σε άλλες χώρες όπου παρηκμασμένες λιμενικές ζώνες οδήγησαν σε πολύ φιλόδοξα έργα αναζωογόνησης όπως τα Ντόκλαντς του Λονδίνου ή οι παλιές προβλήτες στο λιμάνι του Αμβούργου. Μιας κι εδώ δεν υπάρχουν κτιριακά διαθέσιμα, θα μπορούσαμε να προσανατολιστούμε σε επενδύσεις άλλου τύπου, όπως π.χ, στη δημιουργία ενός ακουάριουμ στο μόλο, πρόταση που έχει ακουστεί κατά το παρελθόν ιδίως από τον πρώην δήμαρχο Γιάννη Δημαρά, και θα μπορούσε να δώσει προστιθέμενη αξία στην πόλη, αλλά και να ανοίξει θέσεις εργασίας.
Πιθανά χρηματοδοτικά τέτοια εργαλεία ώστε να κινηθεί ο δήμος, σε περίπτωση που θα επιθυμούσε μια τέτοια φιλόδοξη παρέμβαση, μπορούσαν να είναι προγράμματα όπως το JESSICA με σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με τον δήμο να έχει την εκμετάλλευση του χώρου και εξ αυτού να διαθέτει και έσοδα από αυτόν. Σε αυτό το σκέλος πρέπει άλλωστε να λάβουμε υποψιν την πολύ σημαντική διάσταση της συντήρησης του χώρου, στον οποίο υπάρχουν δαπανηρές εγκαταστάσεις, καλώδια, φώτα κλπ.
«Από ποιον προϋπολογισμό θα βγαίνουν αυτά; Μήπως το κομμάτι του θαλασσίου μετώπου θα πρέπει να αυτονομηθεί οικονομικά έτσι ώστε όχι μόνο να μην καλύπτεται από τον δημοτικό προϋπολογισμό η συντήρησή του αλλά να έχει από αυτό ο δήμος τα δικά του έσοδα;» θέτει το ζήτημα το απέναντι στρατόπεδο, υπογραμμίζοντας ότι ακόμη και στην περίπτωση που τα χρήματα θα βγαίνουν από τα δημοτικά ταμεία, τους πολίτες θα βαραίνουν.
Επί της ουσίας πρόκειται για δύο διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις για την διαχείριση και την ανάπτυξη της πολης. Αυτές είναι που θα συγκρουστούν και στις εκλογές που έρχονται.
Χρήστος Κορδάς: Χωρίς νέα εμπορευματικού χαρακτήρα κτίρια ή εγκαταστάσεις
Ο αντιδήμαρχος Εργων Υποδομής, Χρήστος Κορδάς είναι σαφής: «Προχωράμε σε δημόσια συζήτηση για τις παραμέτρους σχεδιασμού του παραλιακού μετώπου και στη συνέχεια, μέσα από πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, επιλέγουμε την καλύτερη πρόταση για χρήσεις που βελτιώνουν τη ζωή των απλών ανθρώπων, τη λειτουργία και την εικόνα της πόλης, χωρίς νέα εμπορευματικού χαρακτήρα κτίρια ή εγκαταστάσεις».
Γρηγόρης Αλεξόπουλος: Μη χάσουμε άλλες ευκαιρίες που θα φέρουν και θέσεις εργασίας
"Δίνεται μια μοναδική ευκαιρία να δημιουργηθεί μια παραλιακή ζώνη, πόλος έλξης τουρισμού και ανάπτυξης για την Πάτρα. Είναι τεράστια η ευθύνη σχεδιασμού και υλοποίησης ενός τέτοιου εγχειρήματος γιατί οι όποιες αποφάσεις θα επηρεάσουν την ποιότητα ζωής των επόμενων γενιών, ενώ παράλληλα θα δημιουργήσουν τουριστικό ρεύμα στην πόλη μας!
Για τα μέγιστα οφέλη είναι επιτακτική η ανάγκη συνεργασίας όλων. Σε αυτή την περίπτωση δεν χωράνε αποκλεισμοί!! Δήμος, Περιφέρεια, επιστημονικός κόσμος, παραγωγικοί φορείς, θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα κοινό μέτωπο για το καλό της πόλης μας, ξεπερνώντας τις όποιες παθογένειες.
Η πρωτοβουλία του ΤΕΕ και του προέδρου του, Βασίλη Αϊβαλή, να αναδείξει την ανάγκη προκήρυξης ενός διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, είναι το εναρκτήριο λάκτισμα σε έναν αγώνα που θα πρέπει να συμμετέχουν όλοι. Ας οραματιστούμε την Πάτρα σε λίγα χρόνια σαν μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή πόλη με πολλές νέες θέσεις εργασίας, και ας αφήσουμε πίσω μας την μιζέρια και την στείρα αντιπολίτευση!! Η Καλαμάτα, η Θεσσαλονίκη, ο Βόλος προχωράνε με γρήγορα βήματα! Μην χάνουμε άλλες ευκαιρίες».
Βασίλης Αϊβαλής: Με συμμετοχή όλου του τεχνικού, επιστημονικού και παραγωγικού δυναμικού της περιοχής
«Θα πρέπει να υπάρξει ένας ολοκληρωμένος στρατηγικός σχεδιασμός για την ευρύτερη περιοχή, ο οποίος θα προκύψει από σύνθεση διευρυμένων προοδευτικών συνεργασιών, με έντονη συμμετοχή όλου του τεχνικού, επιστημονικού και παραγωγικού δυναμικού της περιοχής. Θα πρέπει να προκηρυχθεί ένας διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός, έτσι ώστε να συλλεχθούν ιδέες ανάπλασης από τους επιστήμονες και εν συνεχεία να προκριθούν οι καλύτερες από αυτές. Όσον αφορά την εξεύρεση πόρων, αυτό μπορεί να γίνει με τη βοήθεια της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας».
Γιώτα Κοντογεωργοπούλου (dete.gr)
(εφημερίδα 7 Μέρες Ενημέρωση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου