Κρίθηκε στη βάση της προσπάθειας η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, που εμπεριέχει τη στήριξη ντης μεγάλης πλειοψηφίας του κινήματος των αγανακτισμένων. Το εάν αυτή η τάση θα προσλάβει και μόνημα χαρακτηριστικά, είναι κάτι που θα αποδειχθεί στο μέλλον.

Και κυρίως θα  εξαρτηθεί από την ανταπόκριση που θα δείξει ο χώροςτου ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛΛ προς τα κοινωνικά ζητήματα. Προς το πζαρών εκείνο που ακούμε ως ύστατη καταφυγή προς την επιλογή των ψηφοφόρων να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό που λέβγεται ευρέως, με απλοϊκότατο  τρόπο. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΦΑΓΑΝ. Μπορεί να μην έφερεαν τα αποτελέσματα που περιμέναμε και που μας είχαν τάξει, αλλά δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ΄λοτι τα χέρια τους είναι καθαρά και επί επτά μήνες που ήσαν στην κυβέρνηση όχι μόνον προσπάθησαν να λύσουν προβλήματα, αλλά και αντιστάθηκαν στους εκβιασμούς που δέχθηκαν από παντού. Άλλωστε ο ίδιος ο Τσίπρας έκανε την αυτοκριτική του, όταν ομολόγησε: Υποτίμησα τη δύναμη του χρήματος, είπε ερωτώμενος εάν γνώριζε τις πιέσεις και τους εκβισμούς που θα δεχόταν! 

Η έρευνα του ΠΑ-ΜΑΚ Παντείου, παρουσιάστηκε σε συνέδριο που προσπαθεί να προσεγγίσει τι απέγινε το «κίνημα των αγανακτισμένων» και πόσο επηρέασε ή επηρεάζει το πολιτικό σκηνικό της χώρας μας. Έτσι, διαπιστώνεται ότι το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά κατέρρευσε, η Ν.Δ. έχασε ένα μεγάλο κομμάτι της δυναμικής της και οι "αγανακτισμένοι" μετακινήθηκαν στα αντιμνημονιακά κόμματα της εποχής, πρωτίστως στον ΣΥΡΙΖΑ, και τους ΑΝ.ΕΛΛ., αλλά και στη ΧΑ, ενώ στη συνέχεια προσχώρησαν και σε άλλες μικρότερες δυνάμεις.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Νίκο Μαραντζίδη, η ζωή θα δείξει αν θα αναβιώσει το κίνημα αγανακτισμένων ή αν η μετακίνησή τους σε άλλους πολιτικούς χώρους πέραν του παλιού δικομματισμού είναι μια σταθερή επιλογή ή όχι. Για τον ίδιο, οι ''αγανακτισμένοι" αφήνουν και μια δεύτερη κληρονομιά, πέραν της ρευστότητας στο πολιτικό σκηνικό: «Είναι η κληρονομιά οργής στο επίπεδο των συναισθημάτων, η οποία, από εδώ και μπρος, θα είναι πιο εύκολο να ανάβει».

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα εργασίας του αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Ηλία Ντίνα και του επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Γιάννη Κωνσταντινίδη δίνεται απάντηση και στο ερώτημα γιατί ο κυβερνητικός συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. υπερψηφίστηκε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Όπως επισημαίνουν, "οι εκλογές του 2015 συνιστούν μια σημαντική παρέκκλιση από τη βασική υπόθεση εργασίας της θεωρίας της οικονομικής ψήφου».

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, οι ψηφοφόροι ανταμείβουν την κυβέρνηση σε εποχές ευημερίας και την καταψηφίζουν σε κακές οικονομικές συγκυρίες. «Ανεξάρτητα προϋπάρχουσας κομματικής ταύτισης, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας μετά το κλείσιμο των τραπεζών θεωρήθηκε από όλους χειρότερη από αυτή πριν από τον Ιανουάριο του 2015.

Παρ' όλα αυτά, ο κυβερνητικός συνασπισμός υπερψηφίστηκε κερδίζοντας αυτοδυναμία στη Βουλή» επισημαίνουν οι ερευνητές. Προσπαθώντας να εξηγήσουν αυτό το «παράδοξο», συμπεραίνουν ότι «η εξήγηση διαφαίνεται να πηγάζει στην κουλτούρα θυματοποίησης που είναι κυρίαρχη στην ελληνική κοινωνία και καθιστά σαφή τη διάκριση μεταξύ προσπάθειας και αποτελέσματος. Οι ψηφοφόροι ένιωσαν θύματα της κρίσης και με βάση αυτή την ταυτότητα ξεχώρισαν τις προθέσεις και τη διαπραγματευτική μάχη της κυβέρνησης από το αποτέλεσμα.

Ως εκ τούτου, επέλεξαν την ψήφο προς τον ΣΥΡΙΖΑ όχι γιατί η οικονομία δεν μέτρησε στην επιλογή τους, αλλά γιατί η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης κρίθηκε στη βάση της προσπάθειας ανεξαρτήτου αποτελέσματος» υποστηρίζουν.