 |
| Φωτογραφία αρχείου. |
«Συναδέλφισσες και Συνάδελφoι,
Τίποτα δεν έχει αλλάξει όμως και τίποτα δεν είναι όπως
παλιά.
Η σημερινή μας απεργία, είναι η πρώτη που
διοργανώνεται εκτός πλαισίου μνημονίων, αλλά εντός κρίσης και εντός πλαισίου
διεκδικήσεων. Ο ασφυκτικός εναγκαλισμός των μνημονίων που επέβαλαν οι
κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με τη λεηλασία της χώρας για σχεδόν 40
χρόνια, έφεραν πισωγύρισμα στα εργασιακά και έναν ιδιότυπο μεσαίωνα κυρίως
στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
Δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, ταμεία και χρήματα
των εργαζομένων, εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί. Κεκτημένα ισοπεδώθηκαν,
κατακτήσεις με αγώνες και αίμα, μηδενίστηκαν.
Πρόσφορο έδαφος σε αυτήν την επίθεση έδωσε η
αποσύνθεση του συνδικαλιστικού κινήματος. Ο εφησυχασμός, το βόλεμα, η κομματικοποίηση
και οι λύσεις δια της πλαγίας οδού, αποτελούσαν την κρατούσα άποψη. Οι
τριτοβάθμιες ενώσεις αλώθηκαν και αλλοτριώθηκαν μέσα από την συνδιαλλαγή και τη
συναλλαγή με τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τα σωματεία αλώθηκαν μέσα από τις
φιλοκυβερνητικές παρατάξεις και τη λογική των ρουσφετιών. Ζεσταίνονταν οι
καρέκλες και πάγωναν οι εργαζόμενοι. Η λογική της ανάθεσης των αγώνων
αναπτύχθηκε σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος, με αποτέλεσμα την
διαρκώς μειούμενη συμμετοχή των εργαζόμενων στις κινητοποιήσεις.
Οι ίδιοι άνθρωποι βρίσκονται και σήμερα επικεφαλής των
μεγάλων οργανώσεων. Σε αυτή την κατάσταση βρίσκεται δυστυχώς μέχρι και
σήμερα το εργατικό κίνημα και απόδειξη αυτού και η σχεδόν ανύπαρκτη συμμετοχή
του στις διεκδικήσεις.
Κατάσταση που βιώνουμε και σήμερα και που, δυστυχώς,
αδυνατίζει τα αιτήματά μας:
Απαιτούμε από την κυβέρνηση την καθολική
εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων, αλλά δεν έχουμε συλλόγους δυνατούς να τις
διαπραγματευτούν.
Επιδιώκουμε τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις,
αλλά με ποια δύναμη τα σωματεία θα επιβάλλουν τις θέσεις τους;
Απαιτούμε την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας
και το χτύπημα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Ποιοι θα καταγγείλουν τις
αυθαιρεσίες αν δεν έχουν ένα ισχυρό σωματείο να τους στηρίζει;
Βροντοφωνάζουμε για την αύξηση του κατώτερου μισθού
αλλά ακόμα και αυτό το μικρό ποσό που δίνεται τώρα στους εργαζόμενους, πολλές
φορές καταστρατηγείται. Ποιος μεμονωμένος θα το καταγγείλει;
Πόσοι δουλεύουν οχτάωρο ή και δωδεκάωρο δηλωμένοι με τετράωρο
αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι; Κοινό μυστικό, που δεν θα γίνει φανερό
με ένα αδύναμο σωματείο.
Ιδιαίτερα σήμερα που κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει
ότι ο ΣΕΠΕ αντιμετωπίζει διαφορετικά τους εργαζόμενους και επεμβαίνει άμεσα
στις όποιες καταγγελίες, αποδυναμώνεται ο ρόλος του όταν δεν υπάρχουν
καταγγελίες.
Όταν η ίδια η ΓΣΕΕ αρνείται να ορίσει εκπρόσωπο
στις διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, ποιανού τα
συμφέροντα εξυπηρετεί και ποιον θέλει να στηρίξει;
Το σωματείο μας συμμετέχει στην διεκδίκηση και
επιδιώκει την υλοποίηση των αιτημάτων, όμως δεν εθελοτυφλεί στο πρόβλημα της
απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος και της σχεδόν ανύπαρκτης συμμετοχής
των εργαζομένων στις συλλογικότητές τους.
Κύριος στόχος πρέπει να είναι η ενεργοποίηση των
σωματείων και των μελών τους, η μαζικότητά τους, η πραγματική και ουσιαστική
αντιπροσώπευσή τους στα συνδικαλιστικά όργανα και η αποτίναξη των κομματικών
αγκυλώσεων.
Σήμερα που ο φασισμός αναδεύεται παγκοσμίως και οι
ακροδεξιές πρακτικές και ιδεολογίες επιστρέφουν απειλητικά, οφείλουμε να μην
αδρανούμε σε κανένα επίπεδο πολιτικό, κοινωνικό, συνδικαλιστικό. Αν δεν
διδαχτούμε από τους αγώνες αλλά και τα λάθη του παρελθόντος, δεν έχουμε
δυστυχώς κανένα μέλλον.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι , ας γίνει
η σημερινή απεργία η αφετηρία για ζωντανά σωματεία, για δυναμικές
συλλογικότητες που θα προασπίζουν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά μας ως
εργαζόμενων και θα παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας».
_________________
(*) Ο Γιώργος Παπασπυρόπουλος είναι Γεν. Σύμβουλος του συλλόγου ΣΕΤΑΠ (Σύλλογος Εργαζομένων
Τράπεζας Αγροτικής Πειραιώς) και μέλος της
διοίκησης του Ε.Κ. Πάτρας με την παράταξη Εργατική Ενότητα-Ανατροπή.
Η ομιλία αυτή εκφωνήθηκε κατά την απεργιακή συγκέντρωση στις
28/11/2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου