Τι μεταδίδουν τα Δυτικά μέσα και ποια είναι η πραγματικότητα των αριθμών
Ή, τι παθαίνει κανείς όταν αναγκάζεται να ζει σε «εικονική πραγματικότητα»
Χρειάστηκαν μόλις λίγες μέρες για να καταλήξει – από εντελώς άλλη οπτική γωνία φυσικά και για άλλα συμφέροντα – ο Economist, θεματοφύλακας των πιο σκληρών κύκλων της Δύσης και των …αγορών της, στις διαπιστώσεις εν ολίγοις της προηγούμενης δημοσίευσης στο Kommon. Σε ένα report που θα παρουσιαστεί και στην Αθήνα από όλο το ευρωατλαντικό σόι με επικεφαλής τους Pyatt και Μητσοτάκη, μιλούν για να προωθήσουν τις δικές τους βέβαια επιδιώξεις για «10 τεκτονικές αλλαγές που αλλάζουν τον κόσμο μετά την Ουκρανία»
Είναι απόλυτα κατανοητό, αυτό που λέμε Δύση κι εκφράζει ο Economist, να θέλει με κάθε τρόπο και κόστος να …αλλάξει τον κόσμο, κι επειγόντως μάλιστα, αν ρίξει μια ματιά στο παρακάτω καταπληκτικό γράφημα (πάλι του Economist) για το πώς είχε διαμορφωθεί την τελευταία 20ετία η κυρίαρχη τάση στις εμπορικές συναλλαγές στις παγκόσμιες αγορές (άρα και τα κέρδη κι η κατανομή τους). Τάση που με κάθε θυσία πρέπει ν΄ ανατραπεί:
Θυμάστε το ‘Truman Show’;
Οι παλιότεροι ίσως θυμούνται μια ταινία του 1995, όπου ένας φουκαράς που έπαιζε ο Τζιμ Κάρρεϊ γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζούσε χωρίς να τόχει πάρει χαμπάρι, μέσα σ΄ ένα κόσμο εικονικής πραγματικότητας που σχεδίαζαν οι αόρατοι σεναριογράφοι, σκηνοθέτες και παραγωγοί ενός τηλεοπτικού σόου.
Τα ίδια ακριβώς επιχειρείται να ζήσουν σχετικά με το Ουκρανικό τις τελευταίες βδομάδες οι κοινωνίες στο περίπου 1/3 του πλανήτη -κι η δική μας- που μαθαίνουν, διαβάζουν, ακούν, βλέπουν ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ και κατασκευάζουν οι … «σκηνοθέτες». Εταιρείες δημοσίων σχέσεων, λομπίστες και παραρτήματα της CIA που με ονόματα, διευθύνσεις, παραδείγματα αποκάλυψε μια ομάδα ‘ερευνητικής δημοσιογραφίας’ σε μια εκτενή μελέτη που θα άξιζε πραγματικά να μεταφραστεί και να δημοσιευτεί στα Ελληνικά.
Αν πιστέψουμε τις «ειδήσεις» (λέμε τώρα…) που κατασκευάζονται και μεταδίδονται από τα Δυτικά κέντρα όλο το 24ωρο, κι απλά μεταφράζονται, αναπαράγονται από όλα - με λίγες εξαιρέσεις - τα ντόπια μέσα, η «πανωλεθρία» είναι φτωχή λέξη για να περιγράψει τις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία! Αν δε αναφερθούμε στην «απομόνωση και τη οικονομική ζημιά της Ρωσίας», σύμφωνα με όσα διαβάζουμε η «κατάρρευσή» της είναι θέμα …ωρών. Άσε που ξυπνάμε κάθε πρωί περιμένοντας κάποιο …πραξικόπημα στο Κρεμλίνο ή ακόμα και…δολοφονία του Πούτιν!
Η πλάκα είναι που οι Έλληνες «δημοσιογράφοι» (λέμε τώρα…) το μόνο που κάνουν είναι να συναγωνίζονται για το ποιος θα βρει τον πιο «κακιασμένο» τίτλο για περιγράψει τις… ήττες και …απώλειες του αντιπάλου και να κρατάει τις …ημέτερες δυνάμεις και τους αφελείς που τους διαβάζουν ή τους βλέπουν με… «ηθικόν ακμαιότατον»!
Με βάση όσα μας έχουν πει μέχρι τώρα:
«Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν απώλειες 18.000 άνδρες» σύμφωνα με το ΝΑΤΟ ενώ με όσα ανακοινώνουν οι Ουκρανοί (που σαν …ντόπιοι ξέρουν κάτι παραπάνω!) φτάνουν τις …40.000!
«Πάνω από …50 σκοτωμένους αιμοδιψείς στρατηγούς (!) μετράει ο Πούτιν» - ενώ οι υπόλοιποι, οι ακόμα ζωντανοί, ετοιμάζονται …για καρατόμηση, Γκουλάγκ και δεν ξέρω τι άλλο λόγω της «αποτυχίας» τους…
«Οι Ρώσοι κόλλησαν» - θυμάστε το σήριαλ για εβδομάδες με το κονβόι μάκρους 67 χλμ που «δεν είχε …καύσιμα, λάστιχα, τρόφιμα κ.λπ., κ.λπ.» και έστεκε παρκαρισμένο έξω από το Κίεβο, με τους «ηρωικούς Ουκρανούς» απλά να το κοιτάνε από τις δορυφορικές εικόνες που έστελνε το ΝΑΤΟ (τώρα γιατί δεν χτύπησε ή παρενόχλησε κανένας ένα τέτοιο εύκολο στόχο, δεν μπήκε κανένας φωστήρας στον κόπο να εξηγήσει…
Μάλιστα τις τελευταίες μέρες οι Ρώσοι «υποχωρούν» και οι… «ηρωικές ουκρανικές δυνάμεις ανακαταλαμβάνουν εδάφη» μέχρι που «θα τους πετάξουν στη θάλασσα» (για τη Μαύρη, μιλάμε) κι άντε …όπου νάναι ο Ζελένσκι κι η παρέα του θα κάνουν Πάσχα στο …Ροστόφ κι ακόμα παραπέρα (!)
Η τελευταία μόδα στις αναμεταδόσεις είναι η καλλιέργεια κλίματος τρόμου καταρχήν και υστερίας αργότερα, ότι «επειδή οι Ρώσοι δεν πάνε καλά στην Ουκρανία, όπου νάναι θα …επιτεθούν με πυρηνικά (!)». Και δώστου σενάρια, και δώστου αναλύσεις, και δώστου να μετράμε τα εκατομμύρια νεκρούς που …έρχονται.
Παράλληλα για να ερεθίζεται και η κουτσομπολίστικη και ηδονοβλεπτική διάθεση στο πόπολο, να και δημοσιεύματα για τις … ερωμένες και τα νόθα του Πούτιν, τα δισεκατομμύρια, τα παλάτια του, τις κρεβατοκάμαρες και τέτοια, διανθισμένα με …ψυχογραφήματα του … «νέου Αδόλφου»!
Και βέβαια έγινε τηλεοπτική συνήθεια πια, το νούμερο κάθε βράδυ του κλόουν Ζελένσκι, να το παίζει ο καημένος «υποπλανητάρχης» με οδηγίες στους λαούς του κόσμου.
Μόλις προχτές το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε με λεπτομέρειες την ολοκλήρωση της 1ης φάσης των επιχειρήσεων στην Ουκρανία από τις 24 Φλεβάρη. Κι αυτή η ενημέρωση παρουσιάστηκε σαν … παραδοχή της Μόσχας ότι …χάνει!
Μερικά συμπεράσματα απ΄ το επιχειρησιακό πεδίο
Χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις για τη στρατιωτική επιστήμη, ας τα πάρουμε με τη σειρά ανατρέχοντας στα στοιχεία του Θέμη Τζίμα από το καλό «Κοσμοδρόμιο» στις 24/3, κι ας τα διαβάσουμε με βάση πάντα την ψυχρή λογική των πάντα αμείλικτων αριθμών:
Ο ρωσικός στρατός ελέγχει σήμερα, μετά από την έναρξη των επιχειρήσεων, με βάση τις ίδιες τις Νατοϊκές εκτιμήσεις και τους χάρτες που παρουσιάζουν διάφοροι παπαρολόγοι στις βραδινές ειδήσεις, το 33-35% της Ουκρανίας. Μια απλή αριθμητική πράξη με βάση την έκταση της Ουκρανίας, δείχνει ότι αυτή η έκταση των χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ από εκείνη του ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ!
Αυτό επιτεύχθηκε χωρίς ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ! Όσα φτάνουν στο Δυτικό κοινό, αφορούν … προετοιμασία, με κομβόι όπλων που …όπου νάναι φτάνουν από τη Δύση, με μολότοφ, με αντιαρματικά, με οδοφράγματα κ.λπ. κ.λπ. όταν ΘΑ επιχειρήσουν οι Ρώσοι ΝΑ μπουν στο Κίεβο, το Λβοβ, το Χάρκοβο ή άλλες μεγάλες πόλεις, παρόλο που οι ίδιοι από την πρώτη στιγμή δηλώνουν ξανά και ξανά ότι ΔΕΝ έχουν καμμιά τέτοια πρόθεση πέρα από την καταστροφή της στρατιωτικής υποδομής και μηχανισμού της Ουκρανίας.
Στη Μαριούπολη, τη Χερσώνα κι άλλα λιμάνια, ναι, έγιναν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις (εναντίον των πλέον μάχιμων μονάδων της Ουκρανίας, όπως είναι τα νέο-φασιστικά και μισθοφορικά τάγματα), προκειμένου οι πόλεις αυτές να καταληφθούν πλήρως, χωρίς οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις να κατορθώνουν ή και να τολμούν πλέον να βοηθήσουν τους αμυνομένους. Το ίδιο θα γίνει από δω και πέρα και στο Ντονμπάς απέναντι στις περικυκλωμένες πιά κι εκεί ουκρανικές δυνάμεις.
Σε όλες τις περιοχές αλλά και στα άλλα αστικά κέντρα, τα οποία αποπειρώνται να περικυκλώσουν οι Ρώσοι, επίσης δεν εντοπίζουμε δυνατότητα μετακίνησης ουκρανικών δυνάμεων προς ενίσχυση των αμυνομένων, από περιφέρεια σε περιφέρεια, ούτε και σοβαρές δυνατότητες της κεντρικής διοίκησης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων να σταματήσουν και να ακυρώσουν τους ρωσικούς ελιγμούς, οι οποίοι κατόρθωσαν να περικυκλώσουν μεγάλο όγκο των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, ιδίως στα ανατολικά που τους ενδιέφερε. Οι στρατιωτικές δραστηριότητες των Ουκρανών είναι σποραδικές και εξαντλούνται μέχρι τώρα σε επιχειρήσεις παρενόχλησης των ρωσικών δυνάμεων και μόνο.
Προκύπτει επομένως ότι τα κέντρα διοίκησης, επικοινωνιών, η αεράμυνα και η αεροπορία, οι πυραυλικές δυνατότητες και ο τακτικός ουκρανικός στρατός έχουν συντριβεί ή τουλάχιστον περιοριστεί ως προς την μαχητική τους δυνατότητα, σημαντικά. Μάλιστα, όπως δειλά-δειλά ακόμα και συστημικοί δυτικοί αναλυτές αναγνωρίζουν, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις πολεμούν σχεδόν «με το ένα χέρι δεμένο» όπως εκτιμά το ίδιο το Newsweek. Οι βομβαρδισμοί τους είναι πολύ προσεκτικοί και πολύ λιγότεροι σε σχέση με τους αντίστοιχους αμερικανικούς.
Τα περίεργα μεγέθη:
Η Ρωσία ξεκίνησε με ένα εκστρατευτικό σώμα 110.000 ανδρών από τους 150.000 που …μετρούσαν οι δυτικοί δορυφόροι στα σύνορα πριν τις επιχειρήσεις. Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε κάποιες μικρότερες δυνάμεις από τις δύο «Λαϊκές Δημοκρατίες» του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ. Άντε και οι …Σύριοι, οι …μισθοφόροι και τέτοιοι που έλεγαν τα δυτικά μέσα ότι φέρνει ο Πούτιν γιατί …του τελειώνουν οι δικοί του. Να πούμε, όλοι μαζί 150.000; Αν είχαν λοιπόν χάσει το 15% των δυνάμεών τους σύμφωνα με το ΝΑΤΟ ή το…27% που λέει ο Ζελένσκι, τότε θα πρόκειται για κάτι που κανένας στρατός στη ιστορία δεν έχει αντέξει χωρίς να διαλυθεί και μάλιστα να …νικάει κιόλας.
Για να σταθούμε λίγο στο πολυδιαφημισμένο στη Δύση θέμα της «στράτευσης και παλλαϊκής αντίστασης του ουκρανικού λαού»: Με έναν πληθυσμό 45 εκ. και με γενική επιστράτευση στις ηλικίες 18-55, ακόμα και αν δεν προσδοκούσε κανείς το μέγιστο ποσοστό (περί το 10% του πληθυσμού) αλλά έμενε στο 5%, θα έπρεπε να έχουν παραταχθεί ουκρανικές δυνάμεις περί των 2 εκατομμυρίων. Ακόμα και αν αυτό φαντάζει πολύ μεγάλο και πηγαίναμε σε ένα ταπεινό 2,5%- δηλαδή σε μια εν πολλοίς αποτυχημένη γενική επιστράτευση- οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις θα έπρεπε να μπορούν να παρατάξουν σε έναν υπέρ πάντων αγώνα, περίπου 1.000.000 ενόπλους. Ένα εκατομμύριο απέναντι σε 150.000 θα έπρεπε να έχει οδηγήσει σε πλήρη αδυναμία του επιτιθεμένου να ενεργήσει ελιγμούς στο εχθρικό έδαφος. Αντιθέτως προς όλα αυτά, φαίνεται ότι οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ουκρανικών δυνάμεων ΔΕΝ ξεπερνούσαν μέχρι πριν από λίγες ημέρες τις 70.000 κι αυτές κυρίως στα ανατολικά, από τις οποίες ~40,000 αφορούν ναζιστικά τάγματα και δυνάμεις ξένων μισθοφόρων-«εθελοντών». Κοινώς, καθίσταται προφανές ότι ο ουκρανικός λαός ΔΕΝ κινητοποιήθηκε σε μαζική κλίμακα, προκειμένου να πολεμήσει. Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι επιθυμεί τη ρωσική εισβολή. Δείχνει όμως ότι είτε λόγω αδυναμίας του κρατικού μηχανισμού, είτε και απροθυμίας των πολιτών, η λαϊκή κινητοποίηση, ώστε να υποστηριχθεί η πολεμική προσπάθεια απέτυχε ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ.
Τέλος σαν συμπέρασμα, είναι η έλλειψη ακόμα και σήμερα, ένοπλης αντίστασης στα εδάφη τα οποία έχουν καταλάβει οι Ρώσοι. Έχουμε δει (μάλλον μικρές) διαδηλώσεις, αλλά ΚΑΘΟΛΟΥ ένοπλη αντίσταση. Αυτό μάλιστα, όταν σε σχέση με τις ανάγκες της κατοχής μιλούμε για ένα ελάχιστο εκστρατευτικό σώμα. Αν μιλήσουμε για συνολική κατοχή της Ρωσίας στην Ουκρανία θα έχουμε 3 Ρώσους στρατιώτες ανά 1000 Ουκρανούς, όταν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Βοσνία το 1995 είχαν 17,5 στρατιώτες σε 1.000 κατοίκους, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο το 2000 είχαν 19,3 στρατιώτες σε 1.000 κατοίκους και στο Αφγανιστάν πρόσφατα 21 στρατιώτες σε 1.000 ντόπιους
Αντιθέτως, βλέπουμε ολοένα πιο αυταρχικές τακτικές στο εσωτερικό της Ουκρανίας. Απαγόρευση πολιτικών κομμάτων (κυρίως αριστερών) και πογκρόμ, εξευτελισμούς και δολοφονίες εναντίον πολιτών που κατηγορούνται ως φιλορώσοι – με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό προφανώς – προδίδουν έναν μάλλον διάχυτο φόβο μέσα στις ελεγχόμενες από την Ουκρανία περιοχές, περί ρωσόφιλων στοιχείων, παρά το αντίστροφο, δηλαδή φόβο στις ελεγχόμενες από την Ρωσία περιοχές, περί ύπαρξης ένοπλων, ουκρανικών πυρήνων αντίστασης.
Τι σκοπό έχει λοιπόν όλη αυτή η «εικονική πραγματικότητα» και η προσμονή νίκης που καλλιεργείται στη Δύση; Βασικά δυό επιδιώξεις:
Όταν διατρανώνεις ότι συντρίβεις τον αντίπαλό σου, η συνθηκολόγηση γίνεται ακόμα πιο επώδυνη ή δύσκολη. Είναι προφανές αυτό το οποίο λένε κάποιοι: οι ΗΠΑ θα πολεμήσουν την Ρωσία μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό και οι Ουκρανοί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για αυτό, πέρα από το να «αγοράζουν» δυτικώς διαμορφωθείσα προπαγάνδα.
Πρέπει οπωσδήποτε να κερδηθεί ο απαραίτητος χρόνος για να μαντρωθούν και να μείνουν πειθαρχημένες η Ευρώπη, η Ιαπωνία και η Αυστραλία ώστε να βάλουν τη μεν πλάτη στα σχέδια της Ουάσιγκτον το δε χέρι στην τσέπη. Περί αυτών πρόκειται, όπως ειρωνεύτηκε πιο κάτω ο Zhao Lijian, εκπρόσωπος τύπου του Κινέζικου Υπουργείου Εξωτερικών, για την περίφημη «Διεθνή Κοινότητα» στο όνομα της οποίας γίνονται όλα αυτά - ο υπόλοιπος πλανήτης, τα 2/3 του πληθυσμού, στην καλύτερη περίπτωση σφυρίζει αδιάφορα ή αντιτίθεται.
Οι … «διεθνείς ήττες» κι η … «απομόνωση» Μόσχας και Πεκίνου
Η στρατηγική ήττα όμως της Ουάσιγκτον και των αμερικανοτσολιάδων που θα τους ακολουθήσουν μέχρι τέλους - γιατί κι αυτό δεν είναι σίγουρο – φοβάμαι ότι δεν θα είναι στα πεδία της Ουκρανίας αλλά κυρίως θάναι η διαφαινόμενη απομάκρυνση από το …μαντρί χωρών όπως από τους Άραβες μέχρι και το Ισραήλ, κι από την Ινδία μέχρι την Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
Για την ώρα οι αμερικανοί δείχνουν να έχουν «μαζευτεί» από μέτωπα που επιχειρούσαν (και στρατιωτικά) σε όλο τον κόσμο από το ‘90 και μετά με σκοπό τον «αμερικανικό αιώνα» (από τη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, την Ασία, τη Λ. Αμερική ακόμα και τον Ειρηνικό). Βλέπουμε αργότερα, θα εξαρτηθεί κι από την έκβαση της τρέχουσας σύγκρουσης. Κυρίως απ´ αυτή τη φάση προσδοκούν να μαντρώσουν οριστικά το δικό τους στρατόπεδο - και αγορές (Καναδά, Ευρώπη, Αυστραλία, Ιαπωνία) και κυρίως να βαθύνουν τις σχέσεις άμεσης εξάρτησής τους.
Είναι λογικό να θέλουν πρώτα να ετοιμάσουν το δικό τους, συμπαγές και πειθαρχημένο στρατόπεδο, σε ένα κόσμο που για πολλά -πολλά χρόνια θα είναι χωρισμένος στα δυό, δυό παράλληλοι, χωριστοί πλανήτες και βλέπουμε.
Για την ώρα πάντα, είναι ένας «νυν υπέρ πάντων» αγώνας ενάντια στο Ευρασιατικό μπλοκ, με άμεσο στόχο την επιδιωκόμενη συντριβή της Μόσχας, για το ποιος θα γονατίσει πρώτος τον άλλον -οικονομικά και πολιτικά - και θα εδραιώσει σταθερή και μακρόχρονη κυριαρχία - και κέρδη φυσικά - στη μεγαλύτερη δυνατή ζώνη επιρροής.
Όμως και στο γεωπολιτικό πεδίο, τα πράγματα δεν δείχνουν να πάνε πρίμα και η Δυτική συμμαχία των προθύμων πέρα από καναδυό ντουφεκιές μάλλον αμήχανα αντιμετωπίζει τα γεγονότα:
Η προσέγγιση Μόσχας – Πεκίνου που από το 2012 βαθαίνει, έφτασε πια στα χαρακτηριστικά του μόνιμου άξονα,
Η Ινδία, άλλη μεγάλη δύναμη υπό διαμόρφωση, όχι μόνο δεν ακολουθεί τις κυρώσεις αλλά επίσημα ανακοινώνει ότι θα υποκαταστήσει στο μέτρο του δυνατού, το εμπορικό κενό που αφήνουν οι Δυτικοί.
Το ίδιο κι άλλες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Τουρκία, η Ινδονησία, η Ν. Αφρική μέχρι κι η Βραζιλία.
Παραδοσιακοί και «σκληροί» σύμμαχοι των ΗΠΑ μέχρι τώρα, δείχνουν αν όχι να τους γυρίζουν την πλάτη αλλά τουλάχιστο μια ουδετερότητα ή και άρνηση ν’ ακολουθήσουν κρίσιμες επιλογές για την έκβαση της σύγκρουσης στον οικονομικό κι ενεργειακό τομέα. Και μιλάμε για χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα, το Κατάρ, μέχρι και το …Ισραήλ!
Το πιο χαρακτηριστικό όμως είναι η άρνηση στην πράξη πχ του Ιράν και της Βενεζουέλας να αποδεχτούν ανοίγματα που επιχείρησε η Ουάσιγκτον παρόλο που προσπαθούσε να τους εξοντώσει μέχρι τώρα…
Ποιος κερδίζει στον οικονομικό παγκόσμιο πόλεμο;
Η «μητέρα των μαχών» δεν είναι αυτή στην Ουκρανία - που τακτικά φαίνεται ότι την κέρδισαν οι Ρώσοι ενώ και γεωπολιτικά τουλάχιστον δεν δείχνουν να χάνουν - αλλά αυτή σε 2-3 μήνες όταν θα «βγει ο λογαριασμός» του οικονομικού πόλεμου που μαίνεται τώρα:
Ή θα έχουμε μια γενική δομική οικονομική κρίση του δυτικού μοντέλου (δεν βγαίνουν τα νούμερα με το κόστος κι έλλειμμα ενέργειας, πρώτων υλών και χρήματος στη Δύση και ειδικά σε Ευρώπη, Ιαπωνία, Ν. Κορέα κλπ. )
ή θα έχουμε υποχώρηση/συρρίκνωση του Ευρασιατικού μπλοκ.
Η μη ομόθυμη στοίχιση των μέχρι τώρα συμμάχων της Δύσης στις κυρώσεις και το εμπάργκο, όχι μόνο στερεί τεράστια κι αποφασιστική «δύναμη πυρός» στην Ουάσιγκτον αλλά στην περίπτωση αυτή λειτουργεί κι αντίρροπα, ως ψυχρολουσία, ενισχύοντας μεσο- και μακροπρόθεσμα τον αντίπαλο.
Παρά τις ονειρώξεις που διαχέουν τα δυτικά ΜΜΕ ας δούμε τα δικά τους λόγια και διαπιστώσεις που φυσικά πέρασαν στα ψιλά ή αγνοήθηκαν:
Από την 21/2 και λίγο πριν ο Σολτς ανακοινώσει τις αποφάσεις του για τον Nord Stream 2, η BDI (Federation of German Industrialist), η ένωση των Γερμανικών βιομηχανιών, εξέδωσε μια ασυνήθιστα οξεία ανακοίνωση, στην οποία προειδοποιεί ότι περαιτέρω αυξήσεις στις τιμές του φυσικού αερίου και γενικότερα της ενέργειας «απειλούν να συντρίψουν την οικονομία». Η ίδια ανακοίνωση σημειώνει, επίσης, ότι «η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή ώστε ακόμη και μεσαίου μεγέθους εταιρείες από διάφορους κλάδους, που παραμένουν πιστές στην έδρα τους μέχρι σήμερα, θα αναγκαστούν είτε να κλείσουν ή να σκεφτούν το σενάριο της μετεγκατάστασής τους» και έδωσε στη δημοσιότητα μια έρευνα που αποδεικνύει ότι αυτό αφορά «1 στις 4 γερμανικές βιομηχανίες»!
Το ίδιο το ΔΝΤ με κατεπείγουσα ανακοίνωσή του στις αρχές Μαρτίου προειδοποιούσε για πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία
Αυτοί που ξέρουν επίσης ήταν πεντακάθαροι στην άποψή τους για το ενεργειακό πρόβλημα: «Η Ρωσία προμηθεύει στην Ευρώπη το 30-40% των εισαγωγών της. Δεν υπάρχει καμία χώρα η οποία να έχει τη δυνατότητα να αντικαταστήσει αυτή την ποσότητα, δεν υπάρχει περίπτωση αυτό να γίνει μέσω του LNG», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Ενέργειας του Κατάρ, Σαάντ αλ-Κααμπί.
Βέβαια η πραγματικότητα αυτή δεν εμποδίζει τους Αμερικάνους για μια …αρπαχτή, συμφωνώντας με τους Ευρωπαίους ηγέτες να …πουλήσουν δικό τους LNG σε ποσότητες που ΔΕΝ έχουν ή παράγουν και που «θα» παραλαμβάνεται σε υποδομές που ΔΕΝ υπάρχουν ακόμα! Και η δουλοπρέπεια των Ευρωπαίων έφτασε στο σημείο να δεχτούν να πληρώνουν με χρήματα που ΔΕΝ έχουν, σε τιμές πολλαπλάσιες από αυτό που προμηθεύονται τώρα! Ναι, αλλά το τελευταίο είναι …Ρώσικο!
Στην πορεία άρχισαν να εμφανίζονται και προειδοποιήσεις περί …έλλειψης τροφίμων, επισιτιστικής κρίσης, δελτίο στα ψώνια από τις πιο αξιόπιστες ακόμα και Προεδρικές φωνές όπως ο Μακρόν.
O ίδιος ο επικεφαλής της Deutsche Bank προειδοποιεί στις 21/3 για «οικονομική κατάρρευση» λόγω του πολέμου και κυρώσεων και για αποτελέσματα που θα φανούν σε 2-3 μήνες
Μέχρι κι ο Μητσοτάκης, στην πρώτη γραμμή των ΝΑΤΟδουλων στην Ευρώπη, αναγκάζεται να ψελλίσει μιλώντας στο CNN: «Εμείς χάνουμε περισσότερα από τη Ρωσία από την εφαρμογή των κυρώσεων».
Πιο επικίνδυνοι γιατί χάνουν
Η επιθετικότητα των ευρωατλαντικών ηγεσιών, θα μεγεθύνεται όσο το παιγνίδι δεν τους βγαίνει. Το ίδιο θα κλιμακώνονται και η προκλητικότητα και οι προβοκάτσιες.
Το πιο πιθανό σενάριο βέβαια στο τέλος είναι ένας συμβιβασμός, μια νέα Γιάλτα και ενόψει αυτού, κάθε πλευρά πάει να εμφανιστεί εκεί όσο πιο ισχυρή γίνεται.
Πάντως ψάχνοντας σε ό,τι γράφεται ή μπορεί να διαρρεύσει από τις αναλύσεις που ετοιμάζει το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ δεν εμφανίζεται σενάριο πυρηνικού πολέμου, έστω περιορισμένου με τακτικά όπλα.
Όμως θα γίνονται μέρα-μέρα όλο και πιο επικίνδυνοι, πολύ περισσότερο όσο οι Ευρωπαίοι θα συνεχίζουν να διαγκωνίζονται στο ποιος θα είναι ο πιο φανατικός αμερικανοτσολιάς και το πιο πιστό ΝΑΤΟσκυλο και ενώ κάτι απίθανοι τύποι σαν την κυρία Ούρσουλα, έναν κάποιον Μισέλ ή Μπορέλ ή Σοντερμπεργκ , βρέθηκαν από 2ης διαλογής πολιτικοί στις χώρες τους σαν υπάλληλοι στις Βρυξέλλες να το παίζουν …ανθυποπλανητάρχες. Με ποια δημοκρατική νομιμοποίηση άραγε; Ποιος τους εξέλεξε όλους αυτούς;
Η Ευρώπη, -το απέδειξε ξανά η σύγκρουση αυτή- είναι πια πτώμα, κλινικά νεκρή χωρίς βούληση και με ελάχιστες δυνατότητες επιλογών. Αν δεν υπάρξουν ανατροπές και μεγάλες εσωτερικές ρήξεις σαν αποτέλεσμα κοινωνικών διεργασιών λόγω της κρίσης που έρχεται, καλύτερα να προσπαθήσουμε να ταφεί πριν γίνει τυμπανιαίο κουφάρι (έστω και υπό πλήρη αμερικανικό έλεγχο). Αλλιώς μέρα-μέρα θα γίνεται όλο και πιο απροκάλυπτα, όλο και πιο σκληρά μια υπερεθνική φυλακή των λαών ή αν θέλετε η «κατοχική διοίκηση» των ΗΠΑ.
Η Δύση ΠΡΕΠΕΙ να ηττηθεί!
Αντιγράφοντας το παράδειγμα του Κάτωνα του Πρεσβύτερου πού έκλεινε κάθε τοποθέτησή του στη Ρωμαϊκή Σύγκλητο με την μόνιμη επωδό ‘Carthago delenda est’ (H Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί) να επαναλάβουμε ξανά:
Σήμερα ΠΡΕΠΕΙ να ηττηθεί η Δύση, γεωπολιτικά και οικονομικά, με κάθε τρόπο και μέσο, γιατί αλλιώς φοβάμαι ότι θα μπούμε ίσως στον πιο σκοτεινό μεσαίωνα που έζησε η γενιά μας και θα ζήσουν τα παιδιά μας.
Οι εξελίξεις έδειξαν ότι είναι δυνατό και ρεαλιστικό. Και σε μια τέτοια πανστρατιά χωράει ο καθένας -ακόμα κι όσοι δεν μπορούν να δεχτούν τη στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία, ακόμα κι όσοι ζουν με τον φόβο μην τους έρθει καμμιά πυρηνική βόμβα κατακέφαλα, ακόμα κι όσοι «ψειρίζουν τη μαϊμού» ομφαλοσκοπώντας αμήχανα «αν η Ρωσία είναι ή δεν είναι ιμπεριαλιστική δύναμη». Οκ, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί ούτε θα το λύσουμε τώρα.
Είναι η ευκαιρία μας για μια ήττα της μαύρης προοπτικής και του Μαύρου Μετώπου, που θα δώσει αισιοδοξία κι αυτοπεποίθηση που τόσο έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και οι λαοί σήμερα.
kommon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου