 |
| Κώστας Σπαρτινός, βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ. |
Αφού μου κάνετε ένα σχόλιο για το αποτέλεσμα του Eurogroup της Τρίτης (σσ: αναφέρομαι σε αυτό της 24ης Μαίου, που αναμένεται), θα ήθελα να μου πείτε αν τελικά οι Έλληνες «πλήρωσαν» κάτι παραπάνω για το -όσο το δυνατόν πιο άμεσο- κλείσιμο της αξιολόγησης.
Στο τελευταίο Eurogroup η Κυβέρνηση πέτυχε το σύνολο σχεδόν των στόχων της, που αφορούσαν τόσο το κλείσιμο της αξιολόγησης και την εκταμίευση του ποσού των 10,3 δις € (είχε προβλέψει 9-11 δις € ), όσο και τη δεσμευτική διαδικασία για την ελάφρυνση του χρέους. Πρώτη φορά γίνεται επίσημα αποδεκτό, από ολους τους θεσμούς και εταίρους, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Κάτι που ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει τολμήσει ακόμα να αποδεχθεί. Το κόστος του κλεισίματος της αξιολόγησης ήταν όσο ακριβώς είχε συμφωνηθεί τον Αύγουστο του 2015 και είχε ψηφιστεί στη Βουλή από ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι: 3% του ΑΕΠ. Ούτε ένα € παραπάνω.
-Εχει βάση η άποψη αρκετών μελών της ΝΔ πως «οι Ευρωπαίοι έδειξαν σκανδαλώδη ανοχή στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί τους εξυπηρετεί»; Αν όχι, τι εξυπηρετεί η υποστήριξη μιας τέτοιας θέσης;
Προφανώς και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Αν ίσχυε, δε θα είχε φθάσει σε τόσο οριακό σημείο η διαπραγμάτευση το 2015. Το αντίθετο μάλιστα, δε νομίζω πως η επιτυχία μιας κυβέρνησης διαφορετικής λογικής και προοπτικής δε θα εξυπηρετούσε τους στόχους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο κυβερνά ή συγκυβερνά στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Η αντιπολίτευση επιλέγει πίσω από «θεωρίες συνομωσίας» να κρύψει τις δικές της αδυναμίες, τόσο ως προς τον τρόπο που διαπραγματευόταν, όσο και για τα διάφορα σκάνδαλα που κρατούσαν πολλά μέλη του παλαιού πολιτικού συστήματος «υποχρεωμένα» έναντι μερίδας των δανειστών.
Αντιπολίτευση και μίντια σας κατηγορούν πως «δεσμεύσατε» την περιουσία της χώρας για 99 χρόνια και πως βάλατε την Ελλάδα σε μνημόνιο διαρκείας μέσω του περιβόητου «κόφτη». Τι απαντάτε;
Η απάντηση σχετικά με το νέο Ταμείο, βρίσκεται στην ερμηνεία της λέξης «αξιοποίηση». Εμείς την εννοούμε κυριολεκτικά. Η αντιπολίτευση δεν έχει άλλη ανάγνωση για αυτή από εκχώρηση/ ιδιωτικοποίηση. Ό, τι έχει ενταχθεί στο νέο Ταμείο, δε σημαίνει πως θα πωληθεί. Αντίθετα από το ΤΑΙΠΕΔ - τον έλεγχο των πράξεων του οποίου επαναποκτά η Κυβέρνηση και ταυτόχρονα του αφαιρεί μεγάλο μέρος από την ακίνητης περιουσίας που του είχε δοθεί-, το 50% των εσόδων θα αφορά αναπτυξιακές δράσεις, συνέργειες και πολιτικές και ως εκ τούτου το νέο Ταμείο μπορεί να αποτελέσει αναπτυξιακό εργαλείο και όχι real estate γραφείο. Όσον αφορά τη διάρκεια, αποτελεί συνήθη πρακτική για μεγάλους Οργανισμούς με μακροπρόθεσμους στόχους. Και ο στόχος του ταμείου αυτού είναι ευρύτερος από τις κοντόφθαλμες ιδιωτικοποιήσεις. Όσον αφορά τον περιβόητο «κόφτη», η Κυβέρνηση και οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί εκτιμούν πως δε θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί. Ήδη κινούμαστε πάνω από τους στόχους. Αποτελεί μια συμβιβαστική λύση που δίνεται για να ξεπεραστούν διαφωνίες μεταξύ των θεσμών και τίποτα παραπάνω.
Πως σχολιάζετε τις αναφορές του προέδρου της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη, ότι πολύ σύντομα θα είναι πρωθυπουργός και πως θα ακολουθήσει μια άλλη πολιτική; Ποια πολιτική μπορεί να είναι αυτή; Επίσης, πως είδατε τους στόχους που έθεσε για την ανάπτυξη και τα πρωτογενή πλεονάσματα;
Τις πολιτικές της ΝΔ, και του κ. Μητσοτάκη ειδικά, τις γνωρίζουμε ήδη. Δεν είναι άλλωστε νέος στην πολιτική σκηνή, ούτε αυτός ούτε το κόμμα του. Οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις περιλαμβάνει η ατζέντα του καθώς επίσης και απολύσεις. Το έχουν ξανακάνει στο πρόσφατο παρελθόν. Απλά δεν «συμφέρει» να τις αποκαλύψει στην παρούσα φάση, για προφανείς λόγους. Αφήστε που άρχισε να υπαναχωρεί για την απαίτηση εκλογών, μεταθέτοντάς τη για το 2017 και ξεχειλώνοντας το κλείσιμο της «αριστερής παρένθεσης». Σχετικά με τους στόχους του 2% πλεονάσματος και 4% ανάπτυξη που ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης, αρκεί να θυμίσουμε πως το 2ο Μνημόνιο προέβλεπε 4,5% πλεονάσματα και η συνολική διαχείριση της κατάστασης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έφερε συνολική ύφεση περί το 25% του ΑΕΠ. Δε μπορεί κανείς να ξέρει τη «μαγική λύση» που έχει στο μυαλό του ο κ. Μητσοτάκης. Πιθανότατα έχει να κάνει με τις περικοπές και απολύσεις που αναφέραμε νωρίτερα.
Τα αποτελέσματα των εκλογών σε Κύπρο και Αυστρία, την περασμένη Κυριακή, έδειξαν άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Υπάρχει χρόνος και τρόπος ώστε να σταματήσουμε την εξάπλωση του εθνικισμού;
Χρόνος υπάρχει, αλλά όχι άπειρος. Θα πρέπει όλες οι Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους, οι οποίοι απορρέουν από μια συνεχιζόμενη εφαρμογή σκληρής λιτότητας. Όταν λαοί αναγκάζονται να βλέπουν καθημερινά τη μείωση της ποιότητας ζωής τους, στρέφονται δυστυχώς σε ακραία δεξιές λύσεις οι οποίες φαντάζουν κάποια στιγμή ρεαλιστικές, αλλά η Ιστορία μας έχει δείξει σε τι εξελίσσονται. Η Ιστορία αυτή δε χρειάζεται και δεν πρέπει να επαναληφθεί. Ταυτόχρονα μια ανθρωπιστική και αλληλέγγυα αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, συντεταγμένα, είναι απαραίτητη ώστε να αμβλυνθούν ή και να εξαλειφθούν τα φαινόμενα ξενοφοβίας.
Η Συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο Χωνί της Κυριακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου