Ικανοποίηση για την ακύρωση της εκτροπής Αχελώου

Φωτογραφία αρχείου

"Το «φαραωνικό» αυτό έργο χρησιμοποιήθηκε με ανευθυνότητα για χρόνια από τα κόμματα του παλαιού συστήματος για μικροπολιτικά παιχνίδια" αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλοακαρνανίας

Οι πληροφορίες ήσαν από ημερών και αναφέρονταν στην ακύρωση της εκτροπής του Αχελώου, ένα έργο για το οποίο υπήρξαν διχογνωμίες επί πολλά έτη, αφού κινδύνευε η περιοχή με καταστροφική αλλαγή του κλίματος, λόγω βάνδαλης παρέμβασης στο Περιβάλλον, κάτι που έχει ξεσηκώσει δικαιολογημένο θόρυβο. 

Κι αυτό πέραν της εκφρασμένης θέσης του ΣΥΡΙΖΑ για ακύρωσή του,από τότε που ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά και τις προσφυγές σε ευρωπαϊκά όργανα, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί η επιδότηση του φαραωνικού έργου, ενώ στη συνέχεια οι επόμενες κυβερνήσεις επιχείρησαν την ολοκλήρωση αυτού έργου με ίδιους ελληνικούς πόρους!

 Ανακοίνωση σχετικά με το θέμα της εκτροπής του Αχελώου ποταμού εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλοακαρνανίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, με μεγάλη ανακούφιση, οι παραγωγικοί φορείς του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, ο αγροτικός κόσμος και το σύνολο των πολιτών, χαιρετίζουν τη διαφαινόμενη εγκατάλειψη του καταστροφικού σχεδίου της εκτροπής του Αχελώου.

Το «φαραωνικό» αυτό έργο χρησιμοποιήθηκε με ανευθυνότητα για χρόνια από τα κόμματα του παλαιού συστήματος για μικροπολιτικά παιχνίδια. Τα σχέδια της εκτροπής του Αχελώου συντηρούνταν στο δημόσιο διάλογο, αναστέλλοντας το σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων και παρεμβάσεων στo Νομό μας και στη Θεσσαλία, αναστέλλοντας ταυτόχρονα και τις προοπτικές παραγωγικής ανασυγκρότησης των περιοχών αυτών, σε τόσο κρίσιμα χρόνια για τη χώρα μας.

Το φράγμα της Μεσοχώρας και οποιοσδήποτε σχεδιασμός υδροηλεκτρικών έργων πρέπει να συναρτάται άμεσα και αποκλειστικά με την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών της περιοχής έτσι ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη του τόπου, με ταυτόχρονη μέριμνα για τους κατοίκους των περιοχών και το περιβάλλον.

Το ενεργειακό  μοντέλο της χώρας και το πρόγραμμα παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης που θα μας βγάλει από την οικονομική και κοινωνική κρίση, οφείλει να βάζει στο επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών, με γνώμονα την αειφορία και την διατήρηση της περιβαλλοντικής ισορροπίας.