Με μια αιφνιδιαστική τροπολογία, που κατατέθηκε λίγο πριν κλείσει η Βουλή την Παρασκευή  η κυβέρνηση επιχειρεί να διασώσει τα χρεοκοπημένα αφεντικά του Τύπου και των καναλιών. Τους οφείλει πολλά για την αναίσχυντη στήριξη που παρέχουν στο μνημονιακό σχέδιο της καταστροφής και για την άγρια επιθετικότητά τους εναντίον της κοινωνίας και της Αριστεράς.


Με την τροπολογία δημιουργούνται συνθήκες "εξυγίανσης" των χρεοκοπημένων επιχειρήσεων Τύπου, με μαζικές απολύσεις, ιδιοποίηση ασφαλιστικών εισφορών και παράταση του καθεστώτος των παράνομων αδειών στα κανάλια. Κι όλα αυτά, με απώτερο στόχο να διευκολυνθεί η διαγραφή χρεών, που υπολογίζονται σε πάνω από 1 δισ. ευρώ για τις εισηγμένες επιχειρήσεις Τύπου. Δηλαδή τα αφεντικά να παραμείνουν αφεντικά με δημόσιο χρήμα, περίπου όπως συνέβη με τις τράπεζες!

Πρόκειται για σκαστή παρανομία με αμοιβαίο συμφέρον. Μια χρεοκοπημένη πολιτικά και ηθικά κυβέρνηση προσπαθεί να διασώσει τα χρεοκοπημένα μεγάλα αφεντικά της ενημέρωσης. Η συναλλαγή δεν αφορά μόνο το παρελθόν, αλλά, κυρίως, προδιαγράφει θέσεις που καταλαμβάνουν οι χρεοκοπημένοι εν όψει του ενδεχόμενου αριστερής διακυβέρνησης στη χώρα μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αξιώνει να αποσυρθεί η τροπολογία. Δεν θα συμπράξει στην αντισυνταγματική και αντικοινοβουλευτική διαδικασία. Κρατά στάση αρχών, καθιστώντας σαφές ότι με κυβέρνηση της Αριστεράς η αναγκαία ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου θα γίνει από μηδενική βάση. Και κατά προτεραιότητα! 

Με σεβασμό στο δικαίωμα του πολίτη για αντικειμενική ενημέρωση, με κατοχύρωση των εργασιακών σχέσεων, ώστε να διασφαλιστεί η εργασία και η επαγγελματική αξιοπρέπεια των εργαζομένων στα media, με αδειοδοτήσεις που δεν θα λεηλατούν τη δημόσια περιουσία των συχνοτήτων, με ανάκληση των θεσμικών τετελεσμένων που μετατρέπουν το σύστημα ενημέρωσης σε κλειστό καρτέλ των βαρόνων. Και βεβαίως με την επαναλειτουργία του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, απαλλαγμένου από τις εξαρτήσεις του αμαρτωλού παρελθόντος.

Είναι αυτονόητο ότι η όποια ρύθμιση των δυσθεώρητων χρεών των επιχειρήσεων Τύπου δεν μπορεί να γίνει εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, ούτε στη βάση μιας ξεδιάντροπης πολιτικής συναλλαγής, που αποσκοπεί στην εμπέδωση του καθεστώτος του Μνημονίου.

Καθαρές κουβέντες, καθαροί λογαριασμοί, καθαρές λύσεις!

(Από το χθεσινό κύριο άρθρο της εφημερίδας ΑΥΓΗ)