ΑΛΛΑΓΗ EMAIL

Οι φίλοι αναγνώστες μπορεί να στέλνουν τα μηνύματά τους στο εμέηλ gmosxos1@hotmail.com στο οποίο θα προτιμούσε ο διαχειριστής να τα λαμβάνει. Παράλληλα άνοιξε και ισχύει πάλι το εμέηλ gmosxos23.6.1946@gmail.com το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιείτε σε περίπτωση που αδυνατείτε να κάνετε χρήση του hotmail.com
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6938.315.657 & 2610.273.901

Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;



Η παλαιοκομματική αντιπολιτευτική τακτική, των σημερινών κομμάτων επί δυόμιση χρόνια τώρα, με κολοφώνα το τελευταίο δεκαπενθήμερο, έναντι της σημερινής κυβέρνησης, που πασχίζει να εκσυγχρονίσει το χώρα μας, ενώ ο τόπος είναι βυθισμένος στην χρεωκοπία, που προκάλεσε η επί  σαράντα χρόνια αλόγιστη πολιτική των αστών του δικομματισμού, μπορεί να παραλληλιστεί με καταστάσεις του πιο προηγούμενου αιώνα, όπου οι Δεληγιάννηδες του κοτσαμπάσικου εσμού την ήθελαν βουτηγμένη στον οπισθοδρομισμό για δικά τους συμφέροντα.
Το ποίημα , που θα διαβάσετε παρακάτω, ο αριστοφάνειος ποιητής Γ. Σουρής, το έγραψε κατά τη χρεοκοπία του 1893, επί πρωθυπουργίας Χαρίλαου Τρικούπη και είναι μόνον από τα πολλά σατιρικά του, που τον καθιέρωσαν στην ελληνική λογοτεχνία.

Ο Χ. Τρικούπης είναι πρωθυπουργός των μεγάλων έργων της χώρας, που την έβγαλαν από την κατάσταση την καθυστέρησης και την ανάδειξαν ανάμεσα σε αυτές των εκσυγχρονισμένων, πλην όμως η αφειδώς διάθεση χρημάτων για την εκτέλεση αυτών των έργων άδειασαν το ταμείο του κράτους και ανάγκασε τον Πρωθυπουργό Χ. Τρικούπη να δηλώσει συντετριμμένος μέσα στην Βουλή των Ελλήνων: «Δυστυχώς επτωχεύσααμεν»! Φράσεις που δεν κατεγράφησαν στα πρακτικά της Βουλής για ευνόητους λόγους και θεωρήθησαν ως μη λεχθείσες!
Το 1872 ίδρυσε το «Πέμπτο κόμμα», στο οποίο συγκεντρώθηκαν οι πιο φιλελεύθερες και προοδευτικές προσωπικότητες της εποχής. Το 1874, μέσα σε κλίμα πολιτικής αυθαιρεσίας της τότε κυβέρνησης του Δημ. Βούλγαρη, με τα αφορμή ντα Στηλιτικά έγραψε στην εφημερίδα «Καιροί» ένα σαρκαστικό άρθρο με τον τίτλο «Τις πταίει», που δημοσιεύτηκε στις 29-7-1874, στο οποίο κατήγγειλε το πολιτικό σύστημα της εποχής, αλλά ουσιαστικά κατηγορούσε το Βασιλιά, επειδή μετά την πτώση του Δεληγιώργη εξ αιτίας των Λαυρεωτικών είχε χρίσει κυβέρνηση εκείνη του Βούλγαρη που ήταν μειοψηφία.
Ήταν η εποχή που εκείνη με το υφιστάμενο Σύνταγμα κανένα κόμμα δεν μπορούσε να πλειοψηφήσει από μόνο του. Έτσι όλοι οι τότε κυβερνητικοί σχηματισμοί ήταν κυβερνήσεις μειοψηφίας. Ο δε Βασιλεύς, προκειμένου ν' αποφύγει κατάσταση ακυβερνησίας με αλλεπάλληλες εκλογές, αναγκαζόταν κάθε φορά να χρίζει κυβέρνηση το κόμμα εκείνο με τη σχετική πλειοψηφία.
Και ο αριστοφανικός Γ. Σουρής, που δεν άφηνε τίποτα ασχολίαστο στην εποχή του, έγραψε το ποίημα:
«Και ήτο για το Σύνταγμα παντού συνομιλία,
και ο Τρικούπης έγραψε πως πταίει η βασιλεία,
Και είδε ο Γεώργιος πως του 'γιναν κουνούπι
και δυό βεντούζες έβαλε στο Σύνταγμα κοφτές,
κι εκάθησε στο θρόνο του και είπε στον Τρικούπη
«έλα λοιπόν να κυβερνάς εσύ οπού δεν φταίς!»

Αλλά αυτή η ανώμαλη πολιτική περίοδος, που μπορεί να συγκριθεί μόνον με αυτή της δεκαετίας του 1950, όπου βγαλμένη η χώρα μας από τον Εμφύλιο, κανοναρχούνταν από την Βασιλεία και το Παλάτι, με πρόθυμους πολιτικούς των αστικών κομμάτων, έδωσε έναυσμα στον Γ. Σουρή για να γράψει:
«Και πάταγος ηκούετο και οχλοβοή μεγάλη,
και ο Τρικούπης έπεσε βαρύς στα χαμηλά,
και ήλθαν τρίτοι, δεύτεροι, και τέταρτοι και άλλοι,
και κάθε τόσο κόμματα εγένοντο πολλά.
Ο δε Μεγαλειότατος δεν έλεγε μια λέξη
και μόνος του εψιθύριζε "ας βρέξει ότι τρέξει"»

Ο Χ. Τρικούπης ήταν ο Πρωθυπουργός  της χώρας κατά διαστήματα από το 1875 έως το 1894, σχεδόν μία εικοσαετία, εκ της οποίας τα μισά ανέβηκαν στο βήμα του πρωθυπουργού, εκλεγόμενος από τους πολίτες επτά φορές, στα συνολικά δέκα χρόνια που κυβέρνησε. Στην τελευταία φορά, μετά τον δανεισμό του από τους ξένους δανειστές, δεν κατάφερε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις. Και ακολούθησε το μοιραίο.
Ο Χ. Τρικούπης έπεσε θύμα της αγάπης του για τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας σε μία εποχή, που ο παλιοκομματισμός (σ.σ.: σας λέει τίποτε αυτό;) και η νοοτροπία της αρπαχτής από το κράτος που το θεωρούσαν οι πάντες του πολιτικού στερεώματος, ως αντικείμενο λαφυραγωγίας, επεβλήθησαν ως νοοτροπία, προερχόμενη από το δουλόφρον προς τους ξένους κράτος των κοτσαμπάσηδων! 
Χαρακτηριστικό της προοδευτικότητάς του είναι το παράτολμο, για την εποχή του, όραμά του για τη ζεύξη του στενού Ρίου-Αντιρρίου, ιδέα που υλοποιήθηκε πάνω από έναν αιώνα αργότερα, το 2004, με την κατασκευή της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου στην οποία δόθηκε το όνομά του στις 25 Μαΐου 2007.
Μισό αιώνα νωρίτερα, ένας άλλος πολιτικός, αυτός από τον χώρο της Δεξιάς στην Ελλάδα κι ενώ η χώρα είχε βγει καθημαγμένη από τον Εμφύλιο του 1946-1949, ως υπουργός Στρατιωτικών έβαζε στρατιωτικό τμήμα να παρουσιάσει όπλα στον Αμερικανό επιτετραμμένο, αναφέροντάς του:
«Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας»!    
Ο εξέχον πρωθυπουργός Χ. Τρικούπης, αυτοεξορίστηκε στις Κάννες της Γαλλίας και το 1896, λίγους μήνες πριν πεθάνει σε ηλικία 63 ετών, τον έθεσαν υποψήφιο στην Ελλάδα, παρά τη θέλησή του και εξελέγη πανηγυρικώς.
Και για την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα, ο αριστοφάνειος Γεώργιος Σουρής εποίησεν:
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά ’χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά ’χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ’χει
στο ’να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαριέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.
Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: