Του Κ. Σπαρτινού
Βουλευτή Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ
Πριν λίγες μέρες ψηφίστηκε στη Βουλή νόμος που αφορά αφενός τα θέματα της ανακύκλωσης των απορριμμάτων και αφετέρου τον περιορισμό και τη σταδιακή κατάργηση της χρήσης της πλαστικής σακούλας.
Ο προγενέστερος αντίστοιχος νόμος 2939/2001 ήταν πλέον αναντίστοιχος τόσο με τα σημερινά δεδομένα όσο και με τις απαιτήσεις και τους στόχους του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΕΣΔΑ).
Η σημερινή εικόνα της ανακύκλωσης στην χώρα μας είναι ανησυχητική, αν σκεφτεί κανείς ότι το 81% των δημοτικών αποβλήτων καταλήγει σε ΧΥΤΥ ή και ΧΥΤΑ ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 31%. Μόνο το 16% ανακυκλώνεται (από το οποίο ένα ελάχιστο 7% οφείλεται στους Δήμους). Το 2016 ανακυκλώσαμε 15,81 kg/κάτοικο όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 110 kg/κάτοικο.
Έχει γίνει πια αναμφισβήτητο ότι πρέπει να αλλάξουμε το παραγωγικό αλλά και το καταναλωτικό μοντέλο μας για να μπορέσουμε να προφυλάξουμε το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας. Η ανακύκλωση προστατεύει το περιβάλλον αλλά παράγει και οικονομία (δηλαδή απασχόληση), εμποδίζει τη σπατάλη πόρων και άχρηστες επενδύσεις. Η ενίσχυσή της είναι μια στρατηγική επιλογή της σημερινής Κυβέρνησης.
Επιδιώκεται να εφαρμοστεί ένα νέο μοντέλο διαχείρισης των απορριμάτων που να οδηγεί σε αναβάθμιση της λειτουργίας και της αποτελεσματικότητας των Δήμων και να μειώνει το κόστος για τους πολίτες. Ένα μοντέλο που θα στηρίζεται στην πρόληψη, στην ενημέρωση των πολιτών και στον ουσιαστικό έλεγχο όλων των εμπλεκόμενων φορέων.
Επίσης θα ενημερώνεται και η Βουλή για την πορεία των στόχων ανακύκλωσης και διαχείρισης των αποβλήτων σύμφωνα με τα δεδομένα του ΕΣΔΑ.
Κλειδί για την επιτυχημένη εφαρμογή είναι καταρχήν η Τοπική Αυτοδιοίκηση, μιας και αυτή έχει εκ των πραγμάτων τον κύριο ρόλο στη διαχείριση των απορριμμάτων αλλά πρέπει να παίξει και τον καθοριστικό ρόλο στο έργο της ανακύκλωσης. Και στη συνέχεια η προσωπική συμβολή κάθε πολίτη. Έτσι, καθιερώνεται η σύνδεση της τιμολογιακής πολιτικής των ΦΟΔΣΑ με τις επιδόσεις των δήμων στην ανακύκλωση και παράλληλα ενθαρρύνεται η παροχή κινήτρων στους δημότες για μείωση αποβλήτων με την ενίσχυση της διαλογής και ανακύκλωσης. Εφαρμογή δηλαδή του κανόνα “πληρώνω όσο πετάω” για όλους.
Με την οικονομική επιδότηση των Δήμων από το κράτος με 10 εκατ. ευρώ για την επικαιροποίηση των Τοπικών Σχεδίων Διαχείρισης των απορριμμάτων τους, δίνεται η δυνατότητα εφαρμογής των σχεδίων τους και ενισχύεται η αυτονομία τους, αφού επιλέγουν οι ίδιοι τον τρόπο υλοποίησης του σχεδίου τους, είτε συμμετέχοντας σε φορείς Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΕΔ), είτε οργανώνοντας τα δικά τους ΣΕΔ. Μπορούν ακόμα να γίνουν συνεργασίες μεταξύ ΟΤΑ, ΣΕΔ και φορέων Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας. Με στόχο σε κάθε περίπτωση την αύξηση της ανακύκλωσης με διαλογή των απορριμάτων στην πηγή και μείωση των ποσοτήτων ταφής.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι ο Δήμος Πατρέων έχει ήδη λάβει κρατική ενίσχυση για έργα βελτίωσης της λειτουργίας της Ξερόλακας για όσο διάστημα θα παραμείνει ακόμα ανοιχτή – ελπίζουμε όχι για πολύ ακόμα, εξάλλου ο ίδιος ισχυριζόταν ότι θα έπρεπε να είχε ήδη κλείσει.
Πρόκειται επίσης να χρηματοδοτηθεί η επέκταση του ΧΥΤΥ του Φλόκα για την επεξεργασία των απορριμμάτων των Δήμων Πατρέων, Δυτ. Αχαΐας και Ερυμάνθου, μετά την πολύ θετική συμφωνία τους για την από κοινού διαχείριση των απορριμμάτων τους.
Όμως η δημοτική αρχή της Πάτρας δεν έχει δείξει καμία διάθεση συνεργασίας με μη κερδοσκοπικές πρωτοβουλίες πολιτών στον τομέα της ανακύκλωσης, όπως για παράδειγμα με την ΚΟΙΝΣΕΠ “Ανακυκλώνω στην πηγή,” με σημαντική προσφορά στην αρκτική πλευρά της Πάτρας. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι όταν ανέλαβε η σημερινή δημοτική αρχή, είχε τοποθετηθεί θετικά στην προοπτική συνεργασίας, η οποία όμως ναυάγησε λόγω κομματικής απαγόρευσης για τις ... καταραμένες ΚΟΙΝΣΕΠ.
Εξίσου σημαντική είναι και η νομοθέτηση για την μείωση έως την εξάλειψη της πλαστικής σακούλας που θα επηρεάσει πολύ σημαντικά την προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα του θαλάσσιου.
Το πρόβλημα με την υπέρογκη χρήση της πλαστικής σακούλας πηγάζει από τον κατακερματισμό της, που δημιουργεί ένα τεράστιο όγκο μικροπλαστικών και αλλοιώνει το υπόστρωμα του πυθμένα της θάλασσας με εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις στους θαλάσσιους οργανισμούς, λόγω της κατάποσης των σωματιδίων αυτών. Πράγμα που σημαίνει ότι το πλαστικό φθάνει έτσι και στο πιάτο μας.
Στη Μεσόγειο επιπλέουν σήμερα περί τα 250 δισ. πλαστικά σωματίδια συνολικού βάρους 500 τόνων. Περισσότερες από 500 σακούλες ανά άτομο το χρόνο αντιστοιχούν στην Ελλάδα. Με τη νομοθέτηση του τέλους για τη χρήση της και παράλληλα με την δωρεάν χρήση εναλλακτικών μέσων μεταφοράς προϊόντων (επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες) αλλά και με την σωστή ενημέρωση των καταναλωτών, στοχεύεται το ετήσιο επίπεδο κατανάλωσης να μην υπερβαίνει το 2019 τις 90 σακούλες ανά άτομο.
Η προστασία του περιβάλλοντος είναι ευθύνη όλων μας και για αυτό θα πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν από τη θέση του ο καθένας. Κυβέρνηση, τοπική αυτοδιοίκηση και πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου