Φιέστα αυτοπροβολής του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ στο ΕΚΠ

Η ανάπτυξη σχέσεων και επικοινωνίας μεταξύ συνδικαλιστικών οργανώσεων εσωτερικού και εξωτερικού, μετατράπηκε σε φιέστα αυτοπροβολής του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, με τη σύμφωνη γνώμη και την ενθάρρυνση του προέδρου Κ. Σπανού (αριστερά) και του Γραμματέα Μήτσου Αγγελόπουλου (δεξιά) καταγγέλλουν συνδικαλιστές, στους οποίους απαγορεύτηκε χαιρετισμός, αν και μετέχουν στην διοίκηση του ΕΚ Πάτρας.

Υπαγορευμένη

απαγόρευση...!

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΜΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ  ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΑΙ ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΕΚ ΠΑΤΡΑΣ «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ» ΑΛΙΧΟΥ ΒΑΝΕΣΣΑ ΚΑΙ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

«Η χυδαιότητά τους ξεπέρασε κάθε όριο, όταν ο γραμματέας του ΕΚ Αγγελόπουλος, συναινούντος του «άφωνου» προέδρου απαγόρευσαν στους εκπροσώπους της παράταξής μας, που είναι και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΠ, να λάβουν το λόγο για χαιρετισμό και τοποθέτηση».

Τα παραπάνω καταγγέλλουν με ανακοίνωσή τους οι εκπρόσωποι  της παράταξης που εκπροσωπείται στο Δ.Σ. του ΕΚ Πάτρας «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ» Αλίχου Βανέσσα και Παπασπυρόπουλος Γιώργος, με αφορμή την απαξίωση του αιτήματός τους και απαγόρευση που τους επεβλήθη, όταν ζήτησαν να χαιρετήσουν την εκδήλωση που διοργάνωσε το ΕΚΠάτρας , στο πλαίσιο της συνάντησης με τους εκπροσώπους των Εργατικών Κέντρων Μασαλίας και Παρισιού. 

Οι πρακτικές αυτές, που εγείρουν μνήμες  Μακρη-Θεοδωρισμού στην Αθήνα των πρώτων χρόνων της απελευθέρωσης και αντίστοιχα στην Πάτρα των αλήστου μνήμης εργατοπατέρων Αντύπα - Κουλουμπή, καταδικασμένες στην συνείδηση των έντιμων και αδέσμευτων συνδικαλιστών, που λειτουργούν με γνώμονα το συμφέρον των εργαζομένων και του Συνδικαλιστικού Κινήματος, μακριά από κομματικές εξαρτήσεις, σήμερα σε εποχή μεταμνημονιακή και με προχωρημένη την κοινωνία και την πολιτεία που αποστρέφει το πρόσωπό της από τις Δεξιές αντιλήψεις, προκαλούν ρίγη  ανατριχίλας.

Πολύ περισσότερο δε, δεν γίνονται ανεχτές, όταν το συγκεκριμένο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο έχει περάσει  από τα καυδιανά δίκρανα του κομματισμού των Γιρονδίνων του βαθέως ΠΑΣΟΚ και κινδυνεύει να πέσει σε αυτά του Ροβεσπιερισμού  των... αμόλυντων από τις «καπιταλιστικές συνήθειες». 

Ήτοι «την διεκδίκηση δικαιωμάτων έκφρασης», ακόμη και εντός του συνδικαλιστικού κινήματος. Κόντρα σε όσους επιδιώκουν να το μετατρέψουν σε ιμάντα μεταβίβασης της κομματικής γραμμής που υπηρετούν. 

Και τούτο, διότι τα κινήματα πολιτών γενικώς, είτε πρόκειται για συνδικαλιστικά, είτε για ότι άλλο, εύκολα μαραίνονται όταν  τα ακουμπούν άγαρμπα αυτοί που... τσαλακώνουν την αξιοπρέπειά τους. Και ακόμη διότι για να πάει μπροστά η Κοινωνία πρέπει οι θεσμοί της είναι δημοκρατικοί, αυτόνομοι και οι ταγοί της «να αφήσουν όλα τα λουλούδια να ανθίσουν», όπως διακήρυξε ο μεγάλος σοφός.

Μέγιστος ο πρόλογος, αλλά αναγκαίος για να κατανοήσουμε τα παρακάτω, που καταγγέλλουν οι δύο συνδικαλιστές :

«Την Τετάρτη 31/10/2018, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη των Εργατικών Κέντρων Μασσαλίας και Βαλ ντε Μαρν Παρισιού, στο ΕΚ Πάτρας για συνάντηση με τη Διοίκησή του, σύμφωνα και με την πρόσκληση που το Διοικητικό Συμβούλιο απέστειλε στην παράταξή μας. Η παράταξη Εργατική Ενότητα-Ανατροπή, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα, παρευρέθηκε σύσσωμη, προκειμένου να συμμετέχει στη συνάντηση.

Αν και η όλη εκδήλωση είχε ντυθεί με το προσχηματικό ρούχο της διεθνιστικής αλληλεγγύης και ανταλλαγής πείρας και ανάπτυξης σχέσεων και επικοινωνίας μεταξύ συνδικαλιστικών οργανώσεων εσωτερικού και εξωτερικού, μετατράπηκε σε φιέστα αυτοπροβολής του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, με τη σύμφωνη γνώμη και την ενθάρρυνση του προέδρου Κ. Σπανού.

Η χυδαιότητά τους ξεπέρασε κάθε όριο, όταν ο γραμματέας του ΕΚ Αγγελόπουλος, συναινούντος του "άφωνου" προέδρου απαγόρευσαν στους εκπροσώπους της παράταξής μας, που είναι και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΠ, να λάβουν το λόγο για χαιρετισμό και τοποθέτηση.

Το έωλο επιχείρημά τους ήταν ότι επρόκειτο για διαδικασία του προεδρείου!!! κάτι το οποίο καταρρίπτεται από την ίδια την πρόσκληση και ξεγυμνώνεται από τον ίδιο τον σκοπό της συνάντησης.

Είναι ξεκάθαρο ότι το ΠΑΜΕ φοβήθηκε ότι η τοποθέτησή μας, θα ξεγύμνωνε τη στάση του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, τη διασπαστική τακτική του όλα αυτά τα χρόνια και την απολυταρχική συμπεριφορά του απέναντι σε ό,τι δεν ελέγχει. Να επισημάνουμε ότι, αυτή η συμπεριφορά, είναι συνέχεια της αντίληψής  τους για τον ρόλο και τη λειτουργία των Εργατικών Κέντρων και ιδιαίτερα  του ΕΚΠ, το οποίο χρησιμοποιούν στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των δικών τους κομματικών συμφερόντων και όχι του εργατικού κινήματος.

Η αντίληψη αυτή έρχεται σε κατάφορη αντίθεση με τη δική μας πάγια θέση και τη τακτική της παράταξης  μας στο ΕΚΠ. Για μας οι εργάτες όλου του κόσμου πρέπει να παλεύουν για την υπεράσπιση της εργασίας, της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας, μέσα από τα εργατικά σωματεία και τις συλλογικότητές τους, μέσα από ανοιχτές διαδικασίες και συνεργασίες. Αυτός είναι ο δρόμος που θα οδηγήσει στην ουσιαστική, ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, με σωματεία ενεργά και όχι με σωματεία-σφραγίδες στην υπηρεσία κομματικών σκοπιμοτήτων».