Περιστοιχισμένος από πλήθος απογόνων στην τελευταία του κατοικία

Κηδεύτηκε ο αγωνιστής Σπ. Λαμπρόπουλος

Με πλήρεις τιμές και με την συμμετοχή συγγενών φίλων και συντρόφων από το ΚΚΕ της Πάτρας κηδεύτηκε από τον Ι.Ν. Παναγίας Αλεξιωτίσσης και ετάφη στο οικείο κοιμητήριο,  την 5 Νοεμβρίου 2018 ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Σπύρος Λαμπρόπουλος, που σε ηλικία 97 χρόνων πέθανε το περ. Σάββατο πρωί στην Αμαλιάδα μετά από εξάντληση του οργανισμού του. 

Ο Σπύρος Λαμπρόπουλος διατηρούσε την σχετική ακμαιότητά του μέχρι το βάθος του γήρατός του, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια είχε απωλέσει το φως του και χάρις στην ακοή και την αφή του αναγνώριζε τα οικεία του πρόσωπα.

Περιστοιχισμένη η σορός του από τους 45 απογόνους του, ως άλλο μυθικό πρόσωπο της Παλαιάς Διαθήκης, παρέπεμπε στους προχριστιανικούς θρησκευτικούς χρόνους κατά τους οποίους το πλήθος των απογόνων παρέστεκε στον γενάρχη έως το τέλος του.

Χαρακτηριστικό της έκφρασης αισθημάτων των απογόνων, του σχεδόν αιωνόβιου μεγάλου νεκρού, ήταν ο επικήδειος λόγος του εγγονού του, νεαρού Λάμπρου Αραπάκου, ο οποίος ανέλαβε να τα εκφράσει  με μία ομιλία πλήρη καλολογικών στοιχείων χαρακτήρα για το πέρασμα του Σπύρου Λαμπρόπουλου από την ζωή, αλλά και για την οικογενειακή διαβίωση στην Κουρούτα, που αποτελεί το λίκνο του συνόλου των συγγενών.

Ακόμη εντυπωσιακή για την επιρροή του αείμνηστου στο πλήθος των παιδιών και των εγγονών του τα οποία δεν είναι και λίγα -οκτώ παιδιά, είκοσι ένα εγγόνια και δεκαέξι δισέγγονα- είναι η ανάρτηση και η αποδοχή της, στην προσωπική σελίδα στο fb του ομιλητή, που αναφέρει:

«Lampros Arapakos

3 Νοεμβρίου στις 9:26 μ.μ. ·

Παππού μου θα σ' αγαπάω για πάντα. Τους τελευταίους μήνες της ζωής σου τους ζήσαμε μαζί -στο μικρό, παλιό σπίτι στην Κουρούτα- και αυτό κάνει την απώλεια πιο οδυνηρή. Σ' ευχαριστούμε για όλα.

72 σχόλια

234Tonia Rapti, Nana Patroni και 232 ακόμη»

Επίσης επικήδειο προ της σορού του αποθανόντος εκ μέρους του ΚΚΕ εκφώνησε ο εκπρόσωπος Τύπου του Δήμου Πατρέων Ανδρέας Αντωνόπουλος, οποίος αφού αναφέρθηκε στο δέσιμο της οικογενείας του Σπ. Λαμπρόπουλου, παρά τους δίσεκτους χρόνους που διάβηκε, πέρασε στην αγωνιστική διαδρομή του από τα χρόνια της γνωριμίας του με τον Νίκο Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα, κοινό τόπο καταγωγής τους, κατά τις κινητοποιήσεις των σταφιδοκαλλιεργητών, στον βομβαρδισμό της Πάτρας με την κήρυξη πολέμου της Ιταλίας κατά της χώρας μας, στα πρώτα δύο χρόνια της Κατοχής, μέχρι το ξεφύτρωμα των αντιστασιακών οργανώσεων, στην συμμετοχή του στην ΕΠΟΝ, στην φυλάκισή του από τους Γερμανούς και τα συνεργαζόμενα Τάγματα μαζί τους, αλλά και μετέπειτα στον Εμφύλιο. Και κατέληξε στην δρακογενειά, όπως είπε, που έβγαλε αγωνιστές, οι οποίοι παρέμειναν πιστοί στο κόμμα τους, το ΚΚΕ, μέχρι το θάνατό τους. Τόνισε δε ο ομιλητής πως η τιμητική παρουσία του αυτό το νόημα έχει.

Κατά την εκφορά της σορού προηγούνταν εγγονός του που κρατούσε ψηλά την σημαία του ΚΚΕ, ενώ πριν το κατέβασμα του φέρετρου στον τάφο, κατ' επιθυμία του αείμνηστου, συγγενείς του σκέπασαν το στήθος του με δύο φύλλα της εφημερίδας «Ριζοσπάστης». Επίσης επάνω στο τάφο κατατέθηκαν στεφάνι της ΝΕ Αχαΐας του Κόμματος και άλλα στεφάνια.  

Τέλος οι συγγενείς αντί στεφάνων κατέθεσαν οικονομικό ποσόν στο ταμείο του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων.