Ήταν κάποτε σε λειτουργία τα Κοινωνικά Φαρμακεία

Κοινωνικό Φαρμακείο στην Πλατεία Εργατικών Κατοικιών Νέου Δρόμου Πατρών. Φωτογραφία αρχείου της 14-1-2014, του Istologiou G. Mosxou.

  

Το 2010, αρχές εισόδου στον εφιάλτη των μνημονίων, η φαρμακευτική περίθαλψη εξαρτάτο από τον αριθμό των ενσήμων εργασίας. Από το 2016 κάθε ανασφάλιστος καταφεύγει στις δημόσιες δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης

«Από την στιγμή που κάθε ανασφάλιστος έχει πια την δυνατότητα να καταφύγει στις δημόσιες δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης και να συνταγογραφήσει τα φάρμακα του, ενώ οι προνοιακοί ασθενείς υποχρεωτικά πλέον προμηθεύονται από τα ιδιωτικά φαρμακεία - και με δεδομένη την πρόβλεψη για μηδενική συμμετοχή - δεν υφίσταται πλέον ομάδα αναφοράς  για την λειτουργία του Κοινωνικού Φαρμακείου».

                                                                          ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΧΑΪΑΣ 

 

Είναι κάποια σημεία στην καθημερινοτητά μας που εισέρχονται και εγγράφονται πομπωδώς, αλλά σαν ωριμάσει ο χρόνος περνούν αθόρυβα  και χάνονται, ανάμεσα στο στροβίλισμα της καθημερινής απασχόλησής μας με πράγματα ελάχιστα σημαντικά.

Είναι κάποιες στιγμές κομβικές, συνώνυμες της εγγραφής καθημερινής Ιστορίας. Είναι αυτό που λέμε χωρίς να νοιώθουμε το εύρος του κάθε φορά: «Ζούμε ιστορικές στιγμές».

Πολυδιάστατη έννοια και πολυσήμαντη, που εάν την εξειδικεύσουμε, αναγκαστικά προστρέχουμε στην καθημερινότητα.

Αυτήν την καθημερινότητα που δεν είναι πάντοτε ίδια, αφού εξελίσσεται. Και που εάν επιχειρήσεις να την  ερμηνεύσεις με τα ίδια εργαλεία του χθες δεν κάτι τίποτε περισσότερο από αυτό που η Μαρξιστική - Εγκελιανή Θεώρηση ονόμασε με μία λέξη: Βολονταρισμός.

Στις ανθρώπινες σχέσεις μπορούμε να πούμε ότι βολονταρισμός είναι η ανάγκη ενός ατόμου να επιβάλλει στους άλλους τις επιθυμίες του και ασκήσει κυριαρχία επάνω του. 

Βολονταρισμός είναι η φιλοσοφική θεωρία στην οποία κυριαρχεί η θέληση και το συναίσθημα ενάντια στο μυαλό και στη σκέψη.

Προέρχεται από τη λατινική λέξη voluntas που είναι η θέληση, η βούληση. Στα ελληνικά ονομάζεται βουλησιαρχία, δηλαδή η κατάσταση αυτή όπου άρχει (εξουσιάζει, κυριαρχεί) η βούληση ενός ατόμου ή μιας ομάδας.  

Έτσι παρέα με τον πεσιμισμό, την απαισιοδοξία, που χωρίς περίσκεψη κυριαρχεί στη σκέψη, δεν μας αφήνει περιθώριο θύμησης του χθες.

Ήταν το 2010, αρχές εισόδου στον εφιάλτη των μνημονίων, όπου η φαρμακευτική περίθαλψη εξαρτάτο από τον αριθμό των ενσήμων εργασίας. Εάν είχες κάτω των 50 ενσήμων δεν είχες δικαίωμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Και με δεδομένη την ανεργία που καθημερινά ανέβαινε  την ανηφόρα μέχρι τα τέλη του 2014, ήταν πρόβλημα η απόκτηση ενσήμων.

Τότε στον ορίζοντα φάνηκαν σε μερικά αρχικώς σημεία της χώρας τα Κοινωνικά Φαρμακεία, που συνέδραμαν φορείς του χώρου της Υγείας και ευαισθητοποιημένοι πολίτες.

Σε μία τέτοια συμβολή θυμάμαι Ιανουάριος, εν έτει 2014, τους τότε συντρόφους Περικλή, Γιώργο κι άλλους να μαζεύουμε φάρμακα για το Κοινωνικό Φαρμακείο.

Το είδα πως ήταν. Ένα κανονικό φαρμακείο όπως όλα, με μόνη διαφορά ότι μπορούσες να προστρέξεις στις υπηρεσίες του εφ΄όσον δεν είχες άλλο τρόπο να αποκτήσεις δωρεάν φάρμακο. Αυτό που λέμε σήμερα χωρίς να το πολυαισθανόμαστε, δωρεάν πρόσβαση στην φαρμακευτική περίθαλψη, που θέσπισε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Πέρασαν δύο χρόνια, απ' όταν σταμάτησε την λειτουργία του το Κοινωνικπο Φαρμακείο της Πάτρας, με την μορφή, όπως το είχαμε γνωρίσει. Αφορμή εδόθη από την δυνατότητα που προσέφερε η κυβέρνηση της Αριστεράς, στους οικονομικά αδύνατους και ανασφάλιστους να αποκτήσουν δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας και φαρμάκου.

Στα μέσα του Ιουλίου 2016, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Πατρών ανακοίνωσε την ολοκλήρωση του έργου του Κοινωνικού Φαρμακείου, το οποίο υπηρετούσαν αδαπάνως κοινωνοί του χώρου της Υγείας και του Φαρμάκου.

Απηύθυνε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συμμετέχοντες και τόνισε ότι όσοι θέλουν να συνεχίσουν να προσφέρουν, υπάρχουν ακόμη ανάλογοι τρόποι, εκδίδοντας την παρακάτω ανακοίνωση:

 

«Θα θέλαμε να ενημερώσουμε το κοινό της Πάτρας, ότι το Κοινωνικό Φαρμακείο μετά από 6  χρόνια λειτουργίας, και μετά από την θέσπιση της πρόσβασης όλων των πολιτών στις δομές υγείας κλείνει τον κύκλο του σαν δομή στήριξης των  ανασφάλιστων  συμπολιτών μας.

Από την στιγμή που κάθε ανασφάλιστος έχει πια την δυνατότητα να καταφύγει στις δημόσιες δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης και να συνταγογραφήσει τα φάρμακα του, ενώ οι προνοιακοί ασθενείς υποχρεωτικά πλέον προμηθεύονται από τα ιδιωτικά φαρμακεία - και με δεδομένη την πρόβλεψη για μηδενική συμμετοχή - δεν υφίσταται πλέον ομάδα αναφοράς  για την λειτουργία του Κοινωνικού Φαρμακείου.

Θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε με γνώμονα το κοινό καλό, συγκεντρώνοντας φάρμακα και  φαρμακευτικό υλικό  για τα ιδρύματα της περιοχής μας και ιδιαίτερα για ιδρύματα που δεν επιδοτούνται από την πολιτεία.

Η επικοινωνία φορέων και  πολιτών που θα ήθελαν να ενισχύσουν τα ιδρύματα της περιοχής μας μπορεί να γίνεται στα τηλέφωνα του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας.

Σε κάθε περίπτωση είναι  υποχρέωση μας να ευχαριστήσουμε θερμά τους πολίτες που στο διάστημα αυτών των ετών συμπαραστάθηκαν υλικά και ηθικά στην λειτουργία του κοινωνικού φαρμακείου και να τους καλέσουμε να συνεχίσουν να στηρίζουν όσο μπορούν είτε ιδιωτικά είτε ως φορείς τα ιδρύματα της περιοχής μας.

Είναι επίσης υποχρέωση μας να ευχαριστήσουμε τον Δήμο Πατρέων για την στήριξη που προσέφερε στην λειτουργία του κοινωνικού φαρμακείου όλα αυτά τα χρόνια!

Εμείς σαν Φαρμακευτικός Σύλλογος θα προσπαθήσουμε με την αρωγή του Δήμου Πατρέων να διοργανώσουμε συγκεκριμένες δράσεις συλλογής φαρμάκων σε δημόσιους χώρους με στόχο την ενίσχυση των ιδρυμάτων.

Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους φαρμακοποιούς της πόλης των Πατρών και της περιφέρειας που διέθεσαν αγόγγυστα τον χρόνο τους και με διάθεση προσφοράς έστησαν και λειτούργησαν το Κοινωνικό Φαρμακείο. Είμαστε σίγουροι  ότι θα συνεχίσουν να προσφέρουν την βοήθεια τους όπου χρειαστεί».