Είκοσι άρθρα του Τριαντ. Μασμανίδη (9ο)

Στις 11 Ιανουαρίου 2006, που ο Τρ. Μασμανίδης γράφει στην εφημερίδα ΓΕΓΟΝΟΤΑ το «γράμμα στους Πατρινούς» είναι μία τολμηρή απεύθυνση που τότε ήθελε όραμα για την μελλοντική πορεία της πόλης, που αποβιομηχανίζονταν ή έμπαινε στην διαδικασία της αποβιομηχάνισης, από το 1975 και δώθε, ενώ οι συνεχείς επισημάνσεις του Λ. Κύρκου, προέδρου του ΚΚΕ Εσ., ότι κινδυνεύουμε ως χώρα να χάσουμε το τρένο της ανάπτυξης, αντιμετωπίζονταν με σαρκασμό από τα στελέχη του κραταιού ΠΑΣΟΚ και του πλειοψηφικού στην Αριστερά  ΚΚΕ.  

«Η Πάτρα υπάρχει! Κρατιέται ακόμα στα πόδια της, η Πάτρα ζει και έχει όλους τους όρους και όλες τις προϋποθέσεις να γίνει “Βασιλεύουσα” να γίνει η Κωνσταντινούπολη της Μεσογείου. Μήπως όμως ένα τέτοιο όνειρο είναι παραλογισμός, μία "καβαλημένη" υπερβολή, ένας αποπροσανατολισμός από τα επείγοντα καθημερινά προβλήματά μας; Όχι βέβαια!», έγραφε ο Τρ. Μασμανίδης και τόνιζε:

«...η δική μου σκέψη δεν μπορεί να πάει παραπέρα από εκείνο το “σχήμα” που θα συμπεριλαμβάνει τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, του ΣΥΝ και άλλων προοδευτικών δυνάμεων. Οι “διαφορές” που υπάρχουν σήμερα ανάμεσα σε αυτά τα κόμματα είναι ψευδεπίγραφες και εύκολα ξεπερνιούνται».

Αυτά εν έτει 2006, και σήμερα 2018, δεν ξεπεράστηκαν οι διαφορές. Και τότε αυτά φάνταζαν πρόκληση του ΣΥΝ προς τα κόμματα  του προοδευτικού κύκλου, πολύ περισσότερο, που το μεν ΚΚΕ είχε εισέλθει στην διαδικασία της σταλινοποίησης αλλά ωστόσο διατηρούσε την τρίτη θέση, ενώ το ΠΑΣΟΚ πάσχιζε να επανέλθει στην εξουσία. Μην ξεχνάμε ότι η πρόταση Μασμανίδη ήταν τα δύο κόμματα, να συνεργαστούν με το ΣΥΝ του 3%. Δεν υπολόγιζαν σωστά την έλευση του ΛΑΟΣ που εκπροσωπούσε την πρωτόλεια για τα σημερινά δεδομένα, Ακροδεξιά!

Η ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα για την «Πάτρα - Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006» καλλιεργούσε την τεχνητή ευμάρεια  και τα «πακέτα» προς κάθε καλλιτεχνική οντότητα  ευνούχιζαν τους ανθρώπους των Τεχνών, που μέσω της Πολιτιστικής ωθούνταν στην ευωχία!

Μέχρι που λίγα χρόνια μετά, κι αφού διήλθαμε από τις ατραπούς των κυβερνήσεων των δύο γνωστών ονομάτων επιγόνων πολιτικών τζακιών (Κωστάκης Καραμανλής - Γιωργάκης Παπανδρέου) κοιμώμενοι στα μαλακά μαξιλάρια του ακράτητου εξωτερικού δανεισμού, βρεθήκαμε ενεοί, στο έλεος των καιροσκόπων δανειστών εν έτει 2010!

Η Ιστορία που ακολούθησε είναι γνωστή. Τα διδάγματα είναι ζητούμενα, αν και ο Πιέρ Μοσκοβισί πριν λίγες ημέρες μας τόνισε μέσα στη Βουλή: Τελειώσατε με τα μνημόνια, η Τρόικα δεν ξανάρχεται, βγαίνετε από το πρόγραμμα, αλλά προσοχή, μην επαναλάβετε το παρελθόν!

«Η Πάτρα υπάρχει! Κρατιέται ακόμα στα πόδια της, η Πάτρα ζει και έχει όλους τους όρους και όλες τις προϋποθέσεις να γίνει “Βασιλεύουσα” να γίνει η Κωνσταντινούπολη της Μεσογείου». 

Μία ματιά γύρω μας και σήμερα επιβεβαιώνεται αυτό,  αφού πια η πόλη μεταστράφηκε προς στον τριτογενή τομέα, το καινούργιο λιμάνι της πήρε τη θέση που του αρμόζει στην γραμμή της Μεσογείου και Αδριατικού πελάγους, το δίκτυο των ταχείας κυκλοφορίας αυτοκινητοδρόμων ολοκληρώθηκαν και απομένουν ελάχιστες εκκρεμότητες, ενώ οι ανάθεση των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων του 2019, ειδοποιούν.  Ναι η Πάτρα, όχι μόνον κρατιέται άλλα και αναζωογονείται ως τόπος top τουριστικού προορισμού.

«Γράμμα στους Πατρινούς πολίτες»

Του   Τριαντ. Ι. Μασμανίδη

9ο

Φίλε Πατρινέ, φίλη Πατρινιά,

Για να κρίνουμε αντικειμενικά, δίκαια και διεξοδικά τις εξελίξεις και το κλίμα που έχει δημιουργηθεί γύρω από την “Πάτρα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006” πρέπει να ξεκινήσουμε την ανάλυσή μας από τα θεμέλια του κοινωνικού–πολιτικού μας οικοδομήματος.

Η Πάτρα αποτελεί μέρος αυτού του οικοδομήματος με μια διαφορά όμως, γιατί η Πάτρα σε σχέση με άλλες πόλεις της χώρας έχει ένα “κουσούρι ”παραπάνω, αφού τραυματίστηκε βαριά από τα οικονομικά πλήγματα που δέχθηκε λόγω της πρόσφατης αποβιομηχανοποίησης της περιοχής μας.

Το άγχος που διακατέχει τους σημερινούς εκπροσώπους μας για το πώς θα διαχειριστούν τη φτώχια μας, που μόνο γκρίνια φέρνει, δεν πρέπει να μας μπερδεύει, δεν πρέπει να μας παραπλανά από το κυρίαρχο ζητούμενο που είναι το ξεμπλοκάρισμα της πόλης μας από τη μιζέρια.

Η Πάτρα υπάρχει! Κρατιέται ακόμα στα πόδια της, η Πάτρα ζει και έχει όλους τους όρους και όλες τις προϋποθέσεις να γίνει “Βασιλεύουσα” να γίνει η Κωνταντινούπολη της Μεσογείου. Μήπως όμως ένα τέτοιο όνειρο είναι παραλογισμός, μία καβαλημένη υπερβολή, ένας αποπροσανατολισμός από τα επείγοντα καθημερινά προβλήματά μας; Όχι βέβαια!

Αν η Αθήνα δίπλα στα πολλά χαρακτηριστικά της έχει και αυτό του μεγαλύτερου αστικού κέντρου της Ανατολικής Ελλάδας, τότε η Πάτρα πραγματικά έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες σε πιο προνομιούχο γεωφυσικό περιβάλλον να γίνει η άλλη “Πρωτεύουσα” της Δυτικής Ελλάδας.

Φίλε Πατρινέ, φίλη Πατρινιά .

Ένας τρόπος υπάρχει για να φύγουμε μπροστά.

Να αλλάξουμε!!!

Όλοι να αλλάξουμε! Ανατρεπτικά, δημιουργικά αποτελεσματικά.

Ονομάζω τις αλλαγές που έχει ανάγκη η Πάτρα για να μπει στην αφετηρία εκκίνησης για το μεγάλο άλμα προς τα μπρος. “Τοπική Επανάσταση”.

H “επανάσταση” αυτή μπορεί να αγκαλιάσει το σύνολο των Πατρινών και ο καθένας από το μετερίζι του, για τους δικούς του λόγους και για τα δικά του συμφέροντα, να δοθούμε ολόψυχα στην προσπάθεια να απογειώσουμε την πανέμορφη και αδικημένη πόλη μας.

Όμως με βάση τα πολιτικά δεδομένα της χώρας και τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, αντικειμενικά και ρεαλιστικά, είναι δύσκολο να εκφραστούν όλοι σε εκείνο το “σχήμα” που θα εξουσιοδοτηθεί να υλοποιήσει το απαιτούμενο καθήκον.

Γι’ αυτό και η δική μου σκέψη δεν μπορεί να πάει παραπέρα από εκείνο το “σχήμα” που θα συμπεριλαμβάνει τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, του ΣΥΝ και άλλων προοδευτικών δυνάμεων.

Οι “διαφορές” που υπάρχουν σήμερα ανάμεσα σε αυτά τα κόμματα είναι ψευδεπίγραφες και εύκολα ξεπερνιούνται.

Άλλωστε αυτό που προηγείται είναι η ανάπτυξη της Πάτρας στο σκληρό περιβάλλον του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και όχι το πότε και πώς το κάθε κόμμα χωριστά θα εφαρμόσει τη σοσιαλιστική του “συνταγή” σε όλη την ανθρωπότητα.

Φίλε Πατρινέ, φίλη Πατρινιά

Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια της κοντόφθαλμης διαχειριστικής καθημερινότητας, αυτός είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στο “Μεγάλο Άλμα Προς Τα  Μπρος” που έχει ανάγκη η ΠΑΤΡΑ μας.

 (Εφ. “Τα Γεγονότα”)                                                                      Γενάρης 2006