Παρακολούθησα χθες, όπως και πολλοί από σας, φαντάζομαι, τον Τσίπρα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Και διαπίστωσα, όπως και πολλοί από σας, φαντάζομαι, τις δύο μεγάλες αποστάσεις.

Πρώτον, την απόσταση ανάμεσα σε όσα κάνει, ή προσπαθεί να κάνει, αυτή η κυβέρνηση και σε όσα λένε, προπαγανδίζουν, συχνά και γαβγίζουν, τα βαμμένα ΜΜΕ, η βαμμένη αντιπολίτευση και τα άβαφα κυκλώματα. 

Και δεύτερον, την απόσταση ανάμεσα στο πώς μιλάει, στέκεται, περιγράφει την πραγματικότητα ο Τσίπρας. Και πώς μιλούν, στέκονται, περιγράφουν την πραγματικότητα άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι όλα τα άλλα, αλλά πολλά άλλα.


Για να αρχίσω από το δεύτερο. Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε. Αλλά γιατί, βρε παιδιά, εμφανίζεστε στην τηλεόραση, αφού δεν το έχετε; Όπλο σας είναι η αλήθεια, δεκτό. Η κυρία αυτή όμως είναι ευαίσθητη. Θέλει σιγουριά, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, αυτοπειθαρχία. Και καταστολή, περιστολή ή, εν πάση περιπτώσει, αναστολή του ναρκισσισμού. Γιατί υποτίθεται ότι βγαίνετε στο γυαλί για να προβάλετε εκείνη κι όχι τον εαυτό σας. Αν όμως το αποτέλεσμα είναι βρισίδι από συμπαθούντες και καγχασμοί από αντιπαθούντες, ποιος ο λόγος της ταλαιπωρίας - σας και μας; Τόσο άγχος για να βγει τελικά ζημιά και για σας, και για την κυβέρνηση, και για το κόμμα, και για την αλήθεια;

Ου παντός πλειν ες παράθυρον, αλλά πού να το καταλάβουν αυτό οι τύραννοι της ψυχής μας αν δεν τους δώσουν να καταλάβουν οι αρμόδιοι. Τέλος πάντων, το βασικό είναι το άλλο: 

Η καρατόμηση της αλήθειας, καθημερινά, συστηματικά, μοχθηρά, από τη λαιμητόμο των μεγάλων ΜΜΕ. Κάθε μέρα πέφτει το κεφάλι της, μαζί με το κεφάλι του Τσίπρα, των συνταξιούχων, των φορολογούμενων, της πολιτικής -ενίοτε και της χώρας- μπροστά στα πόδια μιας χολωμένης ολιγαρχίας. Κι απορεί κανείς ώρες - ώρες πώς δεν βούλιαξε ακόμα αυτή η κυβέρνηση στο χάος ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο καθεστωτικό λιντσάρισμά της. Το οποίο συνδράμουν και κάποιοι... συνεπείς - αυτό που το βάζετε;

Να βγουν στον κόσμο, για να αντιμετωπίσουν την αφηνιασμένη προπαγάνδα, κάλεσε τους βουλευτές του ο Τσίπρας. Να βγουν βέβαια. Και στην περίπτωση που κάποιοι αναρωτιούνται αν με τα λιανοτούφεκα της ανθρώπινης επαφής γίνεται να αντιμετωπιστούν τα κανόνια της κωλοπετσωμένης εξουσίας, η Ιστορία δίνει την απάντηση: Γίνεται και παραγίνεται. Αρκεί να σημαδεύουμε σωστά...

Καρτερός Θανάσης-avgi.gr