Κορωνο – αγλαΐσματα (2): Οι νεκροί

 

Ο κύριος Μ. ανέβηκε στο βήμα με ύφος ηγεμονικό. Αποφασιστικός, αυστηρός αλλά και μειλίχιος. Απέπνεε μια ήρεμη δύναμη. Αυτήν που εξασφαλίζει στον ηγέτη ο απόλυτος έλεγχος των ΜΜΕ. Γνώριζε πως τα λόγια του θα παρουσιαστούν με το βάρος της απόλυτης αλήθειας.

 

Κοιτούσε σταθερά στο σημείο που ήξερε πως ήταν ο φακός της κάμερας. Αυτή τον ενδιέφερε. 

 

- Μην μιλάτε για νεκρούς, κύριοι της αντιπολίτευσης. Σεβαστείτε τους. Αποτελεί ασέβεια κάθε αναφορά σε νεκρούς. Ύβρις για τους ίδιους αλλά κυρίως για τους οικείους τους που ακόμη θρηνούν. Πeσ’ τε ότι άλλο θέλετε, αλλά μακριά από αριθμούς νεκρών.

 

Οι περισσότεροι τηλεθεατές συμφώνησαν: Έχει δίκιο ο άνθρωπος, μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου; Κάποιοι άλλοι, αριστεροί αυτοί, μελαγχόλησαν. Θυμήθηκαν το πρόσφατο παρελθόν και τους 102 νεκρούς της πυρκαγιάς στο Μάτι: Μην κάνουμε κι εμείς τα ίδια, αυτά τα φρικτά που μας έκαναν το 2018, σκέφτηκαν χωρίς καμιά διάθεση συμψηφισμού.

 

Στο τέλος της ομιλίας του ο κ. Μ. κατέληξε: 

 

-Αφήστε τις μεμψιμοιρίες, κύριοι, εμπιστευτείτε μας. Το πρώτο κύμα της πανδημίας αντιμετωπίστηκε με επιτυχία. Αλλά και στο δεύτερο κύμα πάμε καλά. Αυτό αποδεικνύουν οι συγκρίσεις ανάμεσα σε δεκάδες ευρωπαϊκές χώρες. Οι περισσότερες θρηνούν χιλιάδες. Σε αντίθεση με αυτές, η δική μας μετρά μόλις 1500 νεκρούς.

 

(Από   την προσωπική σελίδα στο  fb του  Βασίλη Χριστόπουλου)