Τα ίδια έλεγαν με τη ψήφο γυναικών, το διαζύγιο κλπ

Μύθος και πρόσχημα ήταν τα περί μη ώριμης κοινωνίας όσον αφορά την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια, τα λένε σήμερα οι ίδιοι που τα έλεγαν και για την ψήφο των γυναικών, τον πολιτικό γάμο, την διάσταση που οδηγεί σε διαζύγιο, αλλά όλοι αυτοί οι θεσμοί χρησιμοποιούνται ευρύτατα από την συντριπτική πλειοψηφία, υπογράμμισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Παπαφιλίππου μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Κώστα Σαββόπουλο.

 

«Το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε χτες είναι εξαιρετικό, μία μεγάλη τομή στο κοινωνικό κράτος, ιδιαίτερα για την προστασία της πιο ευάλωτης κοινωνικής ομάδας, των ανήλικων παιδιών που φιλοξενούνται σε ιδρύματα. Στόχος είναι ακριβώς η αποϊδρυματοποίηση, μέσω της υιοθεσίας και της αναδοχής, με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού», όπως είπε ο κ. Παπαφιλίππου. «Δυστυχέστατα, η δημόσια συζήτηση επικεντρώθηκε στο γεγονός ότι παρέχεται η δυνατότητα ανάδοχοι γονείς (όχι για την υιοθεσία) να είναι και ομόφυλα ζευγάρια, αποβαίνοντας σε βάρος των υπόλοιπων διατάξεων του νομοσχεδίου, που επιφέρουν πολλές ακόμη βελτιώσεις».

 

Παρά τα όσα ακούστηκαν στη Βουλή και γράφτηκαν στα ΜΜΕ, ωστόσο, ο ίδιος σημείωσε ότι «κατά την συζήτηση για την επεξεργασία του νομοσχεδίου, όλα τα κόμματα το αντιμετώπισαν με ουσιαστικό και εποικοδομητικό τρόπο, παρότι φοβόμασταν ότι και τότε θα επικεντρωθούν στο ίδιο θέμα. Το θέμα της αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια απασχόλησε ελάχιστα την αρμόδια επιτροπή. Επίσης, η συντριπτική πλειονότητα των εκπροσώπων φορέων που ακούστηκαν στην επιτροπή, αποδέχθηκαν το σύνολο του νομοσχεδίου και φυσικά το "περιβόητο" άρθρο 8 που παρέχει τη δυνατότητα σε ομόφυλα ζευγάρια να γίνουν ανάδοχοι γονείς».

 

Ο κ. Παπαφιλίππου τόνισε ότι «οσάκις επιχειρήθηκαν ριζοσπαστικές τομές στο οικογενειακό δίκαιο ή την διεύρυνση της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, οι ίδιες δυνάμεις που χτες αντέδρασαν και εξακολουθούν να αντιδρούν σήμερα, εμφάνιζαν τον ίδιο μύθο, ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι ώριμη να δεχθεί τέτοιες τομές».

 

«Τι αποδεικνύεται στην πράξη;», συνέχισε, «Ότι είναι υπερώριμη, όπως έγινε με τον πολιτικό γάμο, ή με την μακροχρόνια διάσταση ενός ζευγαριού ως αντικειμενικό κλονισμό του γάμου που μπορεί να οδηγήσει σε διαζύγιο με αγωγή που θα κάνει ακόμη και το υπαίτιο της διάστασης μέλος του ζευγαριού. Να πάμε ακόμη παραπέρα; Με την παροχή δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες, που η αντίδραση ήταν η ίδια, από τους ίδιους κύκλους. Έγιναν όμως αποδεκτοί αυτοί οι θεσμοί, με ευρύτατη χρήση από την συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας. Ήταν πρόσχημα, για να μην γίνει η τομή, τα περί μη ώριμης κοινωνίας».