Ώρα Πατρών: Να τιμήσουμε τους πεσόντες στο Ρίο

 

 

Σε  συνεργασία με το Αγγλικό προξενείο και άλλων φορέων να κατασκευασθεί μνημείο με τα ονόματα των πεσόντων!

«Η παράταξή μας ΩΡΑ ΠΑΤΡΩΝ, προτείνει προς την Δημοτική Αρχή σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα Ρίου να καθιερωθεί επιμνημόσυνη δέηση στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής στο Κάστρο για να τιμήσουμε τους  πεσόντες του Ρίου και ακολούθως να κατατίθεται στεφάνι προς τιμήν τους στη θαλάσσια περιοχή που έχασαν τη ζωή τους. Προτείνουμε σε  συνεργασία με το Αγγλικό προξενείο και άλλων φορέων να κατασκευασθεί μνημείο με τα ονόματα των πεσόντων».

Αυτά προτείνει η παράταξη του Γιώργου Ρώρου. Κι εδώ να αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό που γράφτηκε στην εφημερίδα "Ελεύθερη Αχαΐα" στα σχόλια της Α΄ σελίδας του φύλλου της 31 Οκτωβρίου 1944, με αφορμή την κηδεία των θυμάτων του ναρκαλιευτικού στις 27 Οκτωβρίου, στην Μητρόπολη Πατρών:

 

Παρών και ο συνεργάτης των Ναζί αστυνόμος Καραμπούλης

 

Πλήθος κόσμου έξω από την Μητρόπολη για την κηδεία των Άγγλων ναυτικών. Με τον μπερέ εκπρόσωπος του 12ου Συντάγματος ΕΛΑΣ. (Αρχείο Ian Mackie).

«Η κυβέρνηση επανέλαβε κατηγορηματικά την απόφασή της να τιμωρήσει τους προδότες. Όμως η καρδιά του λαού ματώνει να βλέπει δεκάδες απ' αυτούς να κυκλοφορούν ελεύθεροι, ανενόχλητοι και να τολμάνε να εμφανίζουν τη γουρουνίσια μούρη τους, στις πιο ιερές στιγμές του. Στο προ ημερών πάνδημο μνημόσυνο του πατραϊκού λαού, για τους ηρωϊκούς νεκρούς του αγγλικού ναυτικού, που πέθαναν στον αγώνα κατά της φασιστικής τυραννίας, έκανε την εμφάνισή του ο γνωστός προδότης Καραμπούλης, αστυνόμος-πρώην Διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας Πάτρας. Το κάθαρμα αυτό έχει παραδώσει πολλούς Έλληνες Πατριώτες  στον στρατό Κατοχής" και για τις "εθνικές του" υπηρεσίες απέσπασε(!) δύο φορές εύφημο μνεία από τον ιταλικό στρατό. Ο λαός που τόσα εμαρτύρησε απ' αυτούς δεν μπορεί να ανέχεται αυτή την κατάσταση επ' άπειρον».

Κι επειδή δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα παραπάνω διαδραματισθέντα έλαβαν χώρα σε περίοδο μεγάλης ακόμη πείνας, διαβάστε και την χαρούμενη είδηση που ήρθε από την Αθήνα και δημοσιεύτηκε στις 28 Οκτωβρίου 1944:

«ΑΘΗΝΑ. Ύστερα από ενέργειες της Εθνικής Κυβέρνησής μας, οι Άγγλοι υποσχέθηκαν ότι θα στείλουν σύντομα τρόφιμα για το λαό της Πελοποννήσου»!

 

ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΩΡΑ ΠΑΤΡΩΝ

Αναλυτικά στην «Η παράταξή μας ΩΡΑ ΠΑΤΡΩΝ, προτείνει προς την Δημοτική Αρχή σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα Ρίου να καθιερωθεί επιμνημόσυνη δέηση στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής στο Κάστρο για να τιμήσουμε τους  πεσόντες του Ρίου και ακολούθως να κατατίθεται στεφάνι προς τιμήν τους στη θαλάσσια περιοχή που έχασαν τη ζωή τους. Προτείνουμε σε  συνεργασία με το Αγγλικό προξενείο και άλλων φορέων να κατασκευασθεί μνημείο με τα ονόματα των πεσόντων».

Αναλυτικότερα αναφέρονται τα παρακάτω:

«Στις 25 Οκτωβρίου 1944, το βρετανικό ναρκαλιευτικό BYMS 2077 της Μοίρας που ανέλαβε την εκκαθάριση της περιοχής μας από τις νάρκες, προσκρούει σε νάρκη του γερμανικού ναυτικού, από αυτές που ξέμειναν μετά την αποχώρησή τους στις 4 Οκτώβρη 1944, με αποτέλεσμα την ανατίναξή του και την απώλεια είκοσι ανδρών, συν τον κυβερνήτη, που τραυματισμένος βαριά εξέπνευσε στο Δημοτικό Νοσοκομείο «Άγ. Ανδρέας». Τα ναρκαλιευτικά τύπου ΒΥMS (Βritish Yard Mine Sweepers) ήταν ξύλινα  για να μην ενεργοποιούν τις μαγνητικές νάρκες, αναφέρει ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης του Γιώργου Ρώρου ΩΡΑ ΠΑΤΡΩΝ».

Και υπενθυμίζει το χρονικό της τραγωδίας:

«Τα ναρκαλιευτικά είχαν από την προηγούμενη μέρα δημιουργήσει ένα δίαυλο ασφαλείας τον οποίο είχαν οριοθετήσει με σημαδούρες που είχαν πάνω τους άσπρα σημαιάκια. Τα ρεύματα όμως ήταν τόσο ισχυρά που είχαν παρασύρει τις νάρκες αν και αυτές ήταν πάντα συνδεδεμένες στα αγκυροβόλια τους μέσα στο δίαυλο ασφαλείας…

Το κακό δεν άργησε να γίνει. Το ναρκαλιευτικό με το διακριτικό 2077 χτύπησε σε νάρκη, κόπηκε στα δύο με αποτέλεσμα το κομμάτι της πρύμνης να βυθιστεί αμέσως στο στενό σε βάθος 63 μέτρων ενώ αυτό της πλώρης παρασύρθηκε από τα ρεύματα προς το Αντίρριο όπου βυθίστηκε και αυτό. Για τους άντρες στο μηχανοστάσιο όλα τέλειωσαν σε μια στιγμή…

Τα 21 μέλη του πληρώματος απωλέσθηκαν, ενώ οι ψαράδες από το Ρίο έσπευσαν με κίνδυνο της ζωής τους ανάμεσα στις νάρκες και κατάφεραν να διασώσουν 7 ναυαγούς μεταξύ των οποίων και τον τραυματία Κυβερνήτη Frederick J. Call ο οποίος όμως εξέπνευσε στην ακτή κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο.

Στο Κάστρο του Ρίου αμέσως μετά τον πόλεμο και για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα είχε στρατοπεδεύσει  σύνταγμα πεζικού του Somerset (Somerset light infantry regiment).

Από την κοινότητα Αγίου Γεωργίου του Somerset ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την αυτοθυσία των ντόπιων προς τους ναυαγούς, στάλθηκαν 3.000 λίρες Αγγλίας στο Ρίο, ποσό που χρησιμοποιήθηκε για την ανέγερση του δημοτικού σχολείου. Το Ρίο που έχει ως προστάτη τον Άγιο Γεώργιο, ανταπέδωσε ονομάζοντας την κεντρική οδό του χωριού οδό Σώμερσετ».

Στις 29 Οκτωβρίου 1944 στην εκκλησία του Αϊ Γιώργη Ρίου έγινε επιμνημόσυνη δέηση για τους ηρωικούς αξιωματικούς και ναύτες του Αγγλικού πολεμικού ναυτικού, που σκοτώθηκαν από την έκρηξη του ναρκαλιευτικού. Η πρωτοβουλία για το μνημόσυνο οφείλεται στις ΕΑΜικές οργανώσεις, των γύρω χωριών, που οι κάτοικοί τους κατέβηκαν να αποχαιρετήσουν και τιμήσουν τους πεσόντες στο καθήκον».

Και ολοκληρώνει την ανακοίνωσή της η ΩΡΑ ΠΑΤΡΩΝ με την παρακάτω πρόταση:

«Η παράταξή μας ΩΡΑ ΠΑΤΡΩΝ, προτείνει προς την Δημοτική Αρχή σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα Ρίου να καθιερωθεί επιμνημόσυνη δέηση στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής στο Κάστρο για να τιμήσουμε τους  πεσόντες του Ρίου και ακολούθως να κατατίθεται στεφάνι προς τιμήν τους στη θαλάσσια περιοχή που έχασαν τη ζωή τους. Προτείνουμε σε  συνεργασία με το Αγγλικό προξενείο και άλλων φορέων να κατασκευασθεί μνημείο με τα ονόματα των πεσόντων».

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ:

ΕΔΩ στο http://gzmosxos.blogspot.com/2018/10/41-44.html το χρονικό της τραγωδίας.