ΑΛΛΑΓΗ EMAIL

Οι φίλοι αναγνώστες μπορεί να στέλνουν τα μηνύματά τους στο εμέηλ gmosxos1@hotmail.com στο οποίο θα προτιμούσε ο διαχειριστής να τα λαμβάνει. Παράλληλα άνοιξε και ισχύει πάλι το εμέηλ gmosxos23.6.1946@gmail.com το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιείτε σε περίπτωση που αδυνατείτε να κάνετε χρήση του hotmail.com
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6938.315.657 & 2610.273.901

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Οι Καλαβρυτινές μάνες που «αναδείχθηκαν σε ηρωίδες»




Ανάρτηση της ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ 1940-1974 ν. Αχαΐας στις 1 Δεκέμβρη 2012 - Ήχος Παν. Ιω. Γεωργόπουλος - Φωτογραφία, μοντάζ, ανάρτηση Γιώργος Δημ. Μόσχος. Αφήγηση των γεγονότων από επιζώντα του Ολοκαυτώματος.



Γιώτα Κωνσταντοπούλου:  «Μοιραστήκαμε και φάγαμε το ματωμένο ψωμί και έτσι κοινωνήσαμε με το αίμα και το σώμα τους και θα ζουν για πάντα μαζί μας...»

Τα παρακάτω αποτελούν τμήμα (5 σελίδες από τις 12) από ομιλία της προέδρου της Ένωσης Καλαβρυτινών της Πάτρας κας Γιώτας Κωνσταντοπούλου, επιζούσας του Ολοκαυτώματος και μέλος παθούσας οικογενείας.

Εκφωνήθηκε κατά της 53 επέτειο του ολοκαυτώματος που προκάλεσαν οι Ναζί για να δυσχεράνουν την φημολογούμενη επικείμενη απόβαση των Συμμάχων, που τελικά έγινε στην Σικελία της Ιταλίας.

Μικρό κοριτσάκι η κα Γιώτα Κωνσταντοπούλου με τα γεγονότα να γυρίζουν σαν φιλμ σε κινηματογραφική μηχανή, καταγράφει τα όσα παρέλασαν από τα παιδικά ματια της, καθώς έζησε την εφιαλτική εμπειρία του Ολοκαυτώματος από τα παράθυρα του δημοτικού σχολείου Καλαβρύτων, όπου βρίσκονταν έγκλειστη με τις γυναίκες και τα άλλα παιδιά της πόλης.

Περιγράφει όσο μπορεί λεπτομερώς το αιματηρό χρονικό από τη Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου, που ξέσπασε το μεγάλο μαζικό φονικό, έως την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου, που είχε ολοκληρωθεί. Μιλά για τις τραγικές μάνες των Καλαβρύτων, που ανάμεσα στα αποκαΐδια, στους καπνούς και τις στάχτες του φασιστικού εγκλήματος προσπαθούσαν με τα μωρά στην αγκαλιά να δώσουν ζωή στα ερείπια...

Αναφέρεται στις Καλαβρυτινές μάνες που «αναδείχθηκαν σε μεγάλες ηρωίδες. Έδωσαν εκείνη τη φοβερή στιγμή όρκο τιμής, να αναστήσουν τη ζωή από τα νωπά μνήματα και από τη στάχτη, να αναλάβουν τους δύο ρόλους, πατέρα και μάνας, να χτίσουν τα σπίτια, να ζωντανέψουν την πόλη. Να βάλουν στην εκκλησία ένα ρολόι, που να δείχνει την ώρα μετά από την καταστροφή...».

Θυμάται την ημέρα, που οι Γερμανοί (14 Δεκεμβρίου 1943) σκοτώνουν στην μονή της Αγίας Λαύρας όσους καλογέρους δεν πρόλαβαν να φύγουν και την ίδια ημέρα την πυρπόληση της μονής του Μεγ. Σπηλαίου και τον κατακρημνισμό του μοναχών του στον γκρεμό του Κισσωτή.

Και μιλώντας για τους εκτελεσμένους Καλαβρυτινούς στο Λόφο του Καπή και τους 13 που ξέφυγαν το θάνατο από τη χαριστική βολή, η επιζήσασα της σφαγής κα Γιώτα Κωνσταντοπούλου, θυμάται:

«Μοιραστήκαμε και φάγαμε το ματωμένο ψωμί και έτσι κοινωνήσαμε με το αίμα και το σώμα τους και θα ζουν για πάντα μαζί μας...».

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ κας ΓΙΩΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
 Προέδρου της Ένωσης των Καλαβρυτινών της Πάτρας





Δεν υπάρχουν σχόλια: