«Η έννοια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι για τους κυβερνώντες μας μια άγνωστη λέξη»

Μία ακόμη νύχτα θα κοιμηθούν στα παγκάκια της Πλ. Συντάγματος στην Αθήνα οι κυνηγημένοι από την Συρία!

Διαμαρτυρία της «Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών» για τις συλλήψεις ξεριζωμένων ανθρώπων από τις εστίες τους

Γνωρίζοντας λοιπόν τι συμβαίνει στα κέντρα κράτησης των προσφύγων και μεταναστών, μόνο «ικανοποίηση» δεν μπορούμε να νιώσουμε για τις πρόσφατες δηλώσεις του Λιμενάρχη κ. Κοροντζή, πως το μήνα Οκτώβριο έγιναν 147 συλλήψεις «παράνομων» μεταναστών στο λιμάνι της Πάτρας (εφημερίδα Γνώμη, 17-11-2014), και ότι «δίνεται αδιάκοπη μάχη για την πάταξη του λαθρομεταναστευτικού». Ούτε και για τις 300 συλλήψεις από την Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο στην Πάτρα και στη ζώνη πέριξ του λιμανιού.

Τα παραπάνω αναφέρονται σε διαμαρτυρία της ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ, που δημοσιοποιούν την μεταναστευτική τραγωδία η οποία εξελίσσεται δίπλα μας, στο στρατόπεδο κράτησης της Κορίνθου, με θύματα αθώους πολίτες από χώρες τις οποίες μαστίζει ο εμφύλιος, η ξενική επέμβαση και η εξαθλίωση που προκαλούν.

Κι αυτά ενώ νέο κύμα μεταναστών ξεσπάει καθημερινά από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας, με αποτέλεσμα μετανάστες να βρίσκονται μέρες τώρα διαμαρτυρόμενη στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη και να ξενυχτούν εκεί αγκαλιά με τα μικρά παιδιά τους, χωρίς καμία μέριμνα από την πλευρά της Πολιτείας.

Αυτοί οι εξαθλιωμένοι άνθρωποι, κάποια στιγμή θα απελπιστούν και ο δρόμος που θα πάρουν θα είναι αυτός που περνά μέσα από το λιμάνι της Πάτρας. Και τότε πάλι οι αξιωματούχοι με την στενοκέφαλη αντίληψη, θα μιλήσουν για επιτυχίες σύλληψης «λαθρομεταναστών».
   
Στην διαμαρτυρία της Κίνησης Υπεράσπισης, προκαλούν ρίγη αγανάκτησης τα όσα αναλυτικά περιλαμβάνονται και εκτίθενται παρακάτω:

«Μας έχουν βάλει σαν τα πρόβατα εδώ μέσα και δεν μας προσέχει κανείς, αν μας δεις είμαστε σαν τα ποντίκια, το φαγητό που μας δίνουν δεν το τρώει κανείς έξω, για τα σκουπίδια είναι (…) Δεν μας βοηθάει κανείς, ο νόμος λέει ότι πρέπει να μας κρατήσουν 18 μήνες, όμως οι περισσότεροι έχουμε δύο χρόνια εδώ μέσα».

Αυτές είναι μερικές μόνο από τις τραγικές μαρτυρίες των προσφύγων και μεταναστών που κρατούνται στο στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας, όπως και σε πολλά άλλα κέντρα κράτησης ανά την Ελλάδα,  χωρίς δίκη και με μόνο “έγκλημα” την ύπαρξή τους. Από τη Δευτέρα 17 Νοεμβρίου, ημέρα καθαρά συμβολική, οι κρατούμενοι μετανάστες της Αμυγδαλέζας έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενοι για τον εγκληματικό θάνατο του 26χρονου Πακιστανού μετανάστη Μοχάμεντ Ασφάκ στις 6 Νοεμβρίου. 

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση-καταγγελία της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ), ο Μοχάμεντ Ασφάκ είχε χτυπηθεί βάρβαρα από αστυνομικούς σε μία από τις εξεγέρσεις στο στρατόπεδο Κορίνθου. Υπέφερε και  επιζητούσε για πολλούς μήνες να θεραπευτεί λόγω σοβαρού αναπνευστικού προβλήματος αλλά μόνο όταν βρέθηκε στο τελικό στάδιο, με καταρρεύσεις, τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, μετά από μεγάλες διαμαρτυρίες των συγκρατουμένων του. Παράλληλα υπάρχουν καταγγελίες και για το θάνατο ενός ακόμα μετανάστη, υπηκόου Μπαγκλαντές, εξαιτίας των άθλιων συνθηκών διαβίωσης και της εγκληματικής αδιαφορίας των υπευθύνων.

Δυο νέοι άνθρωποι χαμένοι εντελώς άδικα. Θα αναφερθούν άραγε τα ΜΜΕ σε αυτό το τραγικό γεγονός, καθώς και στις συνθήκες που επικρατούν στα σύγχρονα αυτά κολαστήρια; Θα καταλογιστούν οι ευθύνες και θα τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι; Προς το παρόν η μόνη αντίδραση είναι οι απειλές του διοικητή του στρατοπέδου ότι «θα πέσει ξύλο αν δε σταματήσει η απεργία πείνας». Ενώ οι μετανάστες με τον ηρωικό τους αγώνα για ψωμί και ελευθερία μας θυμίζουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η άλλη πλευρά μάλλον υιοθετεί το ρόλο της καταστολής και των τανκς…

Γνωρίζοντας λοιπόν τι συμβαίνει στα κέντρα κράτησης των προσφύγων και μεταναστών, μόνο «ικανοποίηση» δεν μπορούμε να νιώσουμε για τις πρόσφατες δηλώσεις του Λιμενάρχη κ. Κοροντζή, πως το μήνα Οκτώβριο έγιναν 147 συλλήψεις “παράνομων” μεταναστών στο λιμάνι της Πάτρας (εφημερίδα Γνώμη, 17-11-2014), και ότι “δίνεται αδιάκοπη μάχη για την πάταξη του λαθρομεταναστευτικού”. Ούτε και για τις 300 συλλήψεις από την Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο στην Πάτρα και στη ζώνη πέριξ του λιμανιού.

 Όταν ο πόλεμος σε αναγκάζει να πάρεις το δρόμο της προσφυγιάς, όταν δεν μπορείς να μείνεις και να προσπαθήσεις να ζήσεις αξιοπρεπώς, όταν δεν μπορείς  να φύγεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες προς αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ζωής, τότε η έννοια της “παρανομίας” είναι πολύ σχετική. Ενώ η έννοια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι για τους κυβερνώντες μας μια άγνωστη λέξη».