ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

Παράνομη αφίσα εποχής.

 ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΗΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ

Νοέμβρης 73. Η βαθιά πολιτικοποιημένη και ταυτόχρονα οργανωτικά αυθόρμητη λαϊκή εξέγερση με κέντρο ένα κορυφαίο πνευματικό οχυρό του νεοελληνικού κοινωνικού σχηματισμού, το Πολυτεχνείο αναμφίβολα είχε πρωταρχικό αντίπαλο και στόχο τα πατριδοκάπηλα, κοινωνικοπολιτικά σκουπίδια της απριλιανής χούντας και την ανατροπή της.

Όμως με το συνολικό περιεχόμενο, τα συνθήματα και την μορφή της, εξέπεμπε και καθιστούσε βασικό και κύριο αντίπαλο της την συμμοριακού χαρακτήρα ιθύνουσα τάξη, που με τα συμφέροντα, τα χαρακτηριστικά και τα ιδεολογήματα της, έπαιξε το ρόλο της γέφυρας στην επιβολή της απριλιανής χούντας.

Γι αυτό άλλωστε και οι κορυφαίοι εκπρόσωποι της που διαχειρίζονταν και την εξουσία, δεν συνελήφθησαν ουσιαστικά όπως ετεροχρονισμένα προέβαλαν, αλλά παραδόθηκαν με ανακούφιση στα αποσπάσματα των βαστάζων τους μέσα στις αναπαυτικές τους πυτζάμες, για να μεθοδεύσουν στη σκιά του αγροίκου Παττακού και του μανιακού Παπαδόπουλου την «παλινόρθωση» με κάποιο εθνάρχη Βονάπαρτη!

Σε μορφή και περιεχόμενο η λαϊκή εξέγερση του Νοέμβρη δεν ήταν η έκφραση ενός αταξικού δημοκρατικού πασιφισμού. Έθεσε επί τάπητος το κεντρικό ζήτημα του χαρακτήρα της εξουσίας και την παντελή ιστορική έλλειψη εθνικής συνείδησης της αστικής τάξης.

Ανάδειξε την ανάγκη διεκδίκησης και κατάκτησης μιας νέας ισότιμης θέσης της χώρας στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας που να ανταποκρίνεται στη σπουδαία γεωπολιτική της θέση, στην προοπτική ανάπτυξης των παραγωγικών της δυνάμεων, την εργατικότητα του λαού και την εξέλιξη του ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού με τις εξαιρετικές του δυνατότητες, τις πολιτισμικές του αξίες, το ελεύθερο δημοκρατικό πνεύμα.

Πράγματα τα οποία όχι μόνο δεν επεξεργάστηκαν και δεν προώθησαν οι συμμοριακές ομάδες της αστικής τάξης, αλλά θεώρησαν απολύτως εχθρικά στην δοτή εξουσία τους.

Αυτό ακριβώς, η δοτή εξουσία τους καθόριζε και καθορίζει την εθνική, την κοινωνική, την οικονομική, την πολιτιστική και πολιτική συμπεριφορά τους, τις αξίες των συμμοριακών τους ομάδων.

Η εθνοκαπηλία, η κλοπή χρήματος, η αλληλοσυνενοχή, η διαπλοκή, η διαφθορά ήταν και είναι οι αξίες με τις οποίες επιχείρησαν και επιχειρούν να μπολιάσουν, να ελέγξουν και να διαμορφώσουν την νεοελληνική κοινωνική συνείδηση για να διαιωνιστεί η εξουσία του νεοπλασματικού μετώπου Σαμαράδων και Μπαλτάκων, Ποταμιών και Πάγκαλου, Βενιζέλων και Καρατζαφερέων!!! 

Με εμπροσθοφυλακή ένα μανιακό περιθωριακό ακαδημαϊκό όνειδος που επέβαλαν ως πρύτανη ενός πνευματικού κέντρου παγκόσμιας αναφοράς όπως το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο επιχειρούν μετωπική επίθεση σήμερα στις αξίες και την ιστορική μνήμη της Νοεμβριανής εξέγερσης που υψώνεται απειλητικά 40 χρόνια μετά ενάντια στην εξουσία τους.

Οι Φορτσάκηδες, ιδεολογικοί, πολιτικοί και κοινωνικοί ομόσταβλοι του Μπαλτάκου δεν είναι παρά επίγονοι της περίγελης ακαδημίας των χειροκροτητών του Παπαδόπουλου. Είναι οι εκπρόσωποι της σημερινής εκμαυλισμένης κυρίαρχης ακαδημαϊκής κοινότητας και των εμπορευματικών λειτουργιών της κάθε είδους που υπεξαιρούν, εκποιούν και εμπορεύονται  την γνώση που παράγεται στα ελληνικά ΑΕΙ καταστρέφοντας συνολικά το εκπαιδευτικό σύστημα.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι και νέες.

Το εξουσιαστικό πολιτικό σύστημα των συμμοριών της ιθύνουσας τάξης στα 5 χρόνια της κρίσης, όχι μόνο βύθισε την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία στην φτώχεια και την εξαθλίωση αλλά περιθωριοποίησε συνολικά τη θέση της χώρας στις διεθνείς, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις συνειδητά με αντάλλαγμα την στήριξη της εξουσίας του.

Μετέτρεψε την εθνική αντιπροσωπεία σε απλή συμβουλευτική! της τρόικας κατ΄αναλογία με τη Συμβουλευτική του Παπαδόπουλου.

Μέσα από αυτή τη συμβουλευτική που καταρράκωσε κάθε συνταγματική τάξη το εξουσιαστικό πολιτικό σύστημα επιχειρεί με εκβιασμούς και εξαγορές να εκλέξει- «εξευτελίσει» και τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό του προέδρου της δημοκρατίας, για να συνεχίσει για λίγους μήνες να μολύνει με τη φασίζουσα πτωμαΐνη του το λαό και τη χώρα.  

Η σύγκρουση με το σύστημα αυτό δεν μπορεί παρά να έχει άμεσο και καθολικό χαρακτήρα.

·         Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ενός μετώπου της αριστεράς είναι πρώτος αλλά και απόλυτα αναγκαίος όρος που για πρώτη φορά είναι άμεσα εφικτός.

·         Το καθήκον, η ευθύνη κάθε προοδευτικής, ανατρεπτικής, ριζοσπαστικής συλλογικότητας δεν είναι να αρνηθεί αυτό τον όρο, αλλά να συμβάλει στον μετασχηματισμό του σε ικανή συνθήκη για την προοδευτική, ριζοσπαστική ανατροπή, κόντρα και στις ίδιες τις αυταπάτες που μπορεί να γεννά μια τέτοια αστικοκοινοβουλευτική τύπου πλειοψηφία!!

Αυτό είναι το πρόσταγμα της Νοεμβριανής εξέγερσης καταγραμμένο στους τοίχους, στα συνθήματα, στα κείμενα της.

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ’73,  ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο

ΕΑΜ νεολαία

eamgr.wordpress.com