 |
| Σκίτσο του Στάθη. |
Του ΓΙΩΡΓΟΥ Δ. ΜΟΣΧΟΥ
Εδώ και κάμποσους μήνες η εμφάνιση της «Χρυσής Αυγής» στο πολιτικό προσκήνιο, με
υπολανθάνοντα τρόπο αρχικά και περισσότερο συγκεκριμένο στην συνεχεία, έχει
οδηγήσει μία μεγάλη μερίδα πολιτών στην επιλογή της και στην ανάδειξή της στα
έδρανα του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Οι αντιδράσεις πολιτών, προσκείμενων στην αριστερά,
την επομένη των εκλογών έδειξαν να ταράσσουν τα πολιτικά ύδατα και να
αφυπνίζουν μία κοινωνία παραδομένη στη δογματική αντίληψη του «να φύγουν αυτοί
και ας έρθει όποιος άλλος θέλει».
Μία κοινωνία, κυρίως προερχόμενη από στρώματα με
μέσο βαθμό μόρφωσης, πληττόμενη από την οικονομική ανέχεια και την ανεργία και
με πλήρη άγνοια της ιστορικής διαδρομής της χώρας μας, αλλά και της ιδεολογίας του
πολιτικού μορφώματος που επέλεξαν να ψηφίσουν.
Η πολιτική του τσαμπουκά, του σκοταδισμού, της
ρατσιστικής εμπάθειας, της μισαλλοδοξίας και της μη ανοχής του διαφορετικού
έκαναν καθαρή την εμφάνιση του αποκρουστικού προσώπου του φιλοναζιστικού κόμματος.
Όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό,
όπου στους κόλπους των αποδήμων σήμανε συναγερμός καθώς για τους Έλληνες της
διασποράς ο χαρακτηρισμός «ρατσιστής» είναι συνώνυμος με διώξεις που έχουν
υποστεί στο παρελθόν οι ίδιοι, όταν εθνικιστές των χωρών που διαβιούν «γουόκς»
τους ανέβαζαν «woks» τους κατέβαζαν, «ξένους» τους χαρακτήριζαν «stranger» τους φώναζαν, «μετανάστες» τους σήκωναν «gkarmpastaiter» τους πίθωναν.
Οι απανταχού εθνικοπαράφρονες
(εθνικιστές αυταρέσκονται να χαρακτηρίζονται) έχουν πάντα μία λέξη για να
στηλιτεύσουν τον διαφορετικό άνθρωπο λόγω χρώματος δέρματος, ιδιοσυγκρασίας και
παρουσιαστικού. Κι είναι η στάση τους συνώνυμη με αυτό, που στην κοινή γλώσσα λέμε
«ρατσισμός». Οι ίδιοι όμως δεν δέχονται ότι είναι ρατσιστική η συμπεριφορά
τους.
Στην Πάτρα αυτόν τον υφέρποντα
ρατσισμό τον ζήσαμε με τον κατακλυσμό της παραλίας μας από εξαθλιωμένους
μετανάστες, που προσπαθούν να βρουν διέξοδο στην Ιταλία, ερχόμενοι από χώρες
εμπόλεμες και διαλυμένες, λόγω πολεμικής επέμβασης της Δύσης.
Το ότι επιλέγουν να προσφέρουν
αίμα μόνον σε Έλληνες και όχι γενικά στον συνάνθρωπο δεν το θεωρούν μεμπτό,
ούτε κι όταν προσφέρουν τρόφιμα με βάσει το δελτίο ταυτότητας. Ούτε όταν
απαγορεύουν την ελεύθερη έκφραση ιδεών και σηκώνουν ψηλά το χέρι ως άλλοι ναζί,
με τη σβάστικα αναπτεταμένη!
Ήρθε το φούντωμα της οικονομικής
κρίσης για να αποτελέσει βάσει για τα ψευδή επιχειρήματα του νεοναζιστικού
μορφώματος. Η άποψή του, που συνίσταται στο «πρώτα οι Έλληνες, έξω οι ξένοι»,
είναι συνώνυμη τους «γουόκς» και είναι η κατάλληλη θρυαλλίδα για να τινάξει
στον αέρα την κοινωνική συνοχή. Αυτό που καταλαβαίνουν οι Έλληνες της διασποράς
δυσκολεύονται να το καταλάβει ένα μεγάλο μέρος των πολιτών μας!
Και είναι άξιο λόγου, να
επισημανθεί ότι για την κατάντια της χώρας μας δεν επιτίθενται οι της ΧΑ σε
αυτά τα πολιτικά κόμματα που διαχειρίστηκαν τις τύχες μας τόσα χρόνια, αλλά
στρέφονται κατά των αδυνάμων μερών της κοινωνίας. Τους μετανάστες.
Κάτι θετικό που μπορούμε να
συνάγουμε σήμερα, μετά την μεγαλειώδη αντίσταση του λαού μας στις παρελάσεις
της 28-10-12 είναι η αναψηλάφηση της Ιστορικής Μνήμης των νέων παιδιών για τον
εγκληματικό κατά της ανθρωπότητας, ρόλο που έπαιξε διαχρονικά από τη δεκαετία
του ’20 ο φασισμός στην Ευρώπη. Του οποίου γνήσιο τέκνο είναι οι σημερινοί
θιασώτες του στη χώρα μας.
(Το
παραπάνω δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία
εφημερίδα της
Πάτρας ΡΕΠΟΡΤΕΡ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου