Ν. Πλουμπίδης, Μυρ. Λοΐζου, Άννα Τσάτσου τους καίνε!

Οικογενειοκρατία; Σοβαρά τώρα;

Οι προπαγανδιστές της Πειραιώς στοχεύουν στο να αλλοιώσουν την έννοια της λέξης «οικογενειοκρατία» ώστε να μην απολογούνται στην κοινωνία για τους γόνους και τα οικογενειακά φέουδα που κατακλύζουν το κόμμα τους, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα αναλάβουν και το κράτος. 

Μόλις ανακοινώθηκαν τα πρώτα ονόματα για το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν στα κοινωνικά δίκτυα οι υπόγειοι παπαγάλοι της Ν.Δ. (οι επίσημοι, περιέργως, είπαν να διατηρηθούν σε κάποιο μέτρο σοβαρότητας) να φωνάξουν για... οικογενειοκρατία. Οικογενειοκρατία επειδή υποψήφιοι είναι ο Πλουμπίδης, η Λοΐζου, η Άννα Τσάτσου - Παπαδημητρίου.
Και ο εσμός των φανατικών άρχισε να αναπαράγει στο τουίτερ και το φέισμπουκ αυτό το πανέξυπνο επιχείρημα. Σοβαρά τώρα;

Ακούστε, παιδιά. Οικογενειοκρατία δεν είναι να σηματοδοτεί κάτι το όνομά σου επειδή ο πατέρας σου ήταν λαμπρός προοδευτικός επιστήμονας, καλλιτέχνης ή αγωνιστής που τον εκτέλεσαν εκδικητικά το 1954. Όλοι και όλες έχουμε έναν πατέρα, μια μάνα και ένα όνομα περισσότερο ή λιγότερο βαρύ. Και (σχεδόν) όλοι και όλες προσπαθούμε, με όσα κάνουμε στη ζωή μας, αυτό το όνομα να το τιμούμε. Η οικογενειοκρατία είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα.

Οικογενειοκρατία (ή αλλιώς «νεποτισμός») είναι η διαδοχή ή το προβάδισμα κάποιων σε θέσεις και αξιώματα με κριτήριο την οικογενειακή σχέση - βιολογική ή φιλική. Δηλαδή όταν κάποιος προωθεί τα μέλη ή τους φίλους της οικογένειάς του έναντι κάποιων άλλων που ενδεχομένως το αξίζουν περισσότερο, χρησιμοποιώντας την πολιτική ή την οικονομική δύναμη που διαθέτει. Και η οποία χρειάζεται να είναι τόση ώστε να παρακάμψει πιο διαφανείς και πιο αξιοκρατικές διαδικασίες επιλογής προσώπων. Όποιος έχει διαβάσει την περίφημη λίστα συνεργατών της Ντόρας Μπακογιάννη τότε που ήταν υπουργός Εξωτερικών και έχει μετρήσει τους συγγενείς και τους οικογενειακούς της φίλους θα καταλάβει σε τι ακριβώς αναφερόμαστε.

Να λοιπόν οι λέξεις κλειδιά για να συζητήσει κανείς για οικογενειοκρατία: «πολιτική και οικονομική δύναμη». Πράγματα που βεβαίως κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι διαθέτουν ο Πλουμπίδης, ο Λοΐζος ή ο Δημήτρης Τσάτσος για να επιβάλουν τα παιδιά τους. Το μόνο που διαθέτουν αυτοί είναι το ότι τους αγαπάμε και τους τιμούμε. Και έχουν παιδιά που τους αγαπούν και τους τιμούν το ίδιο. Άντε, για να σοβαρευόμαστε.

Δεν είναι όμως εκεί το θέμα των προπαγανδιστών της Πειραιώς. Είναι φανατικοί, αλλά δεν είναι βλάκες. Αλλού στοχεύουν. Στοχεύουν στο να αλλοιώσουν την έννοια της λέξης «οικογενειοκρατία». Ώστε να μην απολογούνται στην κοινωνία για τους γόνους και τα οικογενειακά φέουδα που κατακλύζουν το κόμμα τους, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα αναλάβουν και το κράτος. Και να μπορούν, κάθε φορά, με την προστασία των ΜΜΕ, να βάζουν όλη αυτή την παρακμή και όλη αυτή την κατάντια στο ίδιο τσουβάλι με τον Πλουμπίδη. Το ίδιο κάνουν όταν μιλάνε για «διαφθορά» ή για "Ακροδεξιά". Πάντα με βασικό, αλλά εξαιρετικά φτηνό, επιχείρημα το «μη μιλάτε, γιατί είσαστε τα ίδια σκ... με εμάς».

Ε, λοιπόν, όχι. Δεν είμαστε. Και δυστυχώς για εσάς, η κοινωνία το γνωρίζει πάρα πολύ καλά.

Τσέκερης Άγγελος-avgi.gr