Ιερά μαρτυρία φιλοχουνταίου Μητροπολίτη Αιγιαλείας

«Τιμή μας είναι, το γεγονός, ότι υπηρετήσαμε -ως Εφημέριος- την ένδοξο Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή από το Φεβρουάριο 1968 έως τον Αύγουστο 1976 ως Εφημέριος Ιεροκήρυξ των Σχολών Αξιωματικών και Υπενωμοταρχών Χωροφυλακής. 

Εκεί δεν πήγαμε μόνος! Η Μητέρα Εκκλησία μας διέταξε να αναλάβουμε το πόστο αυτό. 

Κι εμείς προσπαθήσαμε να μεταδώσουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου. Αλλά γιατί παρασιωπάτε μία λεπτομέρεια; Συγχρόνως ήμασταν και ομιλητής - διδάχος του Ευαγγελίου στις μεικτές τότε Σχολές Μοιράρχων και Αστυνόμων της Αστυνομίας Πόλεων, δηλ. στα Ειδικά Σεμινάρια Αξιωματικών προ της προαγωγής των στον επόμενο βαθμό! Στη θέση αυτή υπηρετήσαμε και στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως! Γιατί το αποσιωπάτε;

Τιμή καί δόξα μας επίσης είναι τό γεγονός, ότι επισκεφθήκαμε στις Φυλακές τον Ήρωα Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή, στον οποίο ωμιλήσαμε για την ανάγκη να εξομολογηθή καί τελικά, φωτισθείς από τήν Χάριν του Κυρίου μας, ωδήγησε τα βήματά του κάτω από το επιτραχείλι του Εξομολόγου!

Αγαπητέ Κύριε Κύριε Κύριε Κύριε ....Πολάκη κάποτε και Εσείς πρέπει να το κάνετε! Αλλοιώς Σας περιμένει η Κόλαση!».

(Τάδε έφη Μητροπολίτης Αιγιαλείας Αμβρόσιος, μέσα από το προσωπικό του Ιστολόγιο).

 

Τώρα διαβάζοντας αυτά στο Ιστολόγιο του μητροπολίτη, πως να μην μου έρθει στο νου ένας άλλος ασυγχώρητος Μητροπολίτης της Πάτρας, Νικόδημο τον λέγανε, που όταν άρχισα την δημοσίευση ενός ιστορικού αφιερώματος στην εφημερίδα ΗΜΕΡΑ της Πάτρας, πριν δυόμισι δεκαετίες, σχετικά με την Μακρόνησο, στην οποία ήταν  τοποθετημένος από την βασιλική κυβέρνηση της Αθήνας, στα χρόνια του Εμφυλίου, ερωτώμενος για την παρουσία του εκεί, που καμία σχέση δεν είχε με την Ιερωσύνη, καθώς σήκωνε τα ράσα του να μην τα λερώσει, όταν περνούσε  πάνω από τους βασανισμένους εξορίστους και ξυλοκοπημένους ανηλεώς, που ήσαν γεμάτοι αίματα και ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε στην διοίκηση ΑΕΤΟ, απάντησε  με επιστολή του, ότι εκεί πήγε ως στρατιωτικός ιερεύς κάνοντας το καθήκον που του ανέθεσε η Ιερά Σύνοδος. 

Δηλαδή  δεν γνώριζε τίποτε απ' όσα γινόσανται στο κολαστήριο της Μακρονήσου. Διάβαζε κι αυτός, όπως ο... αοίδημος Χριστόδουλος! 

Γι αυτό λοιπόν Αμβρόσιε και για την υπόληψη που είχε ο κόσμος στην Χωροφυλακή, δεν θα σου υπενθυμίσω ότι ο συγχωρεμένος Υπ. ΔΤ Σκουλαρίκης την ξεπάστρεψε μέσα σε ένα βράδυ, αλλά, την στιχομυθία που διέσωσε η λαϊκή μνήμη, με τον διάλογο μεταξύ Διοικητή και χωροφύλακα στη διάρκεια επιδρομής σε κοτέτσια χωρικών για την... ανακάλυψη κρυπτομένων κομμουνιστών στο τέλος του Εμφυλίου και μετά:

-Τουν έπιασα. Κόκκινους κυρ διοικητά!

-Τι είπες ουρέ; Κόκκινους;

-Κόκκινους, κι λιράτους σ' λέου!

-Κουμμνιστής θα είν' ουρέ!

Και ο διοικητής του δίνει αμέσως την διαταγή:

-Κόφτου του λαρύγ΄ουρέ κι γρήγουρα στην κατσρόλα με μακαρούνια!