Είναι, μάλιστα, η πρώτη φορά που το θέμα αυτό παίρνει τόση έκταση, αφού μέχρι να τεθεί επισήμως από τον Αλέξη Τσίπρα στη Γερμανίδα καγκελάριο προ μηνός, η γερμανική ηγεσία αντιπαρήρχετο το ζήτημα με ένα ξερό και απορριπτικό "δεν υπάρχει κανένα θέμα".

Συνεπώς και μόνο η ανακίνηση του θέματος από την ελληνική πλευρά είχε ως αποτέλεσμα να ανοίξει μια συζήτηση στην ίδια τη Γερμανία και να φανεί ότι και εκεί δεν υπάρχει μια άποψη "μονομπλόκ", αλλά αρκετές και αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους προσεγγίσεις.

Οι προσεγγίσεις αυτές ακολουθούν, σε γενικές γραμμές, την πολιτική γεωγραφία της Γερμανίας, με τους Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) της Βαυαρίας να τηρούν την πιο απορριπτική στάση και την Αριστερά (Die Linke) να βλέπει πιο θετικά τις ελληνικές αξιώσεις. Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι τις τελευταίες ημέρες και ιδίως μετά την ανακοίνωση του ποσού των 287 δισ. ευρώ, οι σχετικές αναφορές έχουν πολλαπλασιαστεί και στον Τύπο, και σε δηλώσεις αξιωματούχων της κυβέρνησης και πολιτικών. Για πρώτη φορά, μάλιστα, υπέρ των ελληνικών θέσεων επιχειρηματολογούν, στην ουσία, ακόμη και εκπομπές μεγάλης απήχησης της κρατικής τηλεόρασης, τροφοδοτώντας τον σχετικό διάλογο.

Εάν εξαιρέσουμε τους ακραίους, που επιμένουν να κρύβουν το κεφάλι στην άμμο και να λένε ότι η Γερμανία δεν έχει καμία ηθική ή οικονομική ευθύνη για τα πεπραγμένα του ναζισμού, όλοι οι υπόλοιποι προβάλλουν εκδοχές μιας πιθανής διαπραγμάτευσης, μαρτυρώντας ταυτόχρονα ανησυχία για τον τρόπο με τον οποίο η νέα ελληνική κυβέρνηση, σε αντίθεση με τις προκατόχους της, θα χειριστεί το θέμα. Κάποιοι λένε πως ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί ηθικό εκβιασμό του Βερολίνου, άλλοι πως επιχειρεί να συμψηφίσει το ελληνικό χρέος με τις γερμανικές οφειλές, άλλοι φτάνουν να υπαινίσσονται αντιγερμανική συμμαχία και συμπαιγνία με τον Βλ. Πούτιν.

Η Αθήνα έχει εξηγήσει ότι γι' αυτήν ισχύει ο τίτλος του βιβλίου του Μανώλη Γλέζου Ακόμη κι ένα μάρκο να ήταν και ότι το θέμα των γερμανικών οφειλών είναι αυτόνομο κεφάλαιο, το οποίο η Ελλάδα δεν είναι διατεθειμένη να απεμπολήσει ή να συμψηφίσει στη διαπραγμάτευση που αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη. Ούτε θεωρεί τις θυσίες του ελληνικού λαού κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όχημα γεωπολιτικών ή άλλων επανατοποθετήσεων. Το ζήτημα πρέπει να απασχολήσει τις δύο χώρες με τρόπο που θα κριθεί πρόσφορος και δεν θα παραπέμπεται στο αόριστο μέλλον, αλλά θα αποτελέσει ταυτόχρονα αφετηρία και επισφράγιση των σχέσεων φιλίας, συνεργασίας και αμοιβαίας αποδοχής ανάμεσα στους δύο λαούς και στις δύο πρωτεύουσες.

Κυρίτσης Γιώργος - avgi.gr