Α. Μεϊκόπουλος: Εκ προοιμίου φοροφυγάδες για την κυβέρνηση

Δήλωση Αλ.Μεϊκόπουλου για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, για αυτοαπασχολούμενοι και ελεύθερους επαγγελματίες

Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης έχει προκαλέσει δικαίως μεγάλες αντιδράσεις.

Όχι γιατί διαφωνεί κανείς με την ανάγκη να παταχθεί η φοροδιαφυγή ή να διευρυνθεί η φορολογική βάση, αλλά γιατί επιχειρείται ένα «τσουβάλιασμα» αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών με συνέπεια να επιβαρύνονται με επιπλέον φόρους.

Ο Πρωθυπουργός, ο οποίος έκανε λόγο για λιγότερους φόρους και υποσχόταν κατάργηση του φόρου επιτηδεύματος από το 2018, σπεύδει να φέρει φορολογικές αυξήσεις εώς 151% σε μεγάλη μερίδα οικογενειακών επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών, διατηρεί τον φόρο επιτηδεύματος, ενώ αναμένεται να αναπροσαρμοστούν για δεύτερη φορά προς τα πάνω και οι ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών.

Στον αντίποδα, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, διά χειρός Χατζηδάκη, επιφυλάσσει μεγάλες μειώσεις στη φορολογία των ισχυρών, όπως η μείωση κατά 50% του φόρου χρηματιστηριακών συναλλαγών και η μείωση του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίων.

Το νέο νομοσχέδιο επιλέγει να αγνοήσει ότι, όντως, υπάρχουν αυτοαπασχολούμενοι, που σημαίνει ότι είναι ταυτόχρονα εργαζόμενοι και εργοδότες, ιδιαίτερα στις επαρχίες, που κερδίζουν λιγότερα από 11.000 ευρώ το χρόνο. Εμπορικά καταστήματα, παλεύουν εν μέσω ακρίβειας, ενεργειακής κρίσης και πολύ μειωμένης εμπορικής κίνηση, να μη βάλουν λουκέτο. Κινείται σε μια λογική ότι «μαζί με τα ξερά, θα καούν κα τα χλωρά» και χιλιάδες αυτοαπσσχολούμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες αντιμετωπίζονται εκ προοιμίου ως φοροφυγάδες.

Άλλο σημείο του νέου νομοσχεδίου είναι η έμφαση στη χρήση πλαστικού χρήματος για το σύνολο των συναλλαγών, χωρίς όμως αντίστοιχα να προωθεί μειώσεις στις προμήθειες των POS που στην Ελλάδα κινούνται σε πολύ μεγαλύτερα επίπεδα σε σχέση με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.

Για τη διαμόρφωση ενός δίκαιου συστήματος φορολόγησης και φορολογικής συνείδησης, βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας και η εμπιστοσύνη ότι θα φορολογούνται, όπως τους αναλογεί, «έχοντες» και μη. Επιπλέον, το κάθε ευρώ που αποδίσει σε φόρους, σε έμμεσους και άμεσους, ο πολίτης οφείλει να έχει ανταποδοτικότητα στην υγεία, στην παιδεία, στις υποδομές,

Εκεί ακριβώς έχει αποτύχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πώς μπορεί να πείσει ότι θέλει να πατάξει τη φοροδιαφυγή και να εφαρμόσει φορολογική δικαιοσύνη, όταν έχει αφήσει εταιρείες στους κλάδους της ενέργειας, των καυσίμων, των τροφίμων, των τηλεπικοινωνιών, ανεξέλεγκτες να αισχροκερδούν;