 |
|
Ο Μπαρμπαγιάννης κανατάς
με την επίσημη στολή του
|
Η εξάπλωση της φήμης των τραγουδιών του Μπαρμπαγιάννη κανατά τον οδήγησε να τα τυπώσει σ’ ένα δεκαεξασέλιδο φυλλάδιο που κυκλοφόρησε το 1873, με τίτλο:
«ΤΑ ΔΗΜΩΔΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΗ ΤΟΥ ΚΑΝΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΣΥΛΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΤΥΠΩΘΕΝΤΑ ΔΙ’ ΕΞΟΔΩΝ ΤΟΥ», όπου επίσης περιέλαβε και δύο σκίτσα του με τις αντίστοιχες αμφιέσεις του.
Στον πρόλογο έγραψε:
«Επειδή πολλοί εκ των έξω ομογενών της Τουρκίας ως και της Γαλλίας και Αγγλίας δι’ επιστολών των μοι ζητούσιν όπως τοις πέμψω τα τραγούδια μου, άπερ κατά καιρούς έχω εκδώσει και τραγουδώ συνήθως, διά τούτο συνάπτων όλα αυτά σήμερον εις εν, ως και τίνα άλλα ξένα τα οποία ετόνισα ης τον σκοπόν μου εκδίδω το παρόν μικρόν φυλλάδιο υπό τον τίτλον: Δημώδη τραγούδια του μπάρμπα-Γιάννη.
Αλλά επειδή οι εκτός ομογενείς δεν με γνωρίζουν, δια τούτο ηναγκάσθην όπως θέσω και την εικόνα μου εις το βιβλιάριον τούτο εις δύο φωτογραφήσεις, ήτοι εις την μίαν παριστώμαι ως φορών την καθημερινήν ενδυμασίαν μου και μετά του γαϊδάρου μου πωλών στάμνας μου, εις δε την άλλην την εορτινήν ως συχνάζων εις τα καφενεία κι εις την μουσικήν».
Είναι συνολικά 18 τραγούδια. Τα 16 στιχουργήματα του ιδίου, ένα που έγραψαν οι Πατρινοί προ τιμήν του όταν τους επισκέφτηκε και ένα του φοιτητή Α. Κοτσάκου. Επιλογές από τα στιχάκια του (αισθητά παραλλαγμένες) εκδόθηκαν και σε μουσικά φυλλάδια.
Τα δημοσιεύουμε με τη σειρά που τα βρήκαμε στην αρχική τους δημοσίευση.
Από «ΤΑ ΔΗΜΩΔΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΕΜΟΥ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗ», το Istologio G. Mosxou, ερανίζεται δύο που έχουν άμεσα σχέση με την Πάτρα, την οποία επισκέφθηκε ο ΜπαρμπαΓιάννης με τις στάμνες, καθ' οδόν προς το Μεσολόγγι και τα παρουσιάζει αντιγραμμένα, καθ' ότι η φήμη του σοφού γέροντα, διανθισμένη με δημοτική ποίηση στα τέλη του 19ου αιώνα, έφθασε σε άγνωστα μήκη και πλάτη έως τις ημέρες μας και ακόμη διατηρείται στις κεφαλλονίτικες καντάδες και στα αποκριάτικα γλέντια της Πάτρας.
Οι τίτλοι των στίχων είναι του ιδίου του ποιητού:
Τραγούδιον διά την αναχώρησίν μου εις Πάτρας και Μεσολόγγιον
1.
Πάλιν πάλιν τας Αθήνας άφησες κυρ Κανατά,
Και επήγες ως πιστεύω ν’ ανταμώσεις την Βγενειά.
2.
Και με είπες πως θα πάγεις στην πατρίδα για δουλειά,
Και στο Λαύριον να ίδεις την χρυσήν του σκουριά.
3.
- Όχι, φίλη μου στας Πάτρας πήγα διά τον σκοπόν,
Την θεόζουρλη Γαρούφω, ίσως και ξεφορτωθώ.
4.
Το γαϊδούρι με ταις στάμνες μ’ έφαγεν η πονηρά,
Και ακόμη όσον είχα στο σεντούκι μου παρά.
5.
Εις τας Πάτρας άμα πήγα έτρεξαν οι Πατρινοί,
Να με λέγουν καλώς ήλθες μπάρμπα-Γιάννη ποιητή.
6.
Μ’ άνθη πούλουδα με ραίναν και χρυσότατον στεφάνι.
Εφιλοτιμείτο ποίος Στο κεφάλι μου να βάνει.
7.
Εις τας χείρας των με παίρνουν με σηκώνουν υψηλά,
Να μ’ ιδούν και αι Κυρίαι Που ‘ταν εις τα χαμηλά.
8.
Στο καζίνο των με φέρνουν επί μόνω τω σκοπώ,
πως με παρακαλέσουν το τραγούδι μου να ‘πω.
9.
Και τα ζήτω τότε, φίλη άμα ήκουσαν αυτό
Πίστευσέ με σε ομνύω έφθανεν στον ουρανό.
10.
Αι ροκέτες στον αιθέρα και πληθύς άλλα πυρά,
Έπιπτον και εφογκοβόλει όλ’ η πόλις μια χαρά.
11.
Μ’ άμαξαν με σεργιανίζει ο καλός εκεί ο Λέων,
Κι ο Σταυρής ο Νοματάρχης εις την πόλιν των Πατραίων.
12.
Και το πλήθος των παιδίων έκραζον στα δυνατά,
Ζήτω νέε Διογένη Μπαρμπαγιάννη Κανατά.
13.
Εκοιμήθην το εσπέρας κ’ εξύπνησα μπονόρα,
Και στο Μεσολόγγι ‘πήγα όπως ‘δώ κ’ εκεί την χώρα.
14.
Ω κ’ εκεί, τας ίδιας, φίλη, μ’ έκαμον φιλοφρονήσεις,
Ετραγούδησα ως ήρως, κ’ έτυχον χειροκροτήσεις.
15
Δεν με μέλλει πλέον, φίλη δεν φροντίζω για λεπτό,
Αφού τ’ όνομά μου γίνει στην Ελλάδα ξακουστό.
16.
Ποίος άλλος ως έμενα είναι τώρα, ω Σοφία,
Να τον χαιρετούν με σέβας Νέοι, νέαι και παιδιά;
17.
Κ’ η Γαρούφω άμα μάθει την τοιαύτη υποδοχή;
Θα της έλθει, σου το λέγω, τρέλα όπως σκοτωθεί.
`
***
Το κάτωθι άσμα εψάλη υπό τίνων Πατραίων δι’ εμέ όταν
ήμην εις Πάτρας και οίτινες με το εδώρησαν να το θέσω εις την συλλογήν των
ποιημάτων μου και το τραγουδώ συνάμα.1.
Καλώς ήλθες Μπαρμπαγιάννη βουτημένος στα λευκά,
Με μουστάκια στριμμένα. Mε παπούτζια λαστικά.
2.
Είσαι ήλιος της ημέρας και της νύχτας ο αστήρ,
κ’ αι ξανθαί, να σ’ ονομάζουν έχουν δίκαιον μνηστήρ.
3.
Ψάλλε, Μπαρμπαγιάννη, ψάλλε τον σκοπόν σου μ’ ευμορφιά,
Κ’ άρχισαν να ξεφθιλούνε οι αφέντες τ’ αυτιά.
4.
Έχεις σώμα, Μπαρμπαγιάννη, Μακεδώνος παλαιού,
Κ’ αι νέαι σαν σε βλέπουν παν’ να χάσωσι τον νου.
5.
Εις τας Πάτρας, ως εσένα όστις μας επισκεφθεί,
Καλορίζικος θα φύγει και αυτάς θα θυμηθεί.
6.
Μ’ άνθη ρόδα και στεφάνια και με ζήτω τον ραντίζουν,
Καθώς άγιο οι γυναίκες με λιβάνια λιβανίζουν.
7.
Τέτοια δόξα στην Ελλάδα όστις θέλει ν’ αποκτήσει,
Ας αρχίσει ως εσένα Κι’ υπουργός θα καταντήσει.
Πηγή: www.poiein.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου