Σε εργαλείο προεκλογικής προπαγάνδας επιχειρεί να μετατρέψει η κυβέρνηση τη διαδικασία κατάρτισης του προϋπολογισμού. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Η Καθημερινή", το προσχέδιο που παρουσιάστηκε προχθές στην τρόικα εν όψει της κατάθεσής του στη Βουλή στις 6 Οκτωβρίου προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 1,3 δισ. ευρώ χαμηλότερο από τον στόχο του Μνημονίου, δηλαδή 2,3% του ΑΕΠ έναντι στόχου 3%.



Προφανώς πρόκειται για την υλοποίηση του ελαχίστου που ζήτησε ο Σαμαράς από τη Μέρκελ, τις περίφημες "στιγμές ανάσας", ώστε να μπορέσει να συμπεριλάβει στον προϋπολογισμό τις μικρές φοροελαφρύνσεις που είχε εξαγγείλει στη ΔΕΘ. Πρωτοπαλίκαρα του Μαξίμου έσπευσαν να σκηνοθετήσουν "ηρωικό" κλίμα ισχυριζόμενα πως πρόκειται για "μονομερείς αποφάσεις" που λαμβάνει η κυβέρνηση. Δεν αντιλαμβάνονται ότι με την υποκρισία τους εκτίθενται διπλά; Αφενός επιβεβαιώνουν ότι πάντοτε υπάρχουν περιθώρια παρεκκλίσεων από το Μνημόνιο, αρκεί η κυβέρνηση να το εννοεί και να το διεκδικεί. Αφετέρου νομιμοποιούν, επί του συμβολικού, την... επικατάρατη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ερώτημα είναι ποια σκληρά ανταλλάγματα κρύβονται πίσω από τις λάιτ φοροελαφρύνσεις και τις ηρωικές δηλώσεις. Το ασφαλιστικό, τα "κόκκινα" δάνεια και η κατάσταση του τραπεζικού συστήματος, οι ομαδικές απολύσεις, το lock out, οι χιλιάδες απολύσεις και η μισθολογική καθίζηση στο Δημόσιο αποτελούν μνημονιακές εκκρεμότητες, τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει εν όψει εκλογών.

Προφανώς η τρόικα, που επανήλθε στην Αθήνα, αξιώνει "μεταρρυθμιστικό ζήλο" ως προϋπόθεση για να εγκρίνει την πορεία του κυβερνητικού έργου, εξέλιξη την οποία ο Αντ. Σαμαράς συνδυάζει με την έναρξη της περιβόητης συζήτησης για τη ρύθμιση του χρέους. Μόνο που η συζήτηση για τον προϋπολογισμό γίνεται εκ παραλλήλου με τη συζήτηση για τροποποιήσεις του Μνημονίου, του οποίου η πιστή τήρηση, όμως, έχει τεθεί ως απαρέγκλιτος όρος για να ξεκινήσει η συζήτηση περί της ρυθμίσεως του χρέους.

Συντόμως μπορεί να διαπιστωθεί ότι έχει ανοίξει ένας νέος φαύλος κύκλος. Το ΔΝΤ θα φύγει από την Ελλάδα πριν από τη ρύθμιση του χρέους ή θα συμβεί το αντίστροφο; Για να φύγει το ΔΝΤ στις αρχές του χρόνου, όπως ψελλίζουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, πρέπει, σύμφωνα με το καταστατικό του, να διασφαλιστεί νωρίτερα η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το ΔΝΤ θεωρεί το κούρεμα ως προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα του χρέους, συναντώντας τη σφοδρή αντίδραση των Γερμανών. Σε περίπτωση που δεν γίνει κούρεμα, τότε το ΔΝΤ, σύμφωνα πάντοτε με το καταστατικό του, πρέπει να διασφαλίσει την αποπληρωμή του δανείου του πριν αποχωρήσει.

Αυτή η διαδικασία θα αποδειχθεί χρονοβόρα, καθώς μάλιστα μπορεί να συνδυαστεί με απρόβλεπτες εξελίξεις της αρχόμενης οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη. Αν κρίνουμε, μάλιστα, από την αιφνίδια νευρικότητα των αγορών, τότε το σχέδιο Σαμαρά αποκαλύπτεται προεκλογικό ευχολόγιο. Το ίδιο και ο προϋπολογισμός του 2015, μιας χρονιάς που θα είναι έτσι κι αλλιώς προεκλογική, το πιθανότερο μάλιστα στην αρχή της. Συνεπώς, τα "μηνύματα παροχών" που θέλει να στείλει στους ψηφοφόρους ο Σαμαράς αφορούν τη νέα κυβέρνηση. Μέσα στον προεκλογικό πανικό του ο Σαμαράς επιλέγει παροχές στοχευμένες σε παραδοσιακό κοινό της συντηρητικής παράταξης, όπως οι ένστολοι. Αυτή η τακτική του όμως προκαλεί δικαιολογημένες αντιδράσεις των άλλων αδικημένων κοινωνικών κατηγοριών, της πλειονότητας της κοινωνίας, και καταρρίπτει τον μύθο του μονόδρομου του Μνημονίου.

Αν. Σεβ. - avgi.gr