«Δεν μου θυμίζει κανένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος»

Σία Αναγνωστοπούλου: Όσον αφορά το άρθρο 50. Εδώ δεν είναι μόνο ότι εξισώνονται τα πτυχία των κολλεγίων με αυτά των δημόσιων πανεπιστημίων. Δεν έχουμε μία εξίσωση μόνο προς τα κάτω, έχουμε την πραγματική δικτατορία των μη ελεγχόμενων από κανέναν και όχι  τη δικτατορία των μετριοτήτων, όπως ανέφερε ο κ. Στυλιανίδης.

Παιδεία: «Από τη δικτατορία των μετριοτήτων, στη δικτατορία των ανύπαρκτων και μη ελεγχόμενων ακαδημαϊκών προσόντων»

Ομιλία της βουλευτού Αχαΐας ΣΥΡΙΖΑ, Σίας Αναγνωστοπούλου, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση και ψήφιση του σ/ν Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων «Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης, Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Έρευνας Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Ερευνητικών και Τεχνολογικών Φορέων και άλλες διατάξεις».

Μιλώντας για  τα παραπάνω ζητήματα της Παιδείας η τ. αναπλ. Υπ. Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου τόνισε τα εξής:

«Στην επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, όταν συζητούσαμε το εν λόγω νομοσχέδιο, η κ. Υπουργός είχε αναφέρει ότι το άρθρο 16 του σχεδίου νόμου που συζητάμε εδώ στην Ολομέλεια σήμερα αποτελεί ιδεολογική τομή. Σε τι συνίσταται αυτή η ιδεολογική τομή στην οποία αναφέρθηκαν και συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας; Συνίσταται στη βαθμιαία απόσυρση της Πολιτείας από την υποχρέωσή της να χρηματοδοτεί τη δημόσια εκπαίδευση. Κυρίως βέβαια την ανώτατη εκπαίδευση. 

Αυτό λοιπόν που είναι δικαίωμα όλων των πολιτών και υποχρέωση της Πολιτείας, γίνεται με το άρθρο 16 διαπραγματεύσιμο χαρτί με εργαλείο την αξιολόγηση, την οποία αξιολόγηση θα κάνει μία ανώτατη αρχή, η ΕΘAΑE, η οποία λειτουργεί στο σκληρό πυρήνα των δημόσιων πολιτικών για την Παιδεία. Δυστυχώς, δεν μου θυμίζει κανένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος. Μου θυμίζει το αντίστοιχο YOK, το ανώτατο συμβούλιο εκπαίδευσης της Τουρκίας στο οποίο χρεώνονται πάρα πολλά από τα κακά της ανώτατης εκπαίδευσης εκεί.  

Τι σημαίνει όμως ένα τέτοιο εργαλείο το οποίο θα αξιολογεί; Τι κρύβεται σε αυτό και τι ιδεοληπτική εμμονή είναι αυτή που έχει και προσωπικά η κ. Υπουργός και η Νέα Δημοκρατία; Mένει πιστή σε αυτό που άνοιξε η προκάτοχός της η κ. Διαμαντοπούλου, ότι τα πανεπιστήμιά μας είναι σφαίρες αναξιοκρατίας και άρα χρειάζονται έναν υπερεπιθεωρητή ο οποίος θα πρέπει να ελέγχει τι γίνεται σε αυτές τις σφαίρες αναξιοκρατίας. 

Δεν ντρεπόμαστε σε αυτή την αίθουσα να λέμε ότι τα πανεπιστήμια και οι πανεπιστημιακοί δεν αξιολογούνται; Εγώ ντρέπομαι να αποτελώ μέρος αυτής της Βουλής, να ακούω τέτοια πράγματα και να μην μπορώ να υπερασπιστώ τους ανθρώπους οι οποίοι αξιολογούνται πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον και τα ιδρύματα τα οποία αξιολογούνται συνεχώς. Άρα κάποιο άλλο νόημα έχει όλη αυτή η επίθεση: απόσυρση της Πολιτείας από τη δημόσια Παιδεία και  υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων η οποία έτσι και αλλιώς είναι υπαρκτή. 

Στα δέκα χρόνια της κρίσης, τα πανεπιστήμια μετά βίας καλύπτουν τα λειτουργικά τους έξοδα. Και εδώ θέλω να μου απαντήσει η κ. Υπουργός τι σημαίνει το 20% της χρηματοδότησης κατόπιν αξιολόγησης; Θα είναι ετήσια; Θα γίνεται μετά από 4 χρόνια; Και στο ενδιάμεσο τι θα γίνεται; Πώς θα λειτουργούν; Φωνάζετε όλοι ότι πρέπει να ανέβουν στη διεθνή κατάταξη. Από τα κριτήρια τα οποία είναι υψίστης σημασίας είναι η στελέχωση, πόσα μέλη ΔΕΠ υπάρχουν και οι υποδομές. Είχατε καμία πρόβλεψη για τη στελέχωση των ανώτατων ιδρυμάτων; Έχετε εμμονή να αποσυρθεί σιγά σιγά το δημόσιο από αυτή τη μεγάλη του υποχρέωση. 

Δεύτερη εμμονή που έχετε αλλά και αντίφαση: ακούμε μία Υπουργό, η οποία και σαν αξιωματική αντιπολίτευση φώναζε συνεχώς ότι φεύγουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό και θα έπρεπε να κάνουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια κλπ. Και όταν ιδρύονται καινούρια πανεπιστήμια με αποφάσεις των Συγκλήτων ή και σχολές, εκεί το υπουργείο αναστέλλει τη λειτουργία τους για να επανεξεταστούν. Εάν όντως επανεξεταστούν, εγώ προσωπικά ζητώ και την επανεξέταση της ίδρυσης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών. 

Όσον αφορά το άρθρο 50. Εδώ δεν είναι μόνο ότι εξισώνονται τα πτυχία των κολλεγίων με αυτά των δημόσιων πανεπιστημίων. Δεν έχουμε μία εξίσωση μόνο προς τα κάτω, έχουμε την πραγματική δικτατορία των μη ελεγχόμενων από κανέναν και όχι  τη δικτατορία των μετριοτήτων, όπως ανέφερε ο κ. Στυλιανίδης. Έχουμε τη δικτατορία των ιδιωτικών κολλεγίων, που όταν ιδρύθηκε ο ΔΟΑΤΑΠ ως ΔΙΚΑΤΣΑ, έγινε ακριβώς για να μπορούν να ελέγχονται τα ακαδημαϊκά προσόντα. Και τώρα έρχεται μία διάταξη που όχι μόνο εξισώνει προς τα κάτω τα δημόσια πανεπιστήμια αλλά δεν ελέγχει καθόλου τα ακαδημαϊκά προσόντα. Υπάρχει όμως και ένα άλλο χτύπημα το οποίο είναι απέναντι στον ίδιο τον εκπαιδευτικό κόσμο –όχι μόνο ότι θα βρεθεί τόσος κόσμος στην ανεργία ή ότι τα πτυχία τους εξευτελίζονται και οι κόποι μιας ζωής- αντιμετωπίζετε τους εκπαιδευτικούς ως υπαλλήλους τρίτης κατηγορίας. Μπορούν να διδάξουν δεξιότητες; Λες και δεν χρειάζεται ένας ολόκληρος μορφωτικός και παιδαγωγικός κόσμος για να μπορέσει ο εκπαιδευτικός να λειτουργήσει. 

Ρωτώ ευθέως λοιπόν: Που θα ήταν αυτή η χώρα, μετά από δέκα χρόνια κρίσης, εάν δεν είχαμε αυτούς τους κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς στα δημόσια σχολεία; Άρα μιλάμε για δικτατορία των ανύπαρκτων και όχι των μετριοτήτων.

 

Κλείνω λέγοντας: το πρόγραμμά σας είναι νεοφιλελεύθερο με  έναν επαρχιωτισμό άνευ προηγουμένου. Αργία των Τριών Ιεραρχών: το ότι η θρησκευτική συνείδηση πρέπει να είναι κατήχηση αυτό το έχουμε καταλάβει από την κ. Υπουργό. Η αργία όμως δεν είναι τεμπελιά. Η ίδια η εκκλησία και οι ιερωμένοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όταν υπήρξε Σύνταγμα το 1908, έκαναν διαδηλώσεις για την καθιέρωση των θρησκευτικών αργιών. Δεν τη θεώρησαν ποτέ τεμπελιά την αργία».