Έφυγε ο μέγας σκηνοθέτης του θεάτρου Λεων. Τριβιζάς

 

 

Δήλωση της τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σία Αναγνωστοπούλου, η οποία απηύθυνε συλλυπητήριά της στους οικείους του

Έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών, σε ηλικία 93 ετών ο μέγας σκηνοθέτης θεάτρου και δάσκαλος, Λεωνίδας Τριβιζάς. Το δυσάρεστο νέο γνωστοποίησε ο πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.

«Καλό ταξίδι σε έναν από τους μεγάλους σκηνοθέτες του θεάτρου μας, τον Λεωνίδα Τριβιζά, που γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 3-5-29, και που το τίμησε δημιουργώντας σπουδαίες παραστάσεις και εκπαίδευσε δεκάδες σπουδαίους ηθοποιούς! Το Λαϊκό Πειραματικό θέατρο του, στο Θέατρο ΠΟΡΕΙΑ άφησε εποχή!», έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας.

Η τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σία Αναγνωστοπούλου

Και η τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σία Αναγνωστοπούλου απηύθυνε τα συλλυπητήριά της στους οικείους του και δήλωσε τα παρακάτω:

«O Λεωνίδας Τριβιζάς ήταν κομμάτι της ιστορίας του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου. Άνηκε σ’ αυτές τις δημιουργικές οντότητες που άφησαν το στίγμα τους μεταπολιτευτικά και που βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας ανανεωτικής καλλιτεχνικής στάσης, που συνδεόταν με την αλλαγή και διεύρυνση του ρεπερτορίου, την ταυτοτική δουλειά του θιάσου και την λειτουργία του ίδιου του χώρου του θεάτρου, ως στοιχείο της θεατρικής διαδικασίας, ως τοπόσημο πολιτισμού.

Στην οδό Τρικόρφων, της πλατείας Βικτωρίας λοιπόν, ο  Λεωνίδας Τριβιζάς επανίδρυσε το Θέατρο ‘’Πορεία’’ το 1976  και στέγασε την ομάδα του, το ''Λαϊκό Πειραματικό θέατρο''.

Ομάδα που συνδέθηκε με μια αξιόλογη σκηνοθετική και δραματουργική πορεία, που ξεκινούσε από τον Πιραντέλλο και τον Μπουλγκάκωφ και έφτανε  μέχρι τον Μάτεσι και τον Στρατή Καρρά.

Στεκόμαστε με σεβασμό σε όλο το έργο του Λεωνίδα Τριβιζά και σ’ αυτό που δημιούργησε πριν αυτοεξοριστεί στο Παρίσι την περίοδο της δικτατορίας,  με το Κυκλικό Θέατρο και τις συνεργασίες του με το Εθνικό.

Σήμερα τον αποχαιρετούμε με αυτή την θλίψη που γεννούν οι καλλιτέχνες και οι δημιουργοί όταν ‘’φεύγουν’’. Τα συλλυπητήρια μου στους αγαπημένους του».

.

Βιογραφικό του σκηνοθέτη Λεωνίδα Τριβιζά

Ο Λεωνίδας Τριβιζάς γεννήθηκε στην Κέρκυρα, το 1929, φοίτησε, παράλληλα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, από όπου αποφοίτησε το 1956.

Η Νομική τον έχασε, τον κέρδισε όμως στο θέατρο του οποίου υπήρξε ακούραστος εργάτης επί δεκαετίες. Το πρώτο θεατρικό σχήμα που δημιούργησε, το 1961, ήταν το Κυκλικό Θέατρο στο οποίο εργάστηκε για μία τριετία.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και τους θιάσους του Αλέκου Αλεξανδράκη και του Δημήτρη Χορν. Ήταν επίσης ο σκηνοθέτης που έβαλε την υπογραφή του στην θρυλική μουσική παράσταση του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη “Μαγική Πόλις”, που ανέβηκε το καλοκαίρι του 1963 στο θέατρο Παρκ.

Τα χρόνια Δικτατορίας ο Λεωνίδας Τριβιζάς έζησε αυτοεξόριστος στο Παρίσι ενώ η επιστροφή του στην Ελλάδα συνδυάστηκε με την “ανάσταση” του θεάτρου Πορεία το οποίο επαναλειτούργησε με εκείνον στο τιμόνι. Εκεί στέγασε το Λαϊκό Πειραματικό Θεάτρο, που ίδρυσε μαζί με τον Γιάννη Φέρτη και την Ξένια Καλογεροπούλου, αλλά και την ομώνυμη Δραματική Σχολή στην οποία δίδαξαν σημαντικά ονόματα του ελληνικού θεάτρου όπως οι Μάγια Λυμπεροπούλου, Τάσος Υφαντής, Τάκης Χρυσικάκος, Έρση Πίττα, ο Μάριος κ.α.

Πρώτη παράσταση του Λαϊκού Πειραματικού θεάτρου στο «Πορεία» ήταν μια δραματουργική σύνθεση με θέμα τον Γάμο (Γάμοι μικροαστών του Μπρεχτ Γάμος του Τσέχωφ) που έκανε πρεμιέρα στις 10 Οκτωβρίου το 1976. Κορυφαία παράσταση της περιόδου θεωρήθηκε το Ρωμαίικο Πανόραμα του Βαγγέλη Γκούφα, που παίχτηκε για δύο επιτυχημένες σεζόν, με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Καταλειφό, Μάγια Λυμπεροπούλου, Μαριέττα Σγουρδαίου, Σμαράγδα Σμυρναίου, Ναταλία Στεφάνου, Τάσο Υφαντή, Μηνά Χατζησάββα, Τάκη Χρυσικάκο και Αθηνά Κεφαλά.

Άλλες παραστάσεις του Λαϊκού Πειραματικού θεάτρου ήταν η Ερυθρά Νήσος του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ το 1978, Ο Λάκκος της Αμαρτίας του Γιώργου Μανιώτη το 1979, Ο Μουγγός του Στρατή Καρρά το 1980, Φως στα σκοτάδια του Μπρεχτ το 1981, Εξορία του Παύλου Μάτεσι το 1983, το Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα του Πιραντέλλο το 1985. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με την αναβίωση του αρχαίου δράματος το οποίο προσέγγισε με μια σύγχρονη για την εποχή αισθητική.

Όταν έκλεισε για εκείνον ο εξαιρετικά δημιουργικός κύκλος του θεάτρου Πορεία, αποσύρθηκε για κάποια χρόνια από την ενεργό δράση για να επιστρέψει το καλοκαίρι του 1996 σκηνοθετώντας την τραγωδία του Σαίξπηρ Βασιλιάς Ληρ, που ανέβασε ο θίασος του Κώστα Καζάκου με τον οποίο συνεργάστηκε και στην τελευταία του σκηνοθετική δουλειά, το 1998, τον Φάλσταφ, μια ελεύθερη απόδοση της κωμωδίας του Σαίξπηρ «Οι πρόσχαρες κυρίες του Ουίνδσορ».