 |
Η Ε.Ε. λειτουργεί με τις παλιές ιδέες της και, αντί για ένα
κορωνο-ομόλογο που θα καλύπτει όλα τα κράτη, προσβλέπει, με προεξάρχουσα
τη Γερμανία, σε κορωνο-Μνημόνια.
|
Αν επιμείνει στη γραμμή των κορωνο-Μνημονίων η Γερμανία, τότε, μετά
την πανδημία, θα ξημερωθούμε σε μια άλλη Ευρώπη, με τεράστιες
εθνικιστικές αναδιπλώσεις, ακροδεξιές αυτοεπιβεβαιώσεις και με
διαλυτική προοπτική
Της Σίας Αναγνωστοπούλου
Η Ευρώπη, μετά και το τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, φαίνεται έτοιμη να χάσει και αυτό το μεγάλο στοίχημα με την Ιστορία. Η πανδημία προσφέρεται και σαν μια «ευκαιρία» προκειμένου, σε ένα κατεπείγον «διά ταύτα», να απαντήσει πολιτικά, ως πολιτική δύναμη που ορίζει ένα ευρωπαϊκό «εμείς», μια ευρωπαϊκή κοινότητα λαών στην οποία ο ένας στηρίζει τον άλλο με αλληλεγγύη.
Δυστυχώς μέχρι αυτή τη στιγμή η Ε.Ε. λειτουργεί με τις παλιές ιδέες της (Βορρά - Νότου) και, αντί για ένα κορωνο-ομόλογο που θα καλύπτει όλα τα κράτη, αντί για αμοιβαιοποίηση του χρέους των κρατών - μελών, αντί για αμοιβαιοποίηση εν τέλει της αβεβαιότητας που ζουν οι λαοί αυτή την περίοδο, προσβλέπει, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, σε κορωνο-Μνημόνια, σε τείχη ανάμεσα στα κράτη - μέλη.
Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσα απλά ούτε για τη Γερμανία ούτε για τις «βόρειες χώρες». Μια πανδημία σαρώνει πολλές βεβαιότητες. Δεν είμαστε στο 2010, με αδύναμες χώρες όπως η Ελλάδα ή η Πορτογαλία, για να επιβάλει η Γερμανία Μνημόνια. Είμαστε στην εποχή της πανδημίας, από την οποία πλήττονται χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, και οι παλιές συνταγές δεν μπορούν να εφαρμοστούν τόσο εύκολα.
Αν επιμείνει στη γραμμή των κορωνο-Μνημονίων η Γερμανία, τότε, μετά την πανδημία, θα ξημερωθούμε σε μια άλλη Ευρώπη. Μια Ευρώπη με τεράστιες εθνικιστικές αναδιπλώσεις, ακροδεξιές αυτοεπιβεβαιώσεις και με διαλυτική προοπτική.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι προφανές ότι η Ε.Ε. δεν θα μπορέσει την επόμενη μέρα να έχει κανέναν ισχυρό λόγο στις νέες γεωπολιτικές πραγματικότητες. Το κέντρο βάρους της Ιστορίας θα έχει μετατοπιστεί οριστικά από την Ευρώπη. Όμως στη διάρκεια μιας πανδημίας αλλάζουν συνειδήσεις, έρχονται «τα πάνω κάτω».
Θεωρώ λοιπόν ότι σε αυτό το κατεπείγον των καιρών μια προοδευτική Ευρώπη μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει να δώσει την απάντηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου