 |
| Με σκίτσο της Lisa Benson από την κατάρρευση των ασφαλιστικών εταιρειών το 2008, στολίζεται ευθυμογράφημα του σχολιαστή της εφημερίδας ΑΥΓΗ , στο σημερινό φύλο της. Πρόκειται για την κατάρρευση του ασφαλιστικού ιδιωτικού (σ.σ.: μήπως υπάρχει και Δημόσιο!) συστήματος όταν μέσα σε ένα πρωινό η ασφαλιστική εταιρεία ΕΝΡΟΝ ανακοίνωση την πτώση της και το σύστημα στις ΗΠΑ άφησε ακάλυπτους το 40% των ασφαλισμένων στη χώρα! Στο σκίτσο λοιπόν, οι μεγαλοασφαλιστές ρωτάνε: "Είστε σίγουροι ότι το δίχτυ ασφαλείας είναι αρκετά μεγάλο;" |
Nαι, ρε παιδιά, ας πάρουν οι ασφαλιστικές την επικουρική ασφάλιση,
τι μπορεί να πάει στραβά; Ας τα δούμε με τη σειρά
Πρώτον, το επίδικο της υπόθεσης, που είναι να περάσουν από τα χέρια των ασφαλιστικών 75 δισ. σε 25 χρόνια, είναι πολύ μεγάλο για να πειστεί ένας λογικός άνθρωπος ότι όλο αυτό γίνεται για το καλό μας.
Δεύτερον, υπάρχει το κόστος μετάβασης. Οι νεότεροι δεν θα καταβάλλουν πλέον εισφορές στο ταμείο, από το οποίο πληρώνονται οι παλιότεροι τις επικουρικές τους. Άρα κάποιος άλλος πρέπει να τις πληρώσει. Και μαντέψτε ποιος είναι.
Παίρνουν οι άλλοι την επικουρική ασφάλιση και τα κέρδη, αλλά χωρίς το κόστος μετάβασης. Αυτό μας το αφήνουν να το πληρώσουμε εμείς. Περίπου 50 δισ. Καλό;
Βασικά, αυτοί θα το πάρουν τζάμπα. Έτσι είναι οι μεταρρυθμίσεις.
Τρίτον; Θα έχει τελειώσει πια η ασφάλιση όπως την ξέραμε. Θα υπάρχει μια κύρια σύνταξη πείνας. Θα υπάρχει ο επικουρικός πυλώνας, που θα τον έχουν οι ασφαλιστικές. Και θα υπάρχει και η υγειονομική περίθαλψη, που πιθανότατα και αυτή οι ασφαλιστικές θα την πάρουν.
Έτσι, ο εργαζόμενος θα παίρνει σύνταξη που θα αναλογεί μόνο στις εισφορές που θα μπορέσει να καταβάλλει κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου. Ο γνωστός «ατομικός κουμπαράς». Γι αυτό λέει ο Μητσοτάκης ότι πρέπει να είμαστε εργατικοί, σώφρονες και με κουλτούρα αποταμίευσης.
Αυτό είναι το κόλπο για να πάρεις καλή σύνταξη. Πώς δεν το είχε σκεφτεί κανείς μέχρι τώρα;
Τέταρτον: Οι εισφορές των ασφαλισμένων, εκτός από τον «ατομικό τους κουμπαρά», θα πηγαίνουν και στον κουμπαρά της ασφαλιστικής, υπό μορφή «κόστους διαχείρισης», καθώς και για να πληρώνονται οι θηριώδεις μισθοί και τα μπόνους των θηριωδών στελεχών τους. Άρα, θα είναι και από 'κει μειωμένη η σύνταξη.
Πέμπτον: οι ασφαλισμένοι «μετατρέπονται σε μετόχους» και θα έχουν μερίδιο «και στα κέρδη, και στα ρίσκα». Ωραίο ακούγεται.
Άμα το πεις «αεροπλανάκι», δεν ακούγεται και τόσο ελκυστικό.
Και βασικά θα εξηγήσει κάποιος στους ασφαλισμένους ότι εκεί που θα βάλουν τις εισφορές όλου του εργασιακού τους βίου θα έχει και ρίσκα;
Αυτό βασικά σημαίνει ότι η πιθανότητα να έρθουν να σου πουν ότι "ξέρετε, τα λεφτά που πληρώνατε μια ζωή χάθηκαν" είναι υπαρκτή.
Ξέρετε πώς είναι αυτά. Πότε καταρρέει μια τράπεζα στα νησιά Τρεχαγύρευε, πότε μας κλέβει ασύστολα ο CEO μας και βαράμε κανόνι, πότε πετάει μια πεταλούδα στη Μαλαισία - έτσι είναι άμα παίρνεις ρίσκα.
Δεν χρειάζεται δηλαδή να καταρρεύσει ο καπιταλισμός για να σου φάνε τα λεφτά σου. Μπορούν και έτσι.
Αλλά και από πλευράς καπιταλισμού να το δεις. Είμαστε πολύ σίγουροι ότι τα επόμενα 25 χρόνια δεν υπάρχει πιθανότητα να πάθουν κάτι οι ασφαλιστικές. Έτσι δεν είναι;
Πες όμως και δεν γίνονται όλα αυτά. Το ότι οι ασφαλιστικές κοιτάνε να σου επιστρέψουν όσο το δυνατόν λιγότερα και συνήθως σου βγάζουν κάτι καινούργιους όρους σε ψιλά γράμματα δεν το έχει ξαναακούσει κανείς, ε;
Δεν ρωτάτε κανέναν φίλο σας που να έβγαλε αμυγδαλές και να προσπάθησε να πάρει λεφτά από την ασφαλιστική του;
Ένα γεγονός κρατήστε μόνο. Ακόμα και ελάχιστοι που επιβίωσαν από το αυθεντικό ασφαλιστικό Πινοσέτ, μόνο και μόνο επειδή οι τρομακτικοί μισθοί τους τούς επέτρεπαν να καταβάλλουν τρομακτικές εισφορές, είναι έξαλλοι διότι θεωρούν ότι λεηλατήθηκαν. Και ότι η σύνταξη που παίρνουν είναι εξωφρενικά μικρή σε σχέση με τις εισφορές που πλήρωσαν.
Πρέπει να σκεφτούμε και άλλα ενδεχόμενα. Π.χ να περάσεις τα 90 και να σου πουν ξαφνικά "ξέρετε, η κεφαλαιοποίησή σας τελείωσε, ό,τι σας δώσαμε σας δώσαμε, ευχαριστούμε και καλή συνέχεια".
Και να σου λένε ότι ζεις υπερβολικά και επιβαρύνεις και τις συντάξεις των άλλων.
Αυτά σε ό,τι αφορά το συνταξιδοτικό. Διότι αν υπολογίσουμε το να πάρουν οι ασφαλιστικές και την περίθαλψη, τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα.
Τέλος, ας επιστρέψουμε στο ζήτημα του κόστους μετάβασης. Καταλάβατε γιατί δεν έχει δημοσιονομικό χώρο ο Μητοστάκης για φοροαπαλλαγές, έτσι; Και γιατί λέει ότι όλα θα γίνουν σε βάθος χρόνου.
Διότι τα 50 δισ. του κόστους μετάβασης είναι ένα Μνημόνιο μόνα τους. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Ενώ ο Τσίπρας, που δεν έχει κόστος μετάβασης, βρήκε δημοσιονομικό χώρο για φοροαπαλλαγές. Από φέτος.
Αλλά ο Τσίπρας είναι μαδούρος λαϊκιστής. Δεν είναι της αριστείας, σαν τον Κυριάκο...
Ο Σχολιαστής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου