Στερνό αντίο στον φτερωτό δρομέα του Ρωμανού

Η πλατεία προ του ΙΝ Πέτρου και Παύλου στο Ρωμανό ήταν γεμάτη από κόσμο, που προσήλθε να προσκυνήσει το σκήνωμα του αείμνηστου και πολυαγαπημένου Νίκου Δούβρη.

Πλήθος φίλων, χωριανών και συναθλητών του έδωσε το παρών στον Ι.Ν. Πέτρου και Παύλου, στην εξόδιο τελετή της σορού του

Πριν είκσι ημέρες έκανε τα τελευταία του χιλιόμετρα.

Μέγα πλήθος φίλων, συναθλητών και συγγενών παραβρέθηκε σήμερα το απόγευμα στις 3.30 στον Ναό Πέτρου και Παύλου του Ρωμανού Πατρών για να αποχαιρετήσει τον για να αποδώσει τον ύστατο χαιρετισμό στον αγαπημένο φτερωτό δρομέα της Πάτρας Νίκο Δούβρη, που έφυγε για τους ουρανούς, αφήνοντας πίσω του δυσαναπλήρωτο κενό.

Πάνω στο φέρετρο με την σορό του, όπου ήταν τοποθετημένη η φωτογραφία του αξιαγάπητου κι αξέχαστου νεκρού, τα παιδιά του, η Μαρία με τον σύζυγό της  Φώτη Ανδριόπουλο και ο Γιάννης με την σύζυγό του Ανδρομάχη Δούβρη, χαμένα στις σκέψεις τους, ξεσπούσαν σε βουβό κλάμα για το άφατο γεγονός που χτύπησε την πατρική οικογένεια.

Κυριολεκτικά θρήνος και κλάμα σκέπασαν για αρκετά λεπτά την εξόδιο ακολουθία την στιγμή της ολοκλήρωσης της ιερής τελετής, τόσο από την σύζυγο Αθανασία -χήρα πια- του αείμνηστού, όσο και από τους πολυπληθείς συγγενείς του, μέσα στον κατάμεστο κόσμου ναό, ενώ ο αυλόγυρος της εκκλησίας ήταν και αυτός γεμάτος από προσκυνητές.

Ενδεικτικό της εκτίμησης που έχαιρε ο  Νίκος Δούβρης είναι οι στιχομυθίες μεταξύ κατοίκων των κοντινού της Πάτρας χωριού Ρωμανός, οι οποίοι  αναρωτούνταν από που μαζεύτηκε τόσος άγνωστος κόσμιος, σήμερα!

Ήσαν οι συνάδελφοι σιδηροδρομικοί, οι αθλητές των λαϊκών δρομέων από τα σωματεία Μαραθωνοδρόμων Φειδιππίδης, του οποίου ήταν μέλος ο αείμνηστος Ν. Δούβρης, από τον ΣΕΒΑΣ, από τον ΣΔΥΠ, από τον Σύλλογο Δρομέων και Περιπατητών ΦΑΕΘΩΝ, από τον Σύλλογο ΖΕΥΞΗ Ρίου, αλλά και από αθλητές άλλων σωματείων στίβου.

Επίσης παρών έδωσαν ο αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας Γιώργος  Αγγελόπουλος από την Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας, ο Τάκης Πετρόπουλος από τον Δήμο Πατρέων κ.α.π.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Νίκος Δούβρης μέχρι και τις τελευταίες ημέρες της ζωής του προπονιόταν σε αγώνα δρόμου στην διαδρομή του Ρωμανού, όπου τον έβλεπαν οι συγχωριανοί έως και πριν είκοσι ημέρες περίπου. Ξαφνικά η αρρώστια που τον βασάνιζε αναζωπυρώθηκε και μέσα στο τελευταίο εικοσαήμερο του πείραξε σοβαρά το αίμα με αποτέλεσμα την έλευση του μοιραίου.

Και κάτι ακόμη, που ηχεί ως ειρωνεία του εργασιακού βίου, είναι ότι ο αείμνηστος συμπληρώνοντας τα 58 έτη, έχοντας ολοκληρώσει τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση, ανέμενε την καταβολή της σύνταξής του, που δεν έλαβε ποτέ. Τον πρόλαβε ο θάνατος, τόσο άδικα.

Η ταφή της σορού έγινε στο νεκροταφείο του χωριού.