Είναι όμως ένα αποφασιστικό βήμα, μετά την έξοδο της χώρας από την επιτροπεία. Η αύξηση του κατώτατου μισθού, μαζί με την κατάργηση του υποκατώτατου, δίνει μια ανάσα, που θα βοηθήσει την πραγματική οικονομία, ενώ θα συμπαρασύρει σε αυξήσεις και τους μέσους μισθούς.
Και επειδή η αντιπολίτευση δεν θα αφήσει την ευκαιρία για σπέκουλα να πάει χαμένη, ας θυμηθούμε λίγο πώς φτάσαμε ώς εδώ. Ας θυμηθούμε ότι το 2013 μειώθηκε ο κατώτατος μισθός κατά 22% και θεσπίστηκε το αίσχος του υποκατώτατου με “διαπραγμάτευση” η οποία κράτησε περίπου 20 λεπτά.
Ας θυμηθούμε ότι αυτή η κίνηση παρουσιάστηκε ως μέτρο -ασπίδα κατά των απολύσεων και της ανεργίας- και ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων!
Ας θυμηθούμε ότι οι ίδιοι που υπέγραψαν εκείνη την απόφαση και την παρουσίασαν ως επιτυχία τους, σπεκουλάρουν τώρα από τα έδρανα της αντιπολίτευσης για τους “μισθούς πείνας” που υπάρχουν στην αγορά εργασίας, εξαιτίας της μείωσης που οι ίδιοι επέβαλαν στον κατώτατο μισθό και του χτυπήματος που επέφεραν στις συλλογικές συμβάσεις. Αλλά και τον Κ. Μητσοτάκη, που αρχικά ήταν κάθετα αντίθετος στην αύξηση του κατώτατου μισθού, αλλά τώρα σιγά σιγά τα γυρίζει.
Καθαρές κουβέντες: αν δεν ήταν η Αριστερά στην κυβέρνηση, ο κατώτατος μισθός θα παρέμενε σήμερα στα επίπεδα του 2013. Γιατί η Αριστερά κάνει πολιτική για την κοινωνία. Και το αποδεικνύει συνεχώς. Ακόμα ένα βήμα λοιπόν.
(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου