Μοναδική λύση και συγχωροχάρτι σε κανένα

Του ΚΩΣΤΑ ΜΙΧ. ΜΠΟΥΡΔΟΥΛΗ

τ. Πρόεδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Πάτρας

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω και να αναλύσω, τους χιλιοειπωμένους και χιλιοαναλυμένους, από ειδικούς και μη ειδικούς, λόγους, για τους οποίους φθάσαμε εδώ που φθάσαμε ως χώρα.

Δεν χρειάζεται ακόμη να είναι κανείς ειδικός στα οικονομικά για να καταλάβει ότι δυστυχώς τα οικονομικά μεγέθη είναι τέτοια που δεν επιτρέπουν καμιά αισιοδοξία. 

Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κανένας Έλληνας που πραγματικά να πιστεύει ότι πάμε καλά, όπως χρόνια τώρα θέλουν να μας πείσουν και ότι οδηγούμεθα σε πραγματική έξοδο από την οικονομική κρίση.

Είναι βέβαιο ότι πάμε και θα εξακολουθήσουμε, με την έως τώρα εφαρμοζόμενη τακτική,  να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.

Οι δανειστές μας, αφού πρώτα μας έδεσαν πισθάγκωνα, απαιτούν, πρωτοστατούσης της Γερμανίας, την πλήρη εξόφληση όλων των «θαλασσοδανείων» από την Ελλάδα.

Οι δανειστές μας όμως δεν αναγνωρίζουν, πρωτοστατούσης πάλι της Γερμανίας, τις δικές τους υποχρεώσεις, τα δικά τους δάνεια και χρέη προς την Ελλάδα.

Με λίγα λόγια, οι δανειστές μας, με τις ενέργειές τους, αυτό που ουσιαστικά, εμμέσως πλην σαφώς απαιτούν, είναι η κατοχή και η πλήρης και οριστική διάλυση της χώρας μας. 

Στην τραγική κατάσταση που φθάσαμε, κατά την άποψή μου, μια και μοναδική ρεαλιστική κίνηση υπάρχει. Μια κίνηση που μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης και μέσω της οποίας μπορούν να ανατραπούν όλα τα έως σήμερα ισχύοντα. 

Η άμεση, αλλά σοβαρή και ουσιαστική, έναρξη των διαδικασιών για πλήρη εξόφληση από την Γερμανία όλων των οφειλών της προς την χώρα μας. Δηλαδή του αδιαμφισβήτητου κατοχικού δανείου και των πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων. 

Κάθε παραπέρα καθυστέρηση στη διεκδίκηση, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια, όχι μόνο στην οικονομική, αλλά, επαναλαμβάνω,  στην πλήρη και οριστική καταστροφή  της χώρας μας.

Πρέπει επιτέλους να δοθεί τέρμα στην υποχωρητικότητα και τη δουλικότητα, που άλλωστε βλέπουμε που μας οδήγησαν.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι με την πρότασή μου αυτή δεν «κομίζω γλαύκα ες Αθήνας». Ότι δεν παρουσιάζω σαν καινούργιο ή πρωτοποριακό κάτι που είναι ήδη πολύ γνωστό, από πάρα πολλά χρόνια. 

Το κάνω όμως επειδή δυστυχώς όλες οι έως σήμερα κυβερνήσεις, στην ουσία, δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα.

Θεωρώ λοιπόν ότι είναι απαραίτητο να το λέω και να το επαναλαμβάνω κάθε μέρα εγώ, και παρακαλώ να το λέμε και να το επαναλαμβάνουμε κάθε μέρα όλοι μας, στέλνοντας ταυτόχρονα το κατάλληλο μήνυμα στους κυβερνώντες, με τον δικό του τρόπο ο καθένας, με την ελπίδα ότι επιτέλους θα καταλάβουν ότι είναι η μοναδική λύση στο σημερινό αδιέξοδο και θα προχωρήσουν στην υλοποίησή της.   

Φυσικά η πρότασή μου αυτή, σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι  δεν πρέπει να γίνει έρευνα σε βάθος για την κατάντια της χώρας μας και να μην αποδοθούν οι τεράστιες ευθύνες σε αυτούς που ανήκουν.

Με λίγα λόγια συγχωροχάρτι σε κανένα.