Με απουσία του Δημάρχου Πατρέων (λόγω προβλήματος υγείας) τον οποίο αντικαθιστούσε ο αντιδήμαρχος Ν. Ασπράγκαθος τιμήθηκε σήμερα, στην πλατεία Υψηλών Αλωνίων της Πάτρας, 78 χρόνια από το εγκληματικό συμβάν του απαγχονισμού 11 πατριωτών στα δέντρα της πλατείας στις 9 Μαΐου 1944, εκ μέρους των Γερμανοτσολιάδων και των Ναζί, η μνήμη των Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με ομιλία από τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, Παναγιώτη Μελά, ο οποίος απέφυγε κάθε κομματική αναφορά όπως επίσης αναφέρθηκε στον συγκεκριμένο αριθμό των 11 απαγχονισθέντων εν αντιθέσει ότι μέχρι πρόσφατα λανθασμένα αναφέρονταν σε 10 αγωνιστές του ΚΚΕ, αγνοώντας σοσιαλιστές και δημοκράτες, που έδωσαν την ζωή τους εκεί, και επί σαράντα χρόνια, από όποιες θέσεις βρέθηκαν μέλη του κόμματος επαναλάμβαναν το ίδιο λάθος.
Αυτό το στοιχείο, για τρίτη χρονιά τείνει να εμπεδοθεί και να θέσει στις σωστές βάσεις το συγκεκριμένο συμβάν της τοπικής ιστορίας των κατοχικών χρόνων.
Επίσης μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο θρυλικό ΕΑΜ, στον μαχητικό στρατό του ΕΛΑΣ και στο «λαός της χώρας μας, αλλά και της πόλης μας, που δήλωσε παρών, σ’ έναν ηρωικό αγώνα, πάλεψε για να λυτρωθεί από τους δυνάστες του και τα δεινά του. Δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Συγκρότησε το Εθνικό Απελευθερωτικό μέτωπο, το ΕΑΜ με τη συμμετοχή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας, του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας και του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδα»ς.
Η εκδήλωση τιμής συνεχίστηκε με κατάθεση στεφάνων και ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του Ύμνου της Δευτέρας Διεθνούς και του Εθνικού μας ΄Υμνου.
Στεφάνι εκ μέρους του Δημάρχου Πατρέων, Κώστα Πελετίδη, κατέθεσε ο αντιδήμαρχος Νίκος Ασπράγκαθος.
Επίσης στεφάνια κατέθεσαν ο αντιπεριφερειάρχης Χαράλαμπος Μπονάνος εκ μέρους
της ΠΔΕ, ο Γιώργος Τσαπάρας, πρόεδρος του
Παραρτήματος Πάτρας της ΠΕΑΕΑ
και του ΔΣ Πελοποννήσου (ΠΕΑΕΑ), ο Γιώργος Ρώρος, επικεφαλής της
δημοτικής παράταξης «Ώρα Πατρών», με τους Γρηγόρη Μαρκέτο και Γιώργο Μόσχο, ο Θύμιος Δραγώτης από τη δημοτική
παράταξη «Ανυπότακτη Πολιτεία».
Στεφάνια επίσης, κατέθεσαν, ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, Δημήτρης Μαρμούτας, ο Φώτης Αραβαντινός, εκ μέρους της Τ.Ε. Αχαΐας του ΚΚΕ και ο Μιχάλης Παππάς, από το Τομεακό Συμβούλιο Μαθητών Αχαΐας, για τις Τομεακές Οργανώσεις Αχαΐας της ΚΝΕ.
Για τον Γορτυνιακό Σύνδεσμο Πάτρας «Γρηγόριος Ε’», στεφάνι κατέθεσε η Πρόεδρος του Συνδέσμου, Γωγώ Καραλή, ενώ για τον Παμμικρασιατικό Σύνδεσμο Πατρών και Περιχώρων, κατέθεσε ο Μιχάλης Τσοπανίδης και για τον Σύλλογο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων «Πέτρινα Χρόνια – Ιστορική Μνήμη», ο Πρόεδρος του Συλλόγου, Θανάσης Κολλιτσίδας με τις Ντίνα Πεταλά, Ελένη Σιακαμπέτη, Σουέλεν Σιακαμπέτη και Βασ. Χατζηλάμπρου.
Στην ομιλία του ο Παναγιώτης Μελάς σημείωσε τα εξής:
«Αγαπητές φίλες και φίλοι, συμπολίτες και συμπολίτισσες,
Ήταν 9 Μαΐου του 1944, όταν οι ναζί κατακτητές, στην Πλατεία αυτή των Υψηλών Αλωνίων της πόλης μας, έστησαν τις κρεμάλες για 11 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, προφασιζόμενοι αντίποινα για επίθεση στους Γερμανούς.
Ανέδειξαν για μία ακόμα φορά το εγκληματικό πρόσωπο των ναζιστών, των φασιστών, των κατακτητών, αυτών που για να κρατήσουν ένα λαό προσκυνημένο, προχωρούσαν από το ένα έγκλημα στο άλλο.
Ταυτόχρονα, εδώ και 78 χρόνια, η 9η Μάη είναι γνωστή ως Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Είναι η ημέρα που μας φέρνει στο νου την εικόνα του σοβιετικού στρατιώτη να κρεμά την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο γερμανικό κοινοβούλιο.
Ήταν η μέρα που επισφράγισε την ήττα του γερμανικού ναζισμού και των υποστηρικτών του από τον Κόκκινο Στρατό και τα συμμαχικά στρατεύματα και σήμανε τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τιμάμε, λοιπόν, σήμερα τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, τους πατριώτες, που οι Γερμανοί κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους κρέμασαν εδώ, στα Ψηλά Αλώνια, τιμάμε όλους όσοι αγωνίστηκαν, τιμάμε το λαό μας που δεν συμβιβάστηκε, που μεγαλούργησε όταν πίστεψε στη δύναμή του.
Αυτή την ανεξάντλητη δύναμη φοβούνται οι αστοί, γι’ αυτό και στην εκστρατεία συνολικής παραχάραξης της ιστορίας, που συντελείται με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία χρόνια, η συγκεκριμένη επέτειος έχει την τιμητική της.
Από το 1985 μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Ένωση «ανακάλυψε» ότι η 9η Μάη πρέπει να καθιερωθεί ως «Ημέρα της Ευρώπης».
Την ίδια στιγμή, γίνεται προσπάθεια να λοιδορηθεί και να υποτιμηθεί και η αντίσταση του λαού μας, να ξαναγραφτεί η ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, να κρυφτεί ότι η απελευθέρωση ήταν αποτέλεσμα της μεγαλειώδους λαϊκής πάλης ενάντια στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Επιχειρείται να αποδοθεί η απελευθέρωση στους κάθε λογής ιμπεριαλιστές «συμμάχους» της αστικής τάξης, για να προχωράνε οι σχεδιασμοί τους για το σήμερα.
Σε αντίθεση μ’ αυτούς, ο Δήμος Πατρέων, όλοι όσοι είμαστε σήμερα εδώ, τιμάμε την αθάνατη Εθνική Αντίσταση, που αποτελεί κορυφαίο ιστορικό γεγονός, γιατί σ’ αυτή κινητοποιήθηκε και συμμετείχε οργανωμένα η τεράστια πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας, με πρωτοπορία τον ένοπλο μαζικό αντάρτικο Λαϊκό Στρατό, τον θρυλικό ΕΛΑΣ.
Τον Απρίλη του 1941, οι Ναζί Γερμανοί και οι φασίστες Ιταλοί και Βούλγαροι, καταλαμβάνουν τη χώρα μας, μετά την υποδούλωση και άλλων λαών της Ευρώπης και μετά τη σκληρή αντίσταση του λαού μας. Η χώρα μας, όπως και το σύνολο των χωρών που σκλαβώθηκαν, γνώρισαν την απανθρωπιά, την βρωμιά της «νέας τάξης πραγμάτων», γνώρισαν τι θα πει ναζισμός.
Η επίθεσή τους, δεν ήταν έμπνευση «τρελών», αλλά οργανωμένο σχέδιο των κυρίαρχων οικονομικά δυνάμεων των χωρών τους. Άλλωστε, το κεφάλαιο, όταν χρειαστεί, στηρίζει τους ναζιστές και τους φασίστες, ως εναλλακτική λύση, πράγμα που ζήσαμε και στην πρόσφατη ιστορία της χώρας μας και δεν έχουμε σταματήσει να το ζούμε.
Η αντιδραστική αστική τάξη προσπαθεί και σήμερα να γυρίσει τον τροχό της ιστορίας προς τα πίσω. Έτσι εξηγείται η επανεμφάνιση των ναζί, των φασιστών, που όταν εκτελούσαν και τότε τους φυλακισμένους, εκτελούσαν στο πρόσωπό τους τον ίδιο τον άνθρωπο. Συνεχίζει και βάζει κάθε μέρα σε κίνδυνο την ανθρωπότητα.
Η ατομική βόμβα, οι πόλεμοι, ο πυρηνικός κίνδυνος που επανεμφανίζεται, είναι αποδείξεις για το παραπάνω. Το χρήμα, τα κέρδη, τους έχουν πάρει τη συνείδηση, την ψυχή.
Μόλις ξεκίνησε η Κατοχή, οι Έλληνες αστοί πολιτικοί εγκατέλειψαν το λαό. Οι μισοί έφυγαν για την Αίγυπτο, πήραν μαζί τους και το Δημόσιο Ταμείο με το χρυσάφι και από εκεί προετοιμάζονταν για τις μεταπολεμικές εξελίξεις. Οι υπόλοιποι σχημάτισαν την κατοχική κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία με τους κατακτητές.
Δημιούργησαν τα Τάγματα Ασφαλείας, συνέχισαν να λειτουργούν την Ειδική Ασφάλεια, την Αστυνομία Πόλεων. Φρόντισαν, επίσης, να παραδώσουν στην κατοχική κυβέρνηση, στον Μανιαδάκη, τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, καθώς και άλλους αγωνιστές, που ήταν κρατούμενοι από τη Μεταξική Δικτατορία, για να οδηγηθούν πολλοί απ’ αυτούς στην εκτέλεση, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, την 1η του Μάη του 1944. Ταυτόχρονα, καλλιεργούσαν στο λαό τη μοιρολατρία, ότι οι ναζί είναι ανίκητοι.
Αντίθετα μ’ αυτούς, ο λαός της χώρας μας, αλλά και της πόλης μας, δήλωσε παρών, σ’ έναν ηρωικό αγώνα, πάλεψε για να λυτρωθεί από τους δυνάστες του και τα δεινά του. Δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Συγκρότησε το Εθνικό Απελευθερωτικό μέτωπο, το ΕΑΜ με τη συμμετοχή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας, του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας και του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας.
Το ΕΑΜ συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Πέτυχε την ψυχική του ανάταση, χτύπησε την μοιρολατρία την ιδιοτέλεια, τον ατομικισμό, την αδιαφορία και την προδοσία. Έδωσε πρώτο το σύνθημα για την επιβίωση του λαού.
Αναπτύχθηκε
ο αγώνας κατά της πείνας, η μάχη της σοδειάς.
Ξεκίνησαν αγώνες μέσα στην κατοχή, στους οποίους αξιοποιήθηκαν, μαζί με την
ένοπλη πάλη, όλες οι μορφές. Απεργιακές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, σαμποτάζ.
Όλα τα επόμενα χρόνια, είδαμε αθάνατα δείγματα ηρωισμού, θυσίας και αγώνα. Έτσι, ματαιώθηκε η πολιτική επιστράτευση, οργανώθηκαν γνήσιοι λαϊκοί θεσμοί στις περιοχές που είχαν απελευθερωθεί.
Έτσι, με τη μεγαλειώδη λαϊκή πάλη, φτάνουμε στην απελευθέρωση της Ελλάδας, στην απελευθέρωση της Πάτρας.
Σήμερα, 78 χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οξύνονται πάλι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, με επίκεντρο τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους δρόμους μεταφοράς ενέργειας.
Σήμερα, άλλος ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος ρίχνει τη σκιά του στην ανθρωπότητα, με τον κίνδυνο γενίκευσής του να είναι υπαρκτός και την εμπλοκή της χώρας μας να δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για το λαό μας. Υπό αυτό το πρίσμα, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία η εξαγωγή των συμπερασμάτων από την ιστορική πείρα.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει μεγάλες ευθύνες, γιατί εμπλέκει τη χώρα μας ακόμη πιο βαθιά σε αυτό το κουβάρι των αντιθέσεων, για λογαριασμό του εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου, ακολουθώντας την πολιτική των όλων των προηγούμενων αντιλαϊκών κυβερνήσεων.
Έχει μετατρέψει τη χώρα σε ΝΑΤΟϊκό ορμητήριο, έχει προχωρήσει στην αναβάθμιση και επέκταση των αμερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων στην Ελλάδα, συμμετέχει στη διαπάλη για τη μοιρασιά της «λείας».
Στην περιοχή μας, «αναβαθμίζεται» η βάση του Αράξου, με ανοικτό μάλιστα το ενδεχόμενο της εγκατάστασης και πυρηνικών όπλων. Σε αυτές τις συνθήκες είναι απαραίτητο να ενισχύσουμε την πάλη μας ενάντια στα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στις αντιπαραθέσεις για την αλλαγή των συνόρων που θα τα πληρώσουν ακριβά οι λαοί ολόκληρης της περιοχής.
Αποκτά μεγάλη σημασία να καταλάβει ο λαός μας, ότι παρά τους εκβιασμούς, δεν πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ από την μια μεριά και τη Ρωσία – Κίνα απ’ την άλλη μεριά. Πρέπει να τραβήξει τη δική του, αυτόνομη πορεία, να πάρει την τύχη του στα χέρια του και να βάλει τέλος στους δεκάδες τοπικούς και περιφερειακούς πολέμους, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που έχουν θύματα τους λαούς και χιλιάδες πρόσφυγες και ξεριζωμένους.
Φίλες και φίλοι,
Ο λαός μας, με τον αγώνα και με το αίμα του έγραψε τις πιο λαμπρές σελίδες στη ιστορία της χώρας μας. Απομόνωσε το φασισμό, απέδειξε ότι είναι γέννημα – θρέμμα του συστήματος, άρχισε να βάζει τις βάσεις για μια άλλη Ελλάδα.
Είναι η κατάλληλη ώρα να αναλογιστούμε τι μπορεί και σήμερα να καταφέρει, αν αγωνιστεί ενωμένος ενάντια σε όσους του στερούν τη ζωή και τα δικαιώματά του.
Οι κρεμασμένοι εδώ στα Ψηλαλώνια, όπως και όσοι έπεσαν σε άνιση μάχη και αγώνα, θα συντροφεύουν την σημερινή πάλη μας για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες, χωρίς πείνα και πόλεμο, χωρίς κρίσεις, ανεργία και φτώχεια.
Τιμάμε
όσους αγωνίστηκαν, δεν συμβιβαζόμαστε, δεν υποτασσόμαστε.
Συνεχίζουμε ενωμένοι στο δρόμο που εκείνοι χάραξαν.
Ο πατραϊκός λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου