Αριστερά στη 
φωτογραφία, 
ο Αλ. Τσίπρας 
αγκαλιάζει γερόντισσα. 
Προεκλογική 
φωτογραφία αρχείου.




Κυκλοφορεί η άποψη ότι η συμφωνία στην οποία θα καταλήξει -εάν καταλήξει- η κυβέρνηση με τους δανειστές δεν θα είναι τέτοια που να μπορεί να περάσει από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή. Η άποψη αυτή είναι λανθασμένη για δύο λόγους:


Πρώτον, ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει μέχρι σήμερα πως δεν είναι απ' αυτούς που κάμπτονται εύκολα. Η διαπραγμάτευση ώς τώρα δεν ήταν περίπατος στην εξοχή, αλλά πορεία διά πυρός και σιδήρου. Έχει συναίσθηση του ρόλου του και των υποχρεώσεών του απέναντι στον λαό, το κόμμα και την ευρωπαϊκή Αριστερά, της οποίας είναι ο ντε φάκτο ηγέτης.

Δεύτερον, η παρούσα κυβέρνηση, το υπουργικό συμβούλιο, αντανακλά και τις επιμέρους πολιτικές ευαισθησίες στον ΣΥΡΙΖΑ, περιλαμβάνει τους ΑΝ.ΕΛΛ. και έχει αποδείξει έως σήμερα πως μπορεί και λειτουργεί ουσιαστικά και με πνεύμα ομάδας.

Συνεπώς, αν μια συμφωνία "περνάει" από το υπουργικό συμβούλιο, η λογική πρόβλεψη είναι ότι περνάει και από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ -Πολιτική Γραμματεία και Κεντρική Επιτροπή- και από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Τα όργανα, άλλωστε, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, ήδη συμμετέχουν στη διαπραγμάτευση.

Ένας τρόπος συμμετοχής στη διαπραγμάτευση είναι και η διατύπωση αντιρρήσεων, επιφυλάξεων και αποχρώσεων. Αρκεί να φανταστεί κανείς αν θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα για τον Τσίπρα και τη διαπραγματευτική ομάδα να είχαν μείνει οι δανειστές με την εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να υπογράψει ό,τι του βάλουν μπροστά του. Γι' αυτή τη δουλειά, άλλωστε, υπάρχουν τα κόμματα των προθύμων.

Όποια στάση τηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα την τηρήσει όλος μαζί, από τον Τσίπρα μέχρι το απλό μέλος.

(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)