Βαρουφάκης ή Σόιμπλε;

Του ΝΤΙΝΟΥ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΥ

«Φυσικά, οι θυσίες ζητούνται από εκείνους οι οποίοι μέσα από τον συγκερασμό, δια μέσου του συγκερασμού, προσπαθούν να περισώσουν κάτι από τα συστατικά της δικής τους ιδεολογίας, δηλαδή από την παράταξη των ολιγότερο ισχυρών».

Κ.Θ Δημαράς

Το πιθανότερο είναι ότι  ο κ. Σόιμπλε δεν θα είναι Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας στο επόμενο διάστημα θα φύγει  ή θα είναι κουτσουρεμένος.

Σε αντίθεση με την επιδίωξη πολλών εντός και εκτός χώρας ο κ. Γιάννης Βαρουφάκης-όταν ολοκληρώσει(;) τον κύκλο των συνεντεύξεων του- θα εδραιωθεί στη θέση του υλοποιώντας την πολιτική που συμφωνήθηκε και χάραξε από κοινού με τους εταίρους η κυβέρνηση.

Οι λόγοι για τους οποίους θα συμβούν τα παραπάνω είναι οι ακόλουθοι:

Α) Το μέτωπο που άνοιξε στην Ουκρανία δεν πρόκειται να κλείσει ούτε εύκολα ούτε σύντομα.

Β) Η Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή φλέγονται.

Γ) Η καθηλωμένη οικονομικά  Ευρώπη  δεν αντέχει έναν ισχυρό κλυδωνισμό τύπου Grexit. 

Δ) Οι εναπομείνασες σταθερές στην περιοχή είναι ελάχιστες . Μία.

Η ρωσοουκρανική σύγκρουση αποκτά χαρακτήρα μόνιμο, οι ΗΠΑ άνοιξαν ένα κεφάλαιο  με τη σύμφωνη γνώμη της Ε.Ε και τώρα προσπαθούν μόνοι να το κλείσουν με κέρδος, τουλάχιστον, την υποχώρηση των Ρώσων στις βασικές τους απαιτήσεις, και την πλήρη προσκόλληση της Ουκρανίας στο άρμα της Δύσης . Οι Ρώσοι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχθούν κάτι τέτοιο καθώς θα αδυνάτιζε πολύπλευρα την ισχύ και παρουσία τους. Αν το αποδεχθούν θα έχουν βρει εναλλακτική λύση…

Στην Τουρκία δεν μπορούν να βασιστούν ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση.  

Οι… σουλανιές του κ. Ερντογάν δεν επιτρέπουν την δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης οπότε επιτείνεται το πρόβλημα. Ταυτόχρονα Συρία, Ιράκ, ΙΣΙΣ , Λιβύη Αίγυπτος-εν μέρει- και φυσικά Παλαιστίνη- Ισραήλ δημιουργούν έναν εκρηκτικό κοκτέιλ που δεν είναι εύκολο να ελεγχθεί. Σταθερή παρουσία και δύναμη  παρά τις οικονομικές της αδυναμίες αποτελεί η Ελλάδα.

Με αυτά τα δεδομένα –αλλά δεδομένα- η Ε.Ε έχει κάθε συμφέρον, όπως και η Ελλάδα, να καταλήξουν σε μια συμφωνία η οποία θα επιτρέψει στη χώρα πρώτα να αντέξει και παράλληλα να αλλάξει.

Δεν γίνεται να θέλεις κάποιον σταθερό εταίρο στην πλευρά σου, και παράλληλα να του βγάζεις το …λάδι με υποχρεώσει που τον οδήγησες –η Ε.Ε- και τον έδεσες με δεσμά αδιανόητα.

Η αναγκαιότητα ριζικών και θεμελιακών   αλλαγών στη χώρα είναι ηλίου φαεινότερες. Ο κ. Σόϊμπλε ανέφερε –και- κάτι σωστό . Την φορολογία των εφοπλιστών. Ο κ. Γ. Αλαφούζος στο «ΑΓΟΡΑ» του Γιώργου Αυγερόπουλου ανέφερε ότι πράγματι η φορολογία των εφοπλιστών είναι πολύ χαμηλή.

Η Ελβετία εγκαλεί την Ελλάδα γιατί δεν έκανε τίποτα για τα 800 δις!!! Ελληνικών καταθέσεων στις τράπεζές της.

Η φοροδιαφυγή παραμένει εθνικό σπόρ.

Η κρυφή και με μεσαιωνικό τρόπο εργασία είναι ταυτόσημη της φοροδιαφυγής.

Ναι η Κυβέρνηση είναι μόνο πενήντα (50) ημερών. Δεν πρόκαμε να τα κάνει όλα, ούτε σε έξη μήνες θα προλάβει να αλλάξει το σύμπαν. Αλλά πρέπει να το αλλάξει.

Αυτό για να γίνει πρέπει οι εταίροι(;) να κατανοήσουν πως χρειάζεται χρόνος και ανάσες αλλά θέλουν; Ή στο όνομα των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων οικονομικών και πολιτισμικών  πολιτικών επιλογών θα θυσιάσουν τα πάντα και βέβαια και την Ιφιγένεια. Πιθανόν θα ήθελαν , κάποιοι τουλάχιστον όπως οι Γερμανοί.

Παράλληλα, η υποκρισία τους περισσεύει είναι αλήθεια, για παράδειγμα  τον κ. Σούλτς το χαλάει η παρουσία του κ. Καμμένου –και μένα με χαλάει- αλλά δεν είχε πρόβλημα ο κ. Σούλτς και η παρέα του με τον χέρι-χέρι Καρατζαφέρη και το πραξικόπημα  με τον Παπαδήμο.

Και φυσικά οι Εταίροι(;) ούτε με σεβασμό ούτε με αλληλεγγύη θα φερθούν, μάλλον θα αναγκαστούν να στηρίξουν με μαύρη καρδιά την Ελλάδα. 

 Αλλά εδώ οφείλουμε να πούμε πως σε αυτό έχει ευθύνη η χώρα μας η οποία μέχρι πριν τις εκλογές, τουλάχιστον, τροφοδοτούσε την αβεβαιότητα και δυσπιστία εναντίον μας.

Όλα αυτά είναι λοιπόν στο τραπέζι ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού και στο ζύγι προφανώς τον πρώτο λόγο έχει η σταθερότητα της  ιδιαιτέρα ταραγμένης περιοχής.

Αυτό δεν μας απαλλάσσει και ιδιαίτερα μια κυβέρνηση της Αριστεράς και των συμμάχων της από τις ευθύνες της έναντι των εταίρων(;) και του εαυτού της.  

Συμπέρασμα ο κ. Σόιμπλε κινδυνεύει περισσότερο από τον κ. Βαρουφάκη.