ΑΛΛΑΓΗ EMAIL

Οι φίλοι αναγνώστες μπορεί να στέλνουν τα μηνύματά τους στο εμέηλ gmosxos1@hotmail.com στο οποίο θα προτιμούσε ο διαχειριστής να τα λαμβάνει. Παράλληλα άνοιξε και ισχύει πάλι το εμέηλ gmosxos23.6.1946@gmail.com το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιείτε σε περίπτωση που αδυνατείτε να κάνετε χρήση του hotmail.com
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6938.315.657 & 2610.273.901

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Στα Ενθέματα της Αυγής αύριο: Για τις φυλακές, τη Μαρίν Λεπέν, τις ποινικές διώξεις ιστορικών και άλλα‏

Διαβάστε στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 29 Μαρτίου για τις φυλακές και τι ρυθμίσεις προβλέπονται. Αυτά επίσης στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata

Πρόκειται για σπουδαίο νομοσχέδιο που έρχεται στη Βουλή Δευτέρα ή Τρίτη, από το υπ. Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ΄ τύπου και άλλες διατάξεις


Κείμενα των Στρατή Μπουρνάζου, Μενέλαου Γκίβαλου, Αγάπιου Λάνδου, Μίχαελ Χόυζερ, Κωνσταντίνου Τσουκαλά, Δέσποινας Καταπότη, Φαμπιέν Εσκαλονά, Φιλίπ Ασκεναζύ, Σεσίλ Αλντύ, Βαγγέλη Καραμανωλάκη



Ένας αέρας ανθρωπιάς στις φυλακές O Στρατής Μπουρνάζος εξηγεί γιατί πρέπει να υποστηρίξουμε με κάθε τρόπο το νομοσχέδιο του Υπ. Δικαιοσύνης. «Αύριο ή μεθαύριο, ένα σπουδαίο νομοσχέδιο έρχεται στη Βουλή: το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ΄ τύπου και άλλες διατάξεις». Έτσι επιγράφεται, εγώ, ωστόσο, για να συνεννοούμαστε θα το πω «νομοσχέδιο που θέλει να βάλει τέλος στην ντροπή». Ή, ακριβέστερα, στις ντροπές, γιατί είναι πολλές οι ντροπές: να υπάρχουν υπερήλικοι (και άνω των ενενήντα χρονών), ανάπηροι και ανήλικοι στις φυλακές· να έχουμε ειδικές φυλακές που κάνουν πιο αυστηρούς τους όρους φυλάκισης, ανάλογα με το αδίκημα.»

Η «εκδίκηση» της πολιτικής. Γράφει ο Μενέλαος Γκίβαλος: «Οι εγχώριοι φορείς της διαπλοκής δεν αποτελούν απλώς μηχανισμούς αναπαραγωγής και προπαγάνδισης των ξένων συμφερόντων. Συγκροτούν μια συνεκτική δομή οικονομικοπολιτικών συμφερόντων που δρα ως άλλη πέμπτη φάλαγγα, υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια και επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης. Οι ριζικές αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα, η εφαρμογή των νόμων και η επαναπροκήρυξη των αδειών του τηλεοπτικού χάρτη, η πλήρης διαφάνεια στους διαγωνισμούς, στις προμήθειες, στις συναλλαγές συνιστούν αναγκαίες, δομικού χαρακτήρα ρήξεις, ώστε να μεταφερθεί επιτέλους η εξουσία από τους μηχανισμούς της διαπλοκής στην πολιτική εξουσία, στην κυβέρνηση και στην ελληνική κοινωνία.»

Στην Πόλη εμείς να μπούμε… Με αφορμή τα συνθήματα των ανδρών των ΟΥΚ, του Αγάπιου Λάνδου. «Δεν έχουμε κάποια μέλη των ΟΥΚ που τα φωνάζουν αυτά σε μια ταβέρνα, σε μια ιδιωτική σύναξη ούτε καν εντός του στρατοπέδου. Η ενέργεια έγινε κατά τη διάρκεια της παρέλασης, στην οδό Πανεπιστημίου, ενώ το άγημα προχωρούσε απολύτως συντεταγμένα, με βηματισμό, τον επικεφαλής παρόντα κλπ. Είναι οργανωμένη ενέργεια και μας δείχνουν την ύπαρξη ακροδεξιών πυρήνων (χρυσαυγίτικων ή μη) εντός του στρατού· δεν είναι κάτι αυτόματο ή προέκταση της εκπαίδευσής τους κλπ. Γι’ αυτό ο Υπουργός Άμυνας οφείλει να τοποθετεί και να δράσει.

Η Ευρώπη στον λαβύρινθο και η υλική δύναμη των ιδεών. Γράφει ο Μίχαελ Χόυζερ: «Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να ξεμπλέξει τις περίπλοκες καταστάσεις στις οποίες βρίσκεται η Ε.Ε. Η πολιτική της μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από μια απλή έκφραση της τραυματικής κοινωνικής κατάστασης στην Ελλάδα και ενός άνευ προηγουμένου ενθουσιασμού της ελληνικής κοινωνίας. Η ελληνική κυβέρνηση έχει την εντολή να αναβιώσει την ιδέα της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και την ιδέα της ίδιας της οικονομίας. Στο τέλος, η τύχη της εξαρτάται από το αν θα καταφέρει την ενσωμάτωση αυτών των ιδεών στην πολιτική της ή θα τις εγκαταλείψει κάτω από την πίεση των περιστάσεων. Το μέλλον της Ελλάδας, και τελικά της Ευρώπης, εξαρτάται από το αν αυτές οι ιδέες αποκτήσουν πραγματική πολιτική και οικονομική εξουσία.»

«Ω παγκόσμια δημοκρατία, δεν είσαι ακόμα παρά η σπίθα, αύριο θα είσαι ο ήλιος». Κείμενο του Κωνσταντίνου Τσουκαλά που εκφωνήθηκε στο πλαίσιο του Διεθνούς Φόρουμ για τη Χειραφέτηση και την Ισότητα. «Διεξάγουμε από κοινού έναν ανελέητο πόλεμο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, τη δογματική λιτότητα, τους αυτόκλητους προφήτες και την «κοινή λογική». Και δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή πέρα από τη συνέχιση του αγώνα. Προφανώς, η ιστορία είναι ειρωνική, αβέβαιη και συχνά σκληρή. Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα νικήσουμε, πόρρω απέχουμε, ιδίως από τη στιγμή που οι σκοτεινές δυνάμεις του ακροδεξιού εθνικισμού, ακόμη και του νεοφασισμού, φαίνεται ότι παραμονεύουν στις σκιές. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι θα νικήσουμε. Αλλά αν δεν νικήσουμε, είναι πιθανό να απειληθεί με αφανισμό ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός.»

Οι Αρχαιολογικοί Διάλογοι ταξιδεύουν στη Μυτιλήνη τον Απρίλη του 2016. Η Δέσποινα Καταποτη κάνει έναν απολογισμό του θεσμού και προαναγγέλει την επόμενη συνάντηση. «Μετά την ιδιαίτερα επιτυχημένους Διαλόγους της Αθήνας, η επόμενη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στη Μυτιλήνη του χρόνου, στις 14-17 Απριλίου 2016. Η γεωγραφική θέση και η ιδιαίτερη πολιτισμική ταυτότητα της Λέσβου αποτέλεσαν τη βασική έμπνευση για τη διαμόρφωση του νέου κεντρικού θεματικού άξονα της συνάντησης που φέρει το γενικό τίτλο «Όρια και τα Σύνορα». Σε νησιωτικά περιβάλλοντα όπως η Λέσβος, η θάλασσα χωρίζει και συνδέει τόπους, πρόσωπα, αντικείμενα και ιστορίες, από τους παλαιολιθικούς νομάδες έως και τον αιολικό αποικισμό, από τους πρόσφυγες της Μικρασίας μέχρι τους σύγχρονους μετανάστες. Στη συζήτηση περί διακρίσεων και οριοθετήσεων εντάσσονται επίσης τα όρια ανάμεσα σε διαφορετικά επιστημονικά πεδία, στην επιστημονική κοινότητα και την κοινωνία, στο πραγματικό, το φαντασιακό ή/και το εικονικό.»

Γαλλία, περιφερειακές εκλογές 2015: Ένα ακόμα βήμα στην πορεία της Μαρίν Λεπέν προς την εξουσία; 3 Κείμενα

Πάνω στα συντρίμμια της πολιτικής, μια νέα εκλογική τάξη αναδεύεται… του Φαμπιέν Εσκαλονά. «η συνολική κοινωνικοπολιτική αποσύνθεση αποτέλεσε το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε το ΕΜ. Η καταγγελία της ανασφάλειας, της μετανάστευσης και της ανικανότητας της άρχουσας τάξης χρησιμεύει στο ΕΜ για να προσωποποιήσει και να φετιχοποιήσει τους αφηρημένους μηχανισμούς κυριαρχίας και αποστέρησης, για τους οποίους βρήκε προφανείς ενόχους που θέλει να τους κάνει εξιλαστήρια θύματα μιας εθνικής ανάστασης. Πρόκειται τελικά για μια σεχταριστική και υποβαθμισμένη εκδοχή αυτού που μπόρεσε να αντιπροσωπεύσει ο γκωλισμός, μέσω του φαντάσματος ενός βιομηχανικού καπιταλισμού εντός των εθνικών συνόρων, στο εσωτερικό των οποίων οι φορείς θρησκευτικών και πολιτιστικών διαφορών θα διέθεταν το καλό γούστο να γίνουν αόρατοι».

Η κρίση στρώνει τον δρόμο για το Εθνικό Μέτωπο; του Φιλίπ Ασκεναζύ «Οι αισιόδοξοι βλέπουν στην επιτυχία της γαλλικής Άκρας Δεξιάς στον πρώτο γύρω των περιφερειακών εκλογών τον απλό συνδυασμό δύο αντιστρέψιμων παραγόντων. Ο πρώτος είναι επικοινωνιακός. Το Εθνικό Μέτωπο δοκιμάζει για τον εαυτό του μια εικόνα «κανονικού» κόμματος. Δεύτερος παράγοντας που προβάλλεται, η κρίση. Ένα αρκετά απλό πολιτικό σχέδιο διαγράφεται γύρω από το μεταναστευτικό ζήτημα. Στα ευρωπαϊκά κράτη που έχουν θιγεί περισσότερο από την κρίση, η ιδέα της «εθνικής προτίμησης» είναι άτοπη. Με πάνω από τους μισούς ενεργούς νέους στην ανεργία, η ανάκτηση μερικών ποσοστιαίων μονάδων σε θέσεις εργασίας που «καταλαμβάνουν» μετανάστες δεν θα κάνει τη διαφορά».

Οι τοπικές «γλώσσες» του Εθνικού Μετώπου. Συνέντευξη της Σεσίλ Αλντύ. «Το σύνθημα «πρώτο κόμμα της Γαλλίας» είχε την ικανότητα να κινητοποιεί στο εσωτερικό του ΕΜ. Έφερνε στο προσκήνιο ένα νέο στοιχείο: μπορεί πλέον κανείς να καμαρώνει δημόσια για την ένταξή του στο ΕΜ. Επίσης, επέβαλλε την ιδέα ενός οδοστρωτήρα, μιας αναπόφευκτης πορείας προς την εξουσία. Είναι μια σημαντική ιδέα, γιατί κάνει να συμπέσει το εθνικό μυθιστόρημα με εκείνο του ΕΜ. Η πρόσφατη ιστορία της χώρας παρουσιάζεται σαν μια παρακμή, και το ΕΜ σαν το μόνο κόμμα που μπορεί να της προσφέρει μια αναγέννηση.»

Μια δυσάρεστη «δικαίωση». Ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης σχολιάζει την ποινική δίωξη του ιστορικού Χανς Ρίχτερ. «Είμαι σίγουρος ότι πολλοί --και μάλλον οι περισσότεροι αναγνώστες-- συμμερίζονται την αντίθεσή μου, και ίσως σε ακόμα υψηλότερους τόνους. Το κρίσιμο ερώτημα ωστόσο είναι: Αρκούν αυτά για να οδηγηθεί στο δικαστήριο ο συγγραφέας του βιβλίου; Αρκούν αυτά για να θεωρηθεί ο Ρίχτερ, ένας ιστορικός με μακρά διαδρομή επιστημονικής παραγωγής και αξιοσημείωτες μελέτες για την ελληνική ιστορία, ως υποκινητής βίαιων πράξεων; Δεν μοίρασε προκηρύξεις στην Ομόνοια καλώντας τους ανθρώπους να χτυπήσουν κάποιους άλλους, δεν τους προέτρεψε να εγκληματήσουν, δεν κήρυξε το μίσος από την τηλεόραση ή από το μπαλκόνι».

Δεν υπάρχουν σχόλια: