Από τη συγκέντρωση της Πάτρας.


Οι πολίτες έδωσαν νέα ευκαιρία, αλλά ο πολιτικός χρόνος που έδωσαν στην κυβέρνηση που εξέλεξαν είναι ελάχιστος

Η κυβέρνηση που ορκίστηκε χθες έχει μπροστά της ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα για να υλοποιήσει τη συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές που έχει εγκρίνει η Βουλή στις 14 Αυγούστου.


Πρόκειται για ένα πακέτο 65 παρεμβάσεων και κάθε υπουργός έχει μπροστά του μία λίστα με θεσμικά, διαρθρωτικά και δημοσιονομικά μέτρα που πρέπει να έχουν ψηφιστεί έως τον Δεκέμβριο.

Όμως το κυβερνητικό έργο δεν τελειώνει με την υλοποίηση της συμφωνίας. Οι πολίτες στις εκλογές απέρριψαν την εκδοχή της μνημονιακής κυβέρνησης που πρόβαλε η Ν.Δ. (μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι) και επέλεξαν το κόμμα που δεσμεύθηκε ότι αφενός θα αξιοποιήσει όποιες δυνατότητες υπάρχουν για αντίρροπα μέτρα εντός της συμφωνίας και αφετέρου ότι θα κάνει πράγματα που δεν προβλέπονται στη συμφωνία αλλά είναι αναγκαία για τον τόπο. Ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά δεσμεύθηκε ότι θα εφαρμόσει ένα "παράλληλο πρόγραμμα".

Αυτή είναι η λαϊκή εντολή που δεσμεύει την κυβέρνηση και τους υπουργούς της: το πελατειακό σύστημα, η ευνοιοκρατία στη δημόσια διοίκηση και στην κοινωνία γενικότερα, η διαβρωτική επιρροή των παγιωμένων συμφερόντων και των επιχειρηματικών και πολιτικών ελίτ, η κατασπατάληση των επιδοτούμενων προγραμμάτων κατάρτισης και πρακτικής άσκησης, η καταπολέμηση της διαφθοράς, η δράση των "πιράνχας" στον χώρο της δημόσιας υγείας, η ασυλία των "εθνικών εργολάβων", η διόγκωση της αδήλωτης εργασίας σε συνδυασμό με την υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων. Όλα αυτά πρέπει να καταπολεμήσουν οι υπουργοί λειτουργώντας μέσα στην καθημερινότητα των υπουργείων τους.

Ο γνώμονας του κυβερνητικού έργου πρέπει να είναι η εμπέδωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και η αλλαγή της σχέσης του πολίτη με το κράτος, η αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος, η θεσμική ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης, η διεύρυνση των δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών, η αναδιανομή του εισοδήματος μέσω του φορολογικού συστήματος, το νέο παραγωγικό πρότυπο που θα στηρίζεται στην εργασία, τη γνώση και την καινοτομία, όπως και οι μεταρρυθμίσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους.

Για την υλοποίηση όλων αυτών δεν χρειάζεται κανένα Μνημόνιο και καμία συμφωνία. Χρειάζεται πολιτική βούληση πέρα και πάνω από τη συμφωνία της 13ης Αυγούστου. Χρειάζεται προσωπικό παράδειγμα και πολιτικό πρότυπο.

Οι καιροί ου μενετοί. Οι πολίτες έδωσαν νέα ευκαιρία, αλλά ο πολιτικός χρόνος που έδωσαν στην κυβέρνηση που εξέλεξαν είναι ελάχιστος. Αν τα πρώτα δείγματα δεν είναι θετικά, θα εξατμιστεί...

(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)