- Υποθέτω ότι όλοι κατάλαβαν πως, σε επίπεδο κοινωνίας, οι εσωκομματικοί συσχετισμοί δεν έχουν καμία αντιστοιχία
Μελετώντας τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης (της δεύτερης ευκαιρίας) και σε συνδυασμό με γεγονότα και ρεπορτάζ, κατέληξα στο συμπέρασμα πως αυτό το σχήμα δεν μπορεί να έχει ορίζοντα τετραετίας. Και αυτό διότι οι συμβιβασμοί του πρωθυπουργού ναι μεν δεν είναι πολλοί, είναι όμως αρκετοί και, κυρίως, η κυβέρνηση ολοκληρώθηκε με μεγάλες δυσκολίες.
Όταν ένας ενισχυμένος από τη λαϊκή εντολή ηγέτης, αντί να ανακοινώσει το νέο σχήμα στις 9.30 μ.μ. όπως είχε προγραμματιστεί, υποχρεώνεται τελικά να ολοκληρώσει τη σύνθεση, δέκα λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα, είναι φανερό πως κάτι δεν πήγε καλά. Κάποιοι εξέπληξαν με τις αρνήσεις τους και κάποιοι απαιτούσαν χαρτοφυλάκιο. Με λίγα λόγια, ο πρωθυπουργός χρειάστηκε να τηρήσει διάφορες ισορροπίες, τόσο με τους ΑΝ.ΕΛΛ. όσο και με τη νέα εσωκομματική αντιπολίτευση που εμφανίστηκε δυναμική και απαιτητική εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
ΟΜΩΣ δεν αρκούν μόνον αυτοί οι λόγοι για να θεμελιώσουν πειστική απάντηση για την εκτίμηση, ότι αυτό το σχήμα είναι ορισμένου χρόνου. Η ισχνή πλειοψηφία των πέντε εδρών είναι αυτή που με κάνει τόσο επιφυλακτικό για να ρισκάρω εκτίμηση πως ένα κόμμα του χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως μάλιστα συγκροτήθηκαν τα ψηφοδέλτιά του, μπορεί να εγγυηθεί αντοχή στο βάθος των προβλεπομένων τεσσάρων ετών διακυβέρνησης.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ φρέσκο. Την Πέμπτη και λίγο πριν κλείσει η θορυβώδης παραίτηση του Δημήτρη Καμμένου από την κυβέρνηση, εκδόθηκε ανακοίνωση από τη βουλευτή Βασιλική Κατριβάνου, υπεύθυνη του Τμήματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία εκφράζονταν ενστάσεις για την υπουργοποίηση του Μάρκου Μπόλαρη, εν αγνοία του κόμματος και του αρμοδίου για τις ανακοινώσεις Γραφείου Τύπου, επειδή ο προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ βουλευτής ήταν υφυπουργός του κ. Λοβέρδου όταν ο τελευταίος δημιούργησε μέτωπο με την υπόθεση των οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών. Δεν θα είχε μεγάλη σημασία αυτό το γεγονός, αν η κ. Κατριβάνου δεν είχε καταψηφίσει την κυβέρνηση με την επιλογή του "παρών". Ο ΣΥΡΙΖΑ κάλυψε πλήρως τον κ. Μπόλαρη, αλλά το μήνυμα υπάρχει και είναι ανησυχητικό.
ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΥΜΕ στον πυρήνα του ζητήματος που προκαλεί ανησυχίες. Όταν πριν τις εκλογές ρώτησα αρμοδίως, αν οι βουλευτές που ψήφισαν "παρών" και τελικά συμπεριλήφθηκαν στις λίστες και μάλιστα στις θέσεις που είχαν εκλεγεί, έδωσαν εξηγήσεις και διαβεβαιώσεις για το μέλλον, η απάντηση που έλαβα ήταν: Δεν το έκαναν αλλά με το να θέλουν να είναι και πάλι υποψήφιοι, εννοείται πως αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους! Στη διαδικασία συγκρότησης των ψηφοδελτίων παρουσιάστηκαν πρωτόγνωρα φαινόμενα, με στελέχη της τάσης των 53 να φωνάζουν casus belli, αντί για βέτο, όταν ήθελαν να επιβάλουν ή να αποβάλουν υποψήφιο από τα ψηφοδέλτια!
ΠΟΛΛΟΙ εξεπλάγησαν με την συμπεριφορά των ηγετικών στελεχών αυτής της τάσης. Υπάρχει όμως εξήγηση. Η τάση αυτή, που δημιουργήθηκε με ηγετικά πρόσωπα τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη και τον Τάσο Κορωνάκη, για όσους θυμούνται, είχε συνυπογράψει με την Αριστερή Πλατφόρμα κείμενο όπου 109 μέλη από τα 201 του οργάνου της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ εξέφραζαν τη διαφωνία με την απόφαση της κυβέρνησης να δεχτεί τη συμφωνία που έκλεισε ο Αλ. Τσίπρας. Δεν έχει σημασία πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα. Σημασία έχει πως εστάλη σε μία κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία ένα σαφές προειδοποιητικό τελεσίγραφο στον πρόεδρο του κόμματος και πρωθυπουργό πως δεν έχει πλέον την πλειοψηφία της Κ.Ε.! Να θυμίσουμε επίσης πως οι δύο πρώτοι, πριν από τις εκλογές, διέρρευσαν πως δεν επιθυμούν να είναι υποψήφιοι, αναγκάζοντας τον Αλ. Τσίπρα να διαπραγματευτεί μαζί τους.
Η ΤΑΣΗ αυτή, στη συνέχεια, διασπάστηκε στα τρία. Περίπου το ένα τρίτο, μεταξύ των οποίων και ο γραμματέας του κόμματος (!!!), παραιτήθηκε από τις θέσεις του. Περίπου ένα άλλο ένα τρίτο στην προεκλογική περίοδο έκανε λευκή απεργία! Και το υπόλοιπο ένα τρίτο παρουσιάστηκε κουτσά στραβά στη μάχη των εκλογών. Από πού άντλησαν όμως την επιθετικότητά τους, όπως την περιέγραψα στην περίπτωση συγκρότησης των ψηφοδελτίων; Είναι απλό. Θέλησαν να πολλαπλασιάσουν τη διαπραγματευτική τους ισχύ, εκτιμώντας πως στη συγκεκριμένη συγκυρία, μετά την αποχώρηση διάσπαση από την Αριστερή Πλατφόρμα, ο Τσίπρας και η πλειοψηφία θα διστάσουν να ανοίξουν και νέο μέτωπο.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ τι διδάχτηκαν από το αποτέλεσμα των εκλογών. Υποθέτω ότι κατάλαβαν πως, σε επίπεδο κοινωνίας, οι εσωκομματικοί συσχετισμοί δεν έχουν καμία αντιστοιχία. Όμως, όλα αυτά, ελάχιστα ενδιαφέρουν τον κόσμο, εφόσον οι διαφωνίες μένουν στα όρια του κόμματος. Ποιος μπορεί να το εγγυηθεί; Και με ποιον τρόπο μπορεί να το θωρακίσει; Με λίγα λόγια, μετά το πέρας ενός εξαμήνου και με τη χώρα να περνά σε ρυθμούς ολοκληρωτικής διακυβέρνησης, είναι αναγκαίο η κυβερνητική πλειοψηφία να διευρυνθεί. Να διευρυνθεί, όχι κατ' ανάγκη μόνο με νέους υπουργούς όσο με νέες συμφωνίες που δεν ακυρώνουν τους στόχους και θωρακίζουν το πνεύμα της ενότητας σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές. Η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση με τους καλύτερους, που αυτοί οι καλύτεροι θα συνεργαστούν για την επιτυχία της αποστολής τους με τους αξιοκρατικά καλύτερους στους τομείς που διευθύνουν. Διαφορετικά, αν έχουμε νέα "παρών" και "όχι", τότε αντί τρίτης ευκαιρίας, ο λαός θα μας πάρει όλους με τις πέτρες.
Χρήστου Δημήτρης-avgi.gr
dchristou52@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου