Παρέμβαση του Αλ. Τσίπρα με άρθρο στη Γαλλική "Le Monde" - "Αν η
Άνγκελα Μέρκελ τελικώς προτιμήσει τα θετικά σχόλια του γερμανικού Τύπου
από την ηγετική υπέρβαση για την ενότητα της Ευρωζώνης, τότε οι χώρες
που ζητούν ευρωομόλογο δεν πρέπει να διστάσουν να κάνουν τα επόμενα
βήματα μαζί" τόνισε ο πρ. πρωθυπουργός επισημαίνοντας ότι οι εννέα χώρες
αντιπροσωπεύουν άνω των 2/3 του ΑΕΠ της Ε.Ε.
Σήμερα,
που ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά στις δραματικές συνέπειες που
θα έχει στην οικονομία των κρατών-μελών η διεθνής κρίση του κορωνοϊού, ο
Αλ. Τσίπρας επανέρχεται με ομότιτλο άρθρο του, “Για ποιον χτυπάει η
καμπάνα (ΙΙ)”, ξανά στη γαλλική “Le Monde”, για να υπογραμμίσει την
άμεση και επιτακτική αναγκαιότητα για έμπρακτη αλληλεγγύη της Ε.Ε. με
συμφωνία για ευρωομόλογο.Κάποιοι επιμένουν στις λανθασμένες συνταγές
Τότε, οι άλλες χώρες αναγνώριζαν σιωπηρά “το παράλογο του να μην αλλάζεις το φάρμακο που όχι μόνο δεν θεραπεύει αλλά επιδεινώνει την κατάσταση του ασθενή«, όμως θεωρούσαν ότι η χώρα μας είναι εξαίρεση και οι ίδιες δεν θα έρχονταν αντιμέτωπες με την ίδια λογική. Πέντε χρόνια μετά, ο Αλ. Τσίπρας προειδοποιεί εκ νέου ότι »είναι σαν να έχουμε πόλεμο", όμως μέσα στις δραματικές συνθήκες έκτακτης ανάγκης μέρος της ευρωπαϊκής ηγεσίας “επιμένει στις λανθασμένες συνταγές”. “Αντί να παραμερίσουν όλοι μπροστά στο μέγεθος της απειλής και να προτάξουν την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, συνεχίζουν στην ίδια λογική: ‘Δεν θα πληρώσουμε τα σπασμένα των σπάταλων του Νότου’”.Ακραία επίδειξη αμοραλισμού
“Με δυο λόγια”, επισημαίνει, “καμία σκέψη για αμοιβαιοποίηση του χρέους, ο καθένας μόνος του και ‘όποιος θέλει δανεικά, να περάσει από το ταμείο να του κόψουμε κουστούμι’. Όπως έγινε και με την Ελλάδα”. Εκφράζει τον φόβο ότι “η ακραία επίδειξη αμοραλισμού και αδιαλλαξίας” από Ευρωπαίους ηγέτες, όπως ο Μαρκ Ρούτε, ίσως αποβεί μοιραία για την ίδια την ενότητα της Ένωσης.Υπάρχουν λύσεις
Εξηγεί ότι “αν το πρόβλημα είναι ο συμβολισμός του ευρωομολόγου”, υπάρχουν λύσεις με άλλο όνομα αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα. Υποστηρίζει συγκεκριμένα ότι θα μπορούσε να συμφωνηθεί η έκδοση ενός μεγάλου ομολόγου του EMΣ, “ο οποίος έχει την πιστοληπτική δυνατότητα να δανείζεται με εξαιρετικούς όρους, ένα μεγάλο αλλά απαραίτητο ποσό κεφαλαίων - ισοδύναμο, για παράδειγμα, του ποσού που συμφώνησαν οι Ρεπουμπλικανοί και οι Δημοκρατικοί για την προστασία της οικονομίας των ΗΠΑ. Βάσει αυτού του ομολόγου, ο ΕΜΣ θα μπορούσε στη συνέχεια να δημιουργήσει ανοιχτή πιστοληπτική γραμμή προς τα κράτη-μέλη, χωρίς άλλη προϋπόθεση πέραν τού να αξιοποιηθούν στην αντιμετώπιση των κρίσεων στην Υγεία και την οικονομία".Η ευθύνη της Μέρκελ
Ο Αλ. Τσίπρας υπογραμμίζει ότι η ευθύνη για να επιτευχθεί ένας τέτοιος συμβιβασμός “βαραίνει την Άνγκελα Μέρκελ, που πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην υστεροφημία της ως Ευρωπαία ηγέτης και στο εθνικό της ακροατήριο, που είναι μολυσμένο, εδώ και χρόνια, από τον ιό του σοβινισμού”.Όμως, τονίζει, αν η Γερμανίδα καγκελάριος δεν κάνει την “ηγετική υπέρβαση για την ενότητα της Ευρωζώνης”, τότε, σε κάθε περίπτωση, τα εννέα κράτη-μέλη που ζητούν ευρωομόλογο με την κοινή επιστολή τους στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου πρέπει να είναι έτοιμα “να επιβάλουν ευρωπαϊκή λύση”: eυρωομόλογο χωρίς τη Γερμανία και την Ολλανδία.
Επισημαίνει ότι δεν θα είναι, βεβαίως, το ίδιο ισχυρό, “αλλά ας μην ξεχνάμε ότι τα υπόλοιπα κράτη-μέλη μαζί αντιπροσωπεύουν άνω των 2/3 του ΑΕΠ της Ε.Ε. Αρκεί να έχουν τη βούληση να προχωρήσουν μπροστά”. “Εξάλλου, αυτός μπορεί να είναι και ο μόνος τρόπος για να προχωρήσει η Ευρώπη μπροστά” σημειώνει.
Συγκρούονται ξανά οι δύο στρατηγικές για το μέλλον της Ευρώπης
Στο άρθρο του 2015, όπως και στο σημερινό, δανειζόμενος τον τίτλο του περίφημου βιβλίου του Έρνεστ Χεμινγουέι, ο Αλ. Τσίπρας προειδοποιούσε ότι το ζήτημα δεν αφορούσε μόνον την Ελλάδα, “αλλά ήταν το επίκεντρο της σύγκρουσης μεταξύ δύο διαφορετικών στρατηγικών για το μέλλον της Ευρώπης:Η μια ήταν επικεντρωμένη στην πολιτική ολοκλήρωση, βασισμένη στην ισότητα και την αλληλεγγύη. Η άλλη οδηγούσε σε κατακερματισμό και διαίρεση”.
Νωρίτερα, σε μια από τις πρώτες συνόδους κορυφής, είχε προσπαθήσει να μεταπείσει τους συναδέλφους του, διαμηνύοντας πως “αν αυτή είναι η μέθοδος να αντιμετωπιστεί η κρίση στην Ελλάδα, θα έρθει η ώρα που θα χρειαστεί οι χώρες τους να έρθουν αντιμέτωπες με την ίδια ‘λογική’”.
Μετά την πρώτη του ομιλία στην ολομέλεια ως πρωθυπουργός, αποκαλύπτει ο Αλ. Τσίπρας, ο τότε πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του είπε: “Η καρδιά μας είναι μαζί σου αλλά η λογική μας όχι”. “Ποιο ήταν το ‘παράλογο’; Μα, το να αλλάξουμε τους κανόνες όταν αυτοί δεν λειτουργούν”, σχολιάζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ενότητα βασίζεται σε κοινές αξίες, όχι μόνο σε οικονομικούς όρους
Μπροστά στον υπαρξιακό κίνδυνο της Ε.Ε., ο Αλ. Τσίπρας υπενθυμίζει ότι “η ενότητα δεν βασίζεται μόνο σε οικονομικούς όρους, αλλά και σε κοινές αξίες”. Σημειώνει ότι, για τους πολίτες, η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης παίρνει σάρκα όταν γιατροί από την Ουγγαρία προστρέχουν στην Ιταλία για να βοηθήσουν Ιταλούς ασθενείς ή όταν Ολλανδοί πηγαίνουν στην Ελλάδα.Όμως, σημειώνει, “αντί γι' αυτό είδαμε μόνο εθελοντές γιατρούς από την Κούβα και την Κίνα να καταφθάνουν για να θεραπεύσουν Ιταλούς ασθενείς”. Είδαμε κι από πάνω, συνέχισε, “τον μέγα τεχνοκράτη κ. Ρέγκλιγκ να διαμηνύει στους Ιταλούς, στους Ισπανούς, αλλά -σύντομα- και στους Γάλλους, ότι ‘βεβαίως μπορούν να δανειστούν, αλλά με αιρεσιμότητα’, δηλαδή με πρόγραμμα”.
Εντυπη εκδοση ΑΥΓΗΣ -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου