Κάποτε ήταν ακρογιαλιά για λασποθεραπεία!

«Το γήπεδο μπάσκετ είναι στις Ίτιες και τυπικά είχε δοθεί στον Σύλλογο Ιτεών από τον Ιδιοκτήτη για το τμήμα μπάσκετ του Συλλόγου. Αυτά για την Ιστορία γιατί κανείς δεν ασχολείται πλέον, ίσως γιατί δεν υπάρχει οικονομικό κίνητρο....» ενημερώνεται το Istologio από φίλο και σπεύδω να το αναφέρω για να μην υπάρχει σύγχυση με την περιοχή των λασπόλουτρων.

Σε αυτή την ακτή έκαναν ιαματικά λασπόλουτρα, όσοι Πατρινοί και άλλοι, υπέφεραν από αρθριτισμούς...

Αυτό το γηπεδάκι στον Κόκκινο Μύλο, στην τότε Εύα, έχει προϊστορία. Κατασκευάστηκε παράνομα από τον τότε τοπικό Δήμο, επί ΠΑΣΟΚ με πρόσχωση της ακτής. 

Σε αυτή την ακτή έκαναν λασπόλουτρα όσοι υπέφεραν από αρθριτισμούς. Επενέβη η Δικαιοσύνη και διά της σιωπής και πολλών παλινδρομήσεων, καλύφθηκε το θέμα. Σήμερα λείπει ο χώρος των θειούχων λασπόλουτρων, γιατί οι... ευγενείς του τότε Δήμου ήσαν της άποψης ότι δυσφημούσε την... Ριβιέρα τους και επιπλέον επικροτούσαν την τότε επικρατούσα αντίληψη, που έγινε σύνθημα επί Φούρα, με τον κατά παράφραση τίτλο «κάθε τόπος και στάδιο, κάθε κουζίνα και... γήπεδο». Και κάπως έτσι γεμίσαμε γήπεδα για να τα βλέπουν οι γέροντες, αφού παιδιά στα χωριά υπάρχουν ελάχιστα!

Σήμερα με την έλλειψη των καδμιούχων ιαματικών πηγών Αραχωβιτίκων (αυτή με ευθύνη του Δήμου Πατρέων) και των θειούχων Σελιανιτίκων (με ευθύνη των ιδιωτών ιδιοκτητών) το πρόβλημα της λουτροθεραπείας είναι εμφανές στους συνταξιούχους, των γύρω περιοχών. Έτσι αναγκάζονται σε... μετανάστευση εις άλλους τόπους για την λουτροθεραπεία τους!

ΒΛΕΠΕ: Πετραδάκι-πετραδάκι, γέμισε το γήπεδο μπάσκετ