Γιάννης Λύχρος: Σκέψεις μετά το δεύτερο συνέδριο

Το 2ο Συνέδριο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανήκει στην ιστορία.

Τέσσερις μέρες μετά μπορούμε με νηφαλιότητα να πούμε μερικά πράγματα.

1.   Όλες οι τάσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δηλώνουν ότι η ριζοσπαστική αριστερά και μπορεί και πρέπει να αγωνίζεται και από κυβερνητική θέση, ακόμα και στις σκληρότερες πολιτικοοικονομικές συνθήκες.

Η παραίτηση στα δύσκολα δεν αποτελεί αριστερή ριζοσπαστική πολιτική. Η παράδοση της τύχης της χώρας και του λαού στα χέρια του νεοφιλελευθερισμού και της διεφθαρμένης διαπλοκής είναι καθαρά αντιλαϊκή πολιτική.

2.   Όλες οι τάσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συμφωνούν ότι μετά την αποτυχία του στρατηγικού σχεδιασμού  του κόμματος με το προεκλογικό πρόγραμμα του 15 (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης), οι περισσότεροι μιλάμε για ήττα, η επιλογή της υπογραφής του επώδυνου 3ου μνημονίου, κάτω από τις συνθήκες στις οποίες έγινε, ήταν η λιγότερο χειρότερη για τον ελληνικό λαό. Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν σύμφωνη με τις αποφάσεις του 1ου συνεδρίου που έλεγε ότι πάνω από ευρώ ή δραχμή μπαίνει το συμφέρον του Ελληνικού Λαού.  

3.   Όλες οι τάσεις συμφωνούν για την ανάγκη να γίνει περαιτέρω επεξεργασία της μεσοπρόθεσμης στρατηγικής της ριζοσπαστικής αριστεράς σε συνθήκες επιτροπείας. Είναι αναγκαία η αποφυγή της ενσωμάτωσης στην ιδεολογία μας νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Μόνον έτσι θα μεγιστοποιηθούν οι ελαφρύνσεις των επιπτώσεων της επιτροπείας στον κόσμο της εργασίας. Η μεγιστοποίηση αυτή είναι η μόνη, που μπορεί να δώσει τον απαραίτητο χρόνο για την ανατροπή της επιτροπείας. Όσο βρισκόμαστε υπό επιτροπεία είναι αδύνατη η εφαρμογή ουσιαστικής φιλολαϊκής πολιτικής.

4.   Η ενότητα των συμμετεχόντων στην συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑνΕλ-ΟικΠρα δείχνει ισχυρή πάνω στην εκπλήρωση του κυβερνητικού προγράμματος.

5.   Παρά την ιδεολογικοπολιτική ενότητα του κόμματος, υπάρχει οργανωτική αποδυνάμωση, ιδιαίτερα των οργανώσεων μελών στη βάση της κοινωνίας. Απαιτείται άμεση αναδιοργάνωση των οργανώσεων μελών, για να καταστούν αποφασιστικός παράγοντας της παραγωγής πολιτικής και της αμφίδρομης επικοινωνίας κόμματος και κοινωνίας. Χωρίς αυτή την επικοινωνία και με δεδομένη την τοποθέτηση των ΜΜΕ απέναντι στην κυβέρνηση, δεν θα υπάρξει ικανοποιητική πληροφόρηση της κοινωνίας για το έργο που επιτελείται.

6.   Στην διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου έγινε φανερό ότι, οι περισσότερες καταστατικές αλλαγές δεν είχαν την απαραίτητη επεξεργασία και συζήτηση στο κόμμα, ώστε να ψηφιστούν. Παραπέμφθηκαν στο καταστατικό συνέδριο του κόμματος. Άμεση καταστατική αντιμετώπιση απαιτεί η διαδικασία εκλογής μελών στην Κεντρική Επιτροπή. Είναι αδιανόητο η εκπροσώπηση της περιφέρειας να καθορίζεται από το κέντρο. Αν χρειάζεται κάποια ποσόστωση, αυτή είναι η εκπροσώπηση της περιφέρειας. Η σύγκληση του καταστατικού συνεδρίου καθίσταται επείγουσα.

7.   Μελανό σημείο του συνεδρίου ήταν η αντιδημοκρατική, αντιδιαδικαστική και άκομψη παρέμβαση του σ. προέδρου την τελευταία μέρα. Ιδιαίτερα που, κατά την γνώμη μου, ήταν αχρείαστη μια και το ζήτημα δεν ήταν τόσο σημαντικής σημασίας. Αποτέλεσε, όμως, μια προειδοποίηση για τον κίνδυνο να διολισθήσουμε σε ένα αρχηγικό κόμμα. Όπως έχω ξαναπεί ένα σύγχρονο κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν έχει ανάγκη από εξ αποκαλύψεως παντογνώστες Γενικούς Γραμματείς, οδηγούς, αρχηγούς ή πατερούληδες. Έχει ανάγκη από συλλογικά εκλεγμένους, συλλογικά ελεγχόμενους και συλλογικά σκεπτόμενους ηγέτες. Το ζήτημα πρέπει να απασχολήσει το καταστατικό συνέδριο.

Κλείνοντας θέλω να πω ότι δεν έχω βεβαιότητες.  

Η διεθνής κατάσταση εμφανίζει δυσμενέστατο συσχετισμό δυνάμεων, σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας υπέρ του κεφαλαίου. Στην εσωτερική κατάσταση όλες οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού, της διαφθοράς και της διαπλοκής είναι συσπειρωμένες σε αρραγές μέτωπο, παίζοντας το τελευταίο χαρτί για την επιβίωσή τους. 

Δυνάμεις που παραδοσιακά θα έπρεπε να είναι αντίθετες στον νεοφιλελευθερισμό και την διαπλοκή, έχουν επιλέξει τον δρόμο της αποστασιοποίησης από την ενεργό πολιτική αντιπαράθεση και της αντικυβερνητικής ρητορείας. 

Εφαρμόζουν την γνωστή, λανθασμένη ιστορικά, πολιτική του «τι Πλαστήρας τι Παπάγος» τροποποιημένη σε «καλύτερα Παπάγος παρά Πλαστήρας». Πιστεύουν, ίσως, ότι αν αποτύχει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα κερδίσουν αυτοί. Ασφαλώς πλανώνται πλάνην οικτράν. Η πτώση των σοβιετικών καθεστώτων παρέσυρε μαζί της τους επικριτές τους, τόσο τους «δεξιούς», όσο και τους «αριστερούς». 

Η κατάσταση αυτή κάνει τα πράγματα ιδιαίτερα δύσκολα. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε.

  

Η μοναδική μου βεβαιότητα είναι ότι θα δώσουμε την μάχη όρθιοι μέχρι τέλους για την αξιοπρέπεια και την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των δυνάμεων της εργασία σε Ελλάδα και Ευρώπη, με αναπεπταμένη την σημαία της Αριστεράς.  

_____________

Πάτρα, 20 ΟΚΤ 2016