Αρπακτικά στο
οδικό δίκτυο...!
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΦΟΝΙΚΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 100
ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΤΡΟΧΑΙΑ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ
ΤΟΥΣ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΑΝ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΑΠΕΒΑΛΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ
«...Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο τελικός «λογαριασμός» είναι πιο
σύνθετος, καθώς το έργο της Πατρών-Πύργου δεν θα είναι πλέον δημόσιο, αλλά ιδιωτικό» αναφέρεται σε ρεπορτάζ της εφημερίδας Καθημερινή , που καθοδηγεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη!
Και αυτό που όλοι φοβούνταν και διαμαρτύρονταν, πως τελικά θα καταλήξει στα χέρια ιδιώτη και θα αποτελέσει μπούσουλα για ξεπούλημα του Δημοσίου στα αρπαχτικά του δημοσίου, θα γίνει πραγματικότητα, ακόμη και εάν δεν εγκρίνει την κατασκευή του η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που έχει αποσαφηνίσει ότι θα πρέπει να χαρακτηριστεί οδικός κόμβος μεγίστης σημασίας για να ενταχθεί στην χρηματοδότηση».
Ήτοι
θα έχει σταθμούς διοδίων, με αντάλλαγμα την απαλλαγή του Δημοσίου από
δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης έως το 2040, αλλά και για όσα προκύψουν θα είναι απαλλαγμένο από ευθύνες!
Το σπουδαίο είναι ότι ακόμη και στην περίπτωση αυτού του φονικού δρόμου με τα πάνω από 100 θανατηφόρα τροχαία, το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να εξυπηρετήσει τους κολλητούς της εργολάβους, αυτούς που αποδείχθηκαν ανίκανοι και τους απέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως στην περίπτωση της Ολυμπίας Οδού, στην ιδιοκτησία της οποίας καταλήγει, απ' ότι φαίνεται ο δρόμος Πατρών- Πύργου!
Έτσι «ερρίφθη ο κύβος» αναφορικά με το
μέλλον του έργου του οδικού άξονα Πάτρας - Πύργου, καθώς χθες το βράδυ ο
υπ. Υποδομών και Μεταφορών Κώστας Αχ. Καραμανλής ανακοίνωσε την
επίτευξη συμφωνίας για την ένταξή του στη -γνωστή για την ταλαιπωρία που επέφερε επί σειρά ετών σε όσους κινούνταν στον άξονα Κόρινθος-Πάτρα- κοινοπραξία της Ολυμπίας
Οδού, η οποία διαχειρίζεται ήδη το τμήμα από την Ελευσίνα μέχρι την
Πάτρα, το οποίο επιτέλους ολοκληρώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, απαλλάσσοντας τους οδηγούς από την θέα των εφιαλτικών ταμπελών. «ΠΡΟΣΟΧΗ, παρακάτω στα 2 χιλιόμετρα θα σκοτωθείτε»!
Παράλληλα, διαβεβαίωσε ότι το έργο δεν θα κοστίσει ούτε ένα ευρώ παραπάνω απ’ ό,τι προβλεπόταν στις οκτώ εργολαβίες, στις οποίες είχε «σπάσει» από την προηγούμενη κυβέρνηση, (σ.σ. Istologiou: προκειμένου να τύχει χρηματοδότησης από την ΕΕ για την κατασκευή του}.
Υπενθυμίζεται ότι με βάση τις εκπτώσεις που είχαν δοθεί και οι οποίες ανέρχονταν μεσοσταθμικά σε περίπου 50%, το κόστος του έργου διαμορφώνεται σε 255 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο τελικός «λογαριασμός» είναι πιο σύνθετος, καθώς το έργο δεν θα είναι πλέον δημόσιο, αλλά ιδιωτικό, ήτοι θα έχει σταθμούς διοδίων, με αντάλλαγμα την απαλλαγή του Δημοσίου από δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης έως το 2040.
Στόχος είναι το έργο να έχει ολοκληρωθεί έως το 2023, όσο προβλεπόταν και με βάση τις σημερινές συμβάσεις που έχουν υπογραφεί, ενώ κατά τον κ. Καραμανλή, ακόμα κι αν ξεπεραστεί η προθεσμία αυτή, δεν τίθεται σε κίνδυνο η κοινοτική χρηματοδότηση, εξαιτίας του ότι το έργο δεν θα είναι τεμαχισμένο σε διάφορες εργολαβίες, αλλά ενιαίο.
Αιτιολογώντας την απόφασή του αυτή, ο κ. Καραμανλής ανέφερε μεταξύ άλλων ότι το έργο δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί με την παρούσα μορφή και ότι ήδη υπήρχαν καθυστερήσεις στα χρονοδιαγράμματα και ήδη εργολάβοι είχαν αρχίσει να έχουν πρόσθετες οικονομικές απαιτήσεις.
Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι ουσιαστικά τα εργοτάξια δεν λειτουργούσαν στο «φουλ», ακριβώς επειδή οι υπηρεσίες του υπουργείου είχαν «παγώσει» κάθε πληρωμή από τον προηγούμενο Ιούλιο, ενώ παράλληλα δεν εκδίδονταν και άδειες για διάφορες απαιτούμενες εργασίες, όπως ανέφεραν, μεταξύ άλλων, και στελέχη της Intrakat (ενός εκ των αναδόχων) σε τοπικά μέσα της περιοχής.
Πάντως, όπως σημείωσε ο κ. Καραμανλής, «εξυπακούεται ότι οι εργολάβοι των πέντε σημερινών εργολαβιών θα αποζημιωθούν κανονικά, όπως ο νόμος ορίζει, και τους ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες και την κατανόησή τους».
Παράλληλα προειδοποίησε να μη γίνουν δικαστικές προσφυγές για λόγους επιχειρηματικών συμφερόντων, σημειώνοντας ότι «ελπίζω ότι κανείς δεν θα βάλει τελικά το προσωπικό γινάτι και το στενό οικονομικό και επιχειρηματικό του συμφέρον πάνω από το καλό των πολιτών και του τόπου. Το έργο πλέον κανείς δεν μπορεί να το εμποδίσει. Θα μπορούσε μόνο εκδικητικά να το καθυστερήσει. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα το κάνει».
Στελέχη του κλάδου αναφέρουν ωστόσο ότι ο χειρισμός του κ. Καραμανλή στο συγκεκριμένο έργο θα μπορούσε να είναι διαφορετικός, καθώς δεν φρόντισε κατ’ αρχάς να επικοινωνήσει τις προθέσεις του στους υφιστάμενους αναδόχους, παρά μόνο μέσω δηλώσεών του, και ότι θα έπρεπε να εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους, δεδομένου ότι πρόθεσή του εξαρχής ήταν να τερματίσει τις υφιστάμενες συμβάσεις, χωρίς να υπάρχει υπαιτιότητα των αναδόχων.
Τα επόμενα βήματα προβλέπουν την εκ νέου έγκριση της χρηματοδότησης του έργου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και εφόσον αυτή «ανάψει το πράσινο φως», να συνταχθεί και να εγκριθεί από τη Βουλή η νέα σύμβαση παραχώρησης για το συγκεκριμένο έργο. Με βάση την πρότερη εμπειρία, τέτοιες διαδικασίες απαιτούν συνήθως διάστημα τουλάχιστον 18 μηνών.
Σε περίπτωση που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εγκρίνει τον σχεδιασμό του κ. Καραμανλή, θα προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός, κάτι το οποίο, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, θα σημάνει και νέες καθυστερήσεις, ενώ άγνωστη παραμένει και η χρηματοδότηση του έργου σε μια τέτοια περίπτωση.
Παράλληλα, διαβεβαίωσε ότι το έργο δεν θα κοστίσει ούτε ένα ευρώ παραπάνω απ’ ό,τι προβλεπόταν στις οκτώ εργολαβίες, στις οποίες είχε «σπάσει» από την προηγούμενη κυβέρνηση, (σ.σ. Istologiou: προκειμένου να τύχει χρηματοδότησης από την ΕΕ για την κατασκευή του}.
Υπενθυμίζεται ότι με βάση τις εκπτώσεις που είχαν δοθεί και οι οποίες ανέρχονταν μεσοσταθμικά σε περίπου 50%, το κόστος του έργου διαμορφώνεται σε 255 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο τελικός «λογαριασμός» είναι πιο σύνθετος, καθώς το έργο δεν θα είναι πλέον δημόσιο, αλλά ιδιωτικό, ήτοι θα έχει σταθμούς διοδίων, με αντάλλαγμα την απαλλαγή του Δημοσίου από δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης έως το 2040.
Στόχος είναι το έργο να έχει ολοκληρωθεί έως το 2023, όσο προβλεπόταν και με βάση τις σημερινές συμβάσεις που έχουν υπογραφεί, ενώ κατά τον κ. Καραμανλή, ακόμα κι αν ξεπεραστεί η προθεσμία αυτή, δεν τίθεται σε κίνδυνο η κοινοτική χρηματοδότηση, εξαιτίας του ότι το έργο δεν θα είναι τεμαχισμένο σε διάφορες εργολαβίες, αλλά ενιαίο.
Αιτιολογώντας την απόφασή του αυτή, ο κ. Καραμανλής ανέφερε μεταξύ άλλων ότι το έργο δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί με την παρούσα μορφή και ότι ήδη υπήρχαν καθυστερήσεις στα χρονοδιαγράμματα και ήδη εργολάβοι είχαν αρχίσει να έχουν πρόσθετες οικονομικές απαιτήσεις.
Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι ουσιαστικά τα εργοτάξια δεν λειτουργούσαν στο «φουλ», ακριβώς επειδή οι υπηρεσίες του υπουργείου είχαν «παγώσει» κάθε πληρωμή από τον προηγούμενο Ιούλιο, ενώ παράλληλα δεν εκδίδονταν και άδειες για διάφορες απαιτούμενες εργασίες, όπως ανέφεραν, μεταξύ άλλων, και στελέχη της Intrakat (ενός εκ των αναδόχων) σε τοπικά μέσα της περιοχής.
Πάντως, όπως σημείωσε ο κ. Καραμανλής, «εξυπακούεται ότι οι εργολάβοι των πέντε σημερινών εργολαβιών θα αποζημιωθούν κανονικά, όπως ο νόμος ορίζει, και τους ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες και την κατανόησή τους».
Παράλληλα προειδοποίησε να μη γίνουν δικαστικές προσφυγές για λόγους επιχειρηματικών συμφερόντων, σημειώνοντας ότι «ελπίζω ότι κανείς δεν θα βάλει τελικά το προσωπικό γινάτι και το στενό οικονομικό και επιχειρηματικό του συμφέρον πάνω από το καλό των πολιτών και του τόπου. Το έργο πλέον κανείς δεν μπορεί να το εμποδίσει. Θα μπορούσε μόνο εκδικητικά να το καθυστερήσει. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα το κάνει».
Στελέχη του κλάδου αναφέρουν ωστόσο ότι ο χειρισμός του κ. Καραμανλή στο συγκεκριμένο έργο θα μπορούσε να είναι διαφορετικός, καθώς δεν φρόντισε κατ’ αρχάς να επικοινωνήσει τις προθέσεις του στους υφιστάμενους αναδόχους, παρά μόνο μέσω δηλώσεών του, και ότι θα έπρεπε να εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους, δεδομένου ότι πρόθεσή του εξαρχής ήταν να τερματίσει τις υφιστάμενες συμβάσεις, χωρίς να υπάρχει υπαιτιότητα των αναδόχων.
Τα επόμενα βήματα προβλέπουν την εκ νέου έγκριση της χρηματοδότησης του έργου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και εφόσον αυτή «ανάψει το πράσινο φως», να συνταχθεί και να εγκριθεί από τη Βουλή η νέα σύμβαση παραχώρησης για το συγκεκριμένο έργο. Με βάση την πρότερη εμπειρία, τέτοιες διαδικασίες απαιτούν συνήθως διάστημα τουλάχιστον 18 μηνών.
Σε περίπτωση που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εγκρίνει τον σχεδιασμό του κ. Καραμανλή, θα προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός, κάτι το οποίο, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, θα σημάνει και νέες καθυστερήσεις, ενώ άγνωστη παραμένει και η χρηματοδότηση του έργου σε μια τέτοια περίπτωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου