«Στήνεται λογοκρισία, παρά μηχανισμός ελευθερίας;»

 

Τι ακριβώς θα θεωρείται fake news; Ποιος θα το ορίζει αυτό; Κάποια εταιρεία, κάποιος οργανισμός που δεν θα υπόκειται σε κανέναν έλεγχο;

O διαχειριστής του Istologiou G. Mosxou στέκεται με απορία από την περασμένη εβδομάδα που έγινε γνωστό, πως κάποια περισπούδαστη εταιρεία Ηλεκτρονικής κατάρτισης επιδοτήθηκε από τον κρατικό κουμπαρά, για την προστασόια μας από τα face news. Δηλαδή από τους φόρους που πληρώνουμε εμείς τα φορολογικά γαϊδούρια, (υποζύγια κατά την ευγενικότερη έκφραση) που καλούμαστε, όποτε του ''καπνίσει'' του κυβερνήτη μας να μας υποχρεώσει να γεμίσουμε τα ταμεία πότε των Τραπεζών, πότε των Ασφαλιστικών ταμείων και πότε  τα ελλείμματα του κρατικού κουμπαρά!

Έχοντας καεί στο κουρκούτι ο διαχειριστής του Istologiou G. Mosxou φυλάγεται και στο... μπαρούτι. Δεν πάει μισός χρόνος που η εταιρεία ΜΕΤΑ διάδοχος της προηγούμενης άνοιξε την πύλη αποκλεισμού μου στο facebook, αποκλεισμός που είχε κρατήσει επί τέσσερα χρόνια, αρχόμενος από τις μέρες του Πάσχα 2019, πριν τις ελληνικές εκλογές. Η δικαιολογία ήταν ότι η στάση μου δεν ήταν σύμφωνη με την κοινότητα. Κι επειδή ούτε ξεβρακωσιές μήτε εικόνες εκπόρνευσης δεν ανεβάζει το Istologio για λόγους ευπρέπειας κια φυσικά δεν μεταφορτώνει στο facebook, έμεινε με την απορία ο Διαχειριστής. Αν και οι πληροφορίες που έφθασαν μιλούσαν κάτι παιδάκια της ΝΔ η οποία πλήρωνε αδρά για προεκλογική διαφήμισή της και φυσικά είχε και την σχετική της απαίτηση.

Βέβαια ο αποκλεισμός του Istologiou είχε ξεκινήσει από το Γραφείο Τύπου του Δήμου Πατρέων, πολύ ενωρίτερα, όταν επί αείμνηστου εκπροσώπου του, ξαφνικά αποκλείστηκε από τον κατάλογο των τοπικών ΜΜΕ.

Και η δικαιολογία συμβούλου του Δημάρχου Πελετίδη ήταν «΄Ελα μωρέ, λες και γράφεις τίποτε σπουδαίο; Όλο με το Δήμαρχο τα βάζεις!»

Ενοχλεί το Istologio. Και παραμένει αποκλεισμένο από τότε.

Πρόσφατα, πριν μερικές εβδομάδες προεκλογικά την Παρασκευή 24-5-2025 η  Maicrosoft κλείδωσε το μαίηλ μου (gmosxos1@hotmaihl.com).

Δικαιολογία; Δεν ήμουν σύμφωνος με τα μέλη της κοινότητας! Και το μαίηλ ακόμη παραμένει κλειδωμένο. Λόγω αυτής της ασαφο΄θυς κοινότητας!

Θα μπορούσε από αυτό το μαίηλ. στο οποίο λάμβανα μηνύματα για να τα ανεβάσω στο Istologio, να εξαρτιόμουν  οικονομικά από διαφημιστικές καταχωρίσεις.

Ευτυχώς το Istologio δεν έχει ανάγκη και δεν ανεβάζει διαφήμιση ακριβώς για να μην εκβιάζεται οικονομικά. Όμως αυτός είναι λόγος για να απαλλαχθούν ευθυνών οι εταιρείες και οι φορείς που χρησιμοποιούν αυτήν την αήθη τακτική;

Διαβάζω λοιπόν, το παρακάτω αρθρο της σημερινής εφημερίδας ΑΥΓΗ και μένω σκεπτικός με την σαφήνεια που ορίζει τα πράγματα:

«ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ να ακούγεται καλά ή ουδέτερα η είδηση ότι η κυβέρνηση δίνει 4,2 εκατ. ευρώ για την αντιμετώπιση των fake news στο Διαδίκτυο και στα social media. Πριν καν φτάσουμε στις λεπτομέρειες αυτού του έργου, το πρώτο ερώτημα είναι: Ποιος το κάνει αυτό;

»Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ των υποκλοπών. Η κυβέρνηση που στη θητεία της έγινε υφαρπαγή προσωπικών δεδομένων εκλογέων από το υπουργείο Εσωτερικών.

»Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ που έχει χρησιμοποιήσει μεγάλες εταιρείες για την αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων στην Παιδεία χωρίς να δοθούν ποτέ οι αναγκαίες εξηγήσεις.

»Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ που έχει επικριθεί από το Ευρωκοινοβούλιο και άλλους ξένους οργανισμούς για παραβάσεις και παραβιάσεις του Κράτους Δικαίου. Το παρελθόν της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι βεβαρημένο σ’ αυτόν τον κρίσιμο τομέα των δεδομένων.

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ότι λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις ευρωεκλογές ανακοινώθηκε η χρηματοδότηση με 4,2 εκατ. ευρώ μιας θολής «ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης».

Το υπουργείο καλεί για πρόταση ως δυνητικούς δικαιούχους την Κοινωνία της Πληροφορίας και το υπουργείο Εξωτερικών και η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προτάσεων είναι μέχρι τις 4 Σεπτεμβρίου 2024.

Όλα αυτά αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα της ομάδας Data Journalists.

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ είναι πάμπολλα. Το πρώτο και βασικό αφορά τη συμμετοχή των δημοσιογραφικών ενώσεων σ’ αυτή την προσπάθεια για την καταπολέμηση των fake news.

Της ΕΣΗΕΑ ή της ΠΟΕΣΥ, ακόμα και της ανεξάρτητης Αρχής του ΕΣΡ. Και βεβαίως το μεγάλο θέμα αφορά τους ορισμούς.

Τι ακριβώς θα θεωρείται fake news; Ποιος θα το ορίζει αυτό; Κάποια εταιρεία, κάποιος οργανισμός που δεν θα υπόκειται σε κανέναν έλεγχο;

Γι’ αυτό και δικαίως το μεγαλύτερο ερώτημα είναι: Μήπως στήνεται μηχανισμός λογοκρισίας παρά μηχανισμός ελευθερίας;».