Και ξαφνικά όλοι βιάζονται, Δεξιά και... Κεντροαριστερά, ενώ στην αριστερή γωνία ξανακοιτάζουν μπας και προκύψει κάτι και για κάποια στελέχη.
Είχαν υποεκτιμηθεί οι εξελίξεις που θα πυροδοτήσει το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης. Η μεγάλη αποχή έδειξε τη μεγάλη δυσαρέσκεια της κοινωνίας, έφερε και το 28% στη Ν.Δ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λόγο να πανηγυρίζει, όμως πράγματι άντεξε μέσα σε μια γενική αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος. Τα πράγματα δεν ήταν καθόλου ευχάριστα για το ΠΑΣΟΚ, παρά τις αναλύσεις.
Είναι, λοιπόν, το αποτέλεσμα της κάλπης που υποχρεώνει όλους να σχεδιάσουν τις επόμενες κινήσεις τους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται ότι φλερτάρει με το ενδεχόμενο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Και την ίδια ώρα στον ευρύτερο χώρο της προοδευτικής παράταξης έρχονται ξανά τα σχέδια για να ενωθούν οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς ή της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Σχέδια που τρέχουν ταυτόχρονα με τον σχεδιασμό και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Η εξέγερση του… ΚΙΝ.ΑΛΛ.
«Αν δεν κέρδισες τον Κασσελάκη, πώς θα κερδίσεις τον Μητσοτάκη;» είπε ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, που πρώτος έθεσε ζήτημα αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ. Άρα, το θέμα είναι ποιος θα κερδίσει τον Κασσελάκη; Αυτός είναι ο πρώτος στόχος; Ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με τι ακριβώς θα ασχοληθεί; Πώς θα κερδίσει πρώτα τον Κασσελάκη; Άρα, για ποια Κεντροαριστερά μιλάμε; Πώς θα προκύψουν πρόσθεση και συμπόρευση και άλλα τέτοια αγαπησιάρικα αν το θέμα είναι η επικράτηση σε βάρος του κατά τα άλλα δυνητικού συμμάχου; Είναι τα ερωτήματα που αναδεικνύουν ξανά τον διχασμό μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Γιατί φαίνεται πως το… ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν πέθανε, παρά το γεγονός ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης επανέφερε το ΠΑΣΟΚ σε πρώτο πλάνο.
Το ξύπνημα του ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν παραπέμπει ακριβώς στο κίνητρο αντιμετώπισης του Μητσοτάκη. Και σίγουρα δεν παραπέμπει σε αγωνία για την Κεντροαριστερά. Τουλάχιστον ο Οδυσσέας δεν το κρύβει, όπως κάποιοι άλλοι. Στην πραγματικότητα, αυτή η συζήτηση αφορά την επικράτηση του ΚΙΝ.ΑΛΛ. (ΠΑΣΟΚ) στην Κεντροαριστερά που θέλουν, που τους εξυπηρετεί. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολλοί αυτοί που επιμένουν ότι στόχος είναι η μεγάλη Κεντροαριστερά. Η ένωση δυνάμεων, αλλά με ένα νέο καπέλο και, φυσικά, με μια κεντρική ηγεσία που (ναι) θα εκλεγεί με κάλπες.
Είναι, λοιπόν, διαφορετικές οι προθέσεις και οι επιδιώξεις. Άρα, δύο διαφορετικά σενάρια μέσα στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝ.ΑΛΛ).
Αξίζει εδώ να θυμηθούμε τις περιπέτειες του ΠΑΣΟΚ που έγινε ΚΙΝ.ΑΛΛ. Σε διαφορετικές συνθήκες, πράγματι. Ήταν τότε που το ΠΑΣΟΚ -λόγω των ευθυνών του για τη χρεοκοπία- έχανε διαρκώς δυνάμεις. Σε μια προσπάθεια να συμπράξει με αριστερές δυνάμεις (αναζητώντας μεγαλύτερο αριθμό ψήφων) δημιουργήθηκαν σχήματα, όπως η Ελιά-Δημοκρατική Παράταξη. Η Ελιά-Δημοκρατική Παράταξη ήταν συνασπισμός πολιτικών κομμάτων της Κεντροαριστεράς με σκοπό τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε το ΚΙΝ.ΑΛΛ. με στόχο επίσης να δημιουργηθούν συνθήκες μεγάλης Κεντροαριστεράς. Πρωτεργάτης ήταν ο Κώστας Σημίτης, που, αν και δεν ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μετά το 2004, θεωρούσε σωστό να παρεμβαίνει για το καλό της παράταξης. Κάποια στιγμή δημιουργήθηκε το Ποτάμι του Στ. Θεοδωράκη. Με στόχο τις ψήφους της Κεντροαριστεράς, ώστε να μην τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ που ανέβαινε. Τελικώς, το Ποτάμι το ψήφισαν περισσότεροι δεξιοί παρά κεντροαριστεροί.
Ο Κ. Σημίτης επεδίωκε τη συνεργασία του Ποταμιού με το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Τίποτε από τα σχέδιά του δεν πήγε καλά. Ο ίδιος το φθινόπωρο του 2015 αποφάσισε να στηρίξει τον… Κυριάκο Μητσοτάκη για την ηγεσία της Ν.Δ. Με επικεφαλής τον Κυριάκο στήθηκε το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και στηρίχθηκε πολλαπλώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη έως σήμερα.
Τα όμορφα σχέδια…
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έδειξε το αβέβαιο βήμα του Μητσοτάκη το επόμενο διάστημα, χωρίς όμως να υπάρχουν οι μεγάλες βεβαιότητες στην αντιπολίτευση. Και αυτό τροφοδοτεί τα σχέδια για ένωση δυνάμεων αριστερότερα της Ν.Δ. Μόνο που (όπως γράφαμε και την προηγούμενη Κυριακή) το ζητούμενο δεν είναι η συγκόλληση δυνάμεων, που καθεμία μόνη της μειοψήφησε. Αυτό που είναι σημαντικό για την Αριστερά και την Κεντροαριστερά είναι η διαμόρφωση αποτελεσματικών και χρήσιμων λύσεων που θα γίνουν αποδεκτές από μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων. Με το να προσθέσουμε απόψεις που έχουν μειοψηφήσει δεν πρόκειται να φέρουμε ένα μεγαλύτερο άθροισμα. Το αποτέλεσμα θα είναι και πάλι μειοψηφικό. Γιατί στις κάλπες οι πολίτες επιλέγουν θέσεις χρήσιμες για τη ζωή τους, στη βάση πολλών και διαφορετικών κριτηρίων. Ανάσα και διέξοδο θα δώσουν οι προτάσεις που ο κόσμος θα αποδεχθεί ως χρήσιμες και συγχρόνως θα του δώσουν ελπίδα.
Τα πρόσωπα πάντα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, αρκεί να έχουν ένα μήνυμα να μεταφέρουν. Όχι ένα άθροισμα γνωστών μηνυμάτων, αλλά ένα καινούργιο μήνυμα. Αν και όλοι παραδέχονται ότι τα πάντα πρέπει να γίνουν από τα κάτω, και τελικώς θα είναι ο κόσμος που θα αποφασίσει στις κάλπες, εμφανίζονται και δυο και τρεις σχεδιασμοί.
Η συζήτηση για τις διαδικασίες και τη… δοσολογία είναι η βασική συζήτηση. Το «προϊόν» το οποίο θα κληθούν να αγοράσουν οι ψηφοφόροι ή οι δυνάμει ψηφοφόροι της προοδευτικής παράταξης δεν έχει συζητηθεί. Άλλωστε, φαντάζει ότι θα έχουμε πολλές διαδικασίες ακόμα μπροστά μας. Να δούμε τι ακριβώς θα συμβεί με το ΠΑΣΟΚ. Να δούμε αν θα υπάρξει νέα ηγεσία που θα θέλει να συζητήσει για τις διαδικασίες και το μενού. Να δούμε ποιο ακριβώς σχήμα θα επιλέξουν οι επισπεύδοντες γενικότερα στην προοδευτική παράταξη.
Προς το παρόν, ο μόνος που δηλώνει ΠΑΡΩΝ στις όποιες εξελίξεις είναι ο Στέφανος Κασσελάκης. Ο οποίος συγχρόνως δηλώνει και διαθέσιμος να συνομιλήσει με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου