Τιμή και δόξα στους Αχαιούς πεσόντες και αγνοούμενους της Κυπριακής τραγωδίας

Δεξιά ο Γιάννης Πορφύρης από τον Σύνδεσμο Αχαΐας-Κύπρου «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ», σε ρόλο ψάλτου, συνεπικουρεί τον παπα-Βασίλη, που διαβάζει τρισάγιο.

Σεμνή εκδήλωση στο στρατόπεδο ΚΕΤχ του πεσόντος στην Κύπρο αξιωματικού Μουζάκη

Γρηγ. Αλεξόπουλος, αντιπεριφερειάρχης.

Τριάντα εννέα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και η αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση Δυτ. Ελλάδος σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Αχαΐας-Κύπρου «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ», τον σύλλογο Πολεμιστών Κύπρου ’74 ν. Αχαΐας  και το Δήμο Ερμάνθου πραγματοποίησε τη Δευτέρα το απόγευμα της 5-8-2013, στο ΚΕΤχ Πάτρας (στρατόπεδο συν/ρχη Μουζάκη, πεσόντος αξιωματικού στην Κύπρο, τότε διοικητή ΚΕΤχ) σεμνή τελετή για να τιμήσει την μνήμη των θυμάτων και των Αχαιών αγνοουμένων.

Πρόκειται για τον αγνοούμενο υπολοχαγό Κ/Δ Νικ. Κατούντα (στις 22-7-74), τον πεσόντα λοχία Π/Ζ Κωνστ. Αντωνόπουλο (στις 22-7-74), τους δεκανείς Μ/Χ Γεώργιο Μαρτζάκλη (στις 16-8-74) Χρήστο Γκαβό (στις 16-8-74), τον δεκανέα Ε/Μ Χρ. Γρίβα (στις 16-8-74), τους στρατιώτες Κ/Δ Δημ. Σιορώκο (στις 22-7-74), Σωτ. Τζουρά (στις 22-7-74), τον στρατιώτη Π/Ζ Αλέξιο Χριστόπουλο (στις 22-7-74) και τον λοχαγό Μ/Χ Βασ. Καποτά (στις 11-5-64).  

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τρισάγιο που διαβάστηκε από τον παπα-Βασίλη του ναού της Παναγίας Αλεξιώτισσας και ακολούθησε χαιρετισμός του προέδρου του Συνδέσμου Αχαΐας-Κύπρου «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ» Αναστάσιου Στασή. Στην συνέχεια απηύθυνε χαιρετισμό ο αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας Γρ. Αλεξόπουλος που στάθηκε στις προσπάθειες των δύο φορέων για την ανέγερση μνημείων  υπέρ των αγνοουμένων και στην ανάγκη για δικαίωση του κυπριακού αγώνα, ενώ ο δήμαρχος Ερυμάνθου Θαν. Καρπής στην ομιλία του αναφέρθηκε στην τραγωδία της Κύπρου με αιχμές για την σημερινή οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Χαρακτηριστικό είναι ότι η διμοιρία που απέδωσε τιμές προήρχετο από στρατευμένους που είχαν υπηρετήσει στην ΕΛΔΥΚ και ήρθαν στην πόλη μας με μετάθεση.

Την εκδήλωση τίμησαν οικογένειες των Αχαιών πεσόντων και αγνοουμένων της Κύπρου, ο ταξίαρχος Χρ. Λαμπρινάκης, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας Μ. Κανελλοπούλου και Β. Χατζηλάμπρου, εκπρόσωποι των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ,  η τέως Γενική Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Περιφέρειας Ηπείρου & Δυτ. Μακεδονίας Δήμητρα Μπάστα, ο περιφερειακός σύμβουλος της ΔΗΜΑΡ Χρ. Σταυρόπουλος, ο γλύπτης Στάθης Λεοντής, οι  Αχαιοί πολεμιστές της Κύπρου, που προσήλθαν με την σημαία των, όπως και η «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ» και πολλοί άλλοι.

Δεξιά ο πρόεδρος Αν. Στασής στο βήμα, στο κέντρο

 ο παπα-Βασίλης, αριστερά ο Γιώργος Βουρλιόγκας

 αντιπρόεδρος των πολεμιστών Κύπρου ’74

Στο λόγο του ο πρόεδρος του Συνδέσμου «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ» Αναστάσιος Στασής, μεταξύ άλλων ανέφερε τα παρακάτω:

 «Έχει συνδεθεί το καλοκαίρι - ο Ιούλιος και ο Αύγουστος -  για όσους το θυμούνται -  με τις μαύρες επετείους της καταστροφής της Κύπρου . Κλείνουν φέτος 39 χρόνια εισβολής και κατοχής του βορείου τμήματος της Κύπρου, από τα κατοχικά στρατεύματα της ΄΄πολιτισμέ

νης΄΄ σήμερα  Τουρκίας. Μέρες μνήμης που σε κάποιους είναι χαραγμένες στην καρδιά και την ψυχή τους . Πληγές σωματικές και ψυχικές που δεν θα επουλωθούν ποτέ , ούτε με το πέρασμα του χρόνου.

Δυστυχώς ο χρόνος  λειτουργεί εις βάρος μας . Στην αρχή είχαμε τους αδιάφορους . Μετά ήρθε η κόπωση κάποιων – μας έλεγαν πάλι τα ίδια και τα ίδια . Δεν κουραστήκατε ; Τα τελευταία χρόνια ήρθε το μεγάλο κτύπημα της οικονομικής κρίσης της πατρίδας μας. Το κοινωνικό αυτό φαινόμενο κυρίευσε και την τοπική κοινωνία που ζούμε . Μπήκε μέσα στα σπίτια μας.

Η «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ»  έχει το γνώθι σ αυτό . Μείναμε λίγοι , μια χούφτα  ανθρώποι , προσπαθώντας σ΄ αυτή την λαίλαπα να ευαισθητοποιήσουμε και κάποιους άλλους . Να ξυπνήσουμε μνήμες.

Έχουμε χρέος σ’ αυτούς που πολέμησαν και δεν γύρισαν, είτε έπεσαν στο πεδίο της μάχης, είτε είναι αγνοούμενοι μέχρι σήμερα. Σ’ αυτούς που γύρισαν πίσω και δεν τους συμπαραστάθηκε κανείς. Στην ίδια την Κύπρο που καταστράφηκε και χάθηκε το 40% του εδάφους της, που λεηλατήθηκε και συλήθηκε η θρησκευτική και πολιτιστική της κληρονομιά της. Στους ξεριζωμένους και στους εγκλωβισμένους της.

Και εκεί που η Κύπρος μέσα από την καταστροφή του 1974, αναγεννήθηκε από την τέφρα, και μέσα από το λεγόμενο οικονομικό θαύμα, έστω  μισή και λαβωμένη – σε μία νύκτα κατέρρευσε με τις ΄΄ευλογίες΄΄ των εταίρων  μας.

Η «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ» θέλει να ευχαριστήσει τον Διοικητή του ΚΕΤΧ Πατρών – Στρατόπεδο Σ/χη ΠΖ Ανδρέα Μουζάκη Ταξίαρχο κ. Χρήστο Λαμπρινάκη και τους συνεργάτες του για την βοήθεια που μας προσέφεραν στην υλοποίηση της σημερινής σεμνής εκδήλωσης.

Να ευχαριστήσουμε τον Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Αχαΐας κ. Γρηγόρη Αλεξόπουλο και το Δήμαρχο Ερυμάνθου κ. Αθανάσιο Καρπή. Δυο άνθρωποι που στα 14 χρόνια ζωής της «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗΣ» πάντοτε μας συμπαραστάθηκαν από όποια θέση και να είχαν.

Αναφορά επίσης ιδιαίτερη στους δυο Βουλευτές της Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ την κυρία Μαρία Κανελλοπούλου  και τον κύριο Βασίλη Χατζηλάμπρου που τιμούν με την παρουσία τους την εκδήλωση μας.

Ιδιαίτερη επισήμανση για το τιμητικό άγημα που αποδίδει σήμερα τις στρατιωτικές τιμές, το οποίο αποτελείτε από στρατεύσιμους οι οποίοι μόλις επέστρεψαν από την Κύπρο όπου υπηρετούσαν την στρατιωτική τους θητεία στην ΕΛΔΥΚ».

Κατάθεση στεφάνων έγινε για τις οικογένειες Αχαιών πεσόντων και αγνοουμένων, εκ μέρους της κας Ελένη Αλεξανδροπούλου αδελφής του Αχαιού ήρωα της Κύπρου Αλέξιου Χριστόπουλου.

Επίσης για τις Ένοπλες Δυνάμεις, ο Ανώτερος Διοικητής Φρουράς Πατρών Ταξίαρχος κ. Χρήστος Λαμπρινάκης.

Για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Αχαΐας   Γρηγόρης Αλεξόπουλος, για το Δήμο  Ερυμάνθου, ο Δήμαρχος Αθανάσιος Καρπής, για το Σύλλογο Πολεμιστών Κύπρου 1974  Ν. Αχαΐας, ο Γεν. Γραμματέας Αθανάσιος Σκούφος, για τον ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο Ν. Αχαΐας, ο βουλευτής Βασίλης Χατζηλάμπρου, για τη Δημοκρατική Αριστερά  ο Νίκος Χριστοδουλόπουλος και για το Σύνδεσμο Αχαΐας – Κύπρου «ΑΧΑΙΩΝ  ΑΚΤΗ», ο Αντιπρόεδρος Γιώργος Βουρλιόγκας.

Ομιλία Δημάρχου Ερυμάνθου

Θαν. Καρπής, δήμαρχος Ερυμάνθου.

Κατά την ομιλία του (το κείμενο της οποίας εξασφαλίσαμε) ο δήμαρχος Ερυμάνθου Θαν. Καρπής ανέφερε τα παρακάτω:

«Κυρίες και κύριοι 

Κατ’ αρχάς θέλω να ευχαριστήσω τους διοργανωτές για την πρόσκληση και την τιμή που μου έκαναν να είμαι ομιλητής σ’ αυτή την εκδήλωση. Ευχαριστώ και όλους εσάς που βρίσκεστε σήμερα εδώ και δίνετε το παρόν σ’ αυτή τη συνάντηση. 

Σ’ αυτή την εκδήλωση τιμής και μνήμης προς τους αγωνιστές και τους υπερασπιστές της Κύπρου. 

Είμαστε σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους Αχαιούς μαχητές που υπερασπίστηκαν τα ιερά χώματα της Κύπρου και έπεσαν μαχόμενοι. 

Στο λοχία Πεζικού Κωνσταντίνο Αντωνόπουλο

Στο δεκανέα μηχανικού Γεώργιο Μαρτζάκλη

Στο δεκανέα μηχανικού Χρήστο Γκαβό

Στο στρατιώτη πεζικού Αλέξη Χριστόπουλο

Στο στρατιώτη καταδρομών Δημήτρη Σιορώκο.

Είμαστε σήμερα εδώ με την κρυφή ελπίδα ότι ξάφνου θα δούμε μπροστά μας τον υπολοχαγό καταδρομών Νικόλαο Κατούντα και το δεκανέα Ε.Μ. Χρήστο Γρίβα που 39 τώρα χρόνια συμπληρώνουν το μακρύ κατάλογο των αγνοούμενων της Κυπριακής τραγωδίας. 

Αριστερά ο ταξίαρχος Χρ. Λαμπρινάκης,

δεξιά ο πρόεδρος Αν. Στασής.

Συγκεντρωθήκαμε εδώ απόψε για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους χιλιάδες αγωνιστές του μαρτυρικού αυτού νησιού. Νοερά όλων η σκέψη δεν μπορεί παρά να πηγαίνει και να ατενίζει τη γραμμή που χωρίζει την Κύπρο στα δύο. Τη γραμμή που χωρίζει την αξιοπρέπεια από τη ντροπή, το δίκαιο από το άδικο, την ελευθερία από την κατοχή. 

Σκεπτόμενοι τις χαροκαμένες μάνες, μπροστά στα συρματοπλέγματα, κρατώντας τις φωτογραφίες των αγνοούμενων παιδιών τους στα χέρια τους, μόνο αισθήματα οργής μπορούμε να νιώσουμε για την αδιαφορία των ισχυρών της γης, να υπερασπιστούν τη νομιμότητα. 

Ως πότε το άδικο θα επικυριαρχεί του δίκιου και της νομιμότητας;

Ως πότε οι οικογένειες των αγνοούμενων θα ζουν χωρίς έστω μία πληροφορία για την τύχη των αγαπημένων τους; 

Ως πότε οι πρόσφυγες θα ζουν μακριά από τον τόπο τους;

Ως πότε οι εγκλωβισμένοι θα στενάζουν υπό την Τουρκική κατοχή;

Ως πότε θα συνεχίζεται αυτή η ντροπή για το σύγχρονο κόσμο; 

Τριάντα εννιά χρόνια τώρα μένουν αναπάντητα αυτά τα ερωτήματα. Για πόσο ακόμα; 

Δυστυχώς κάθε φορά που αναφερόμαστε σε αυτό το μαρτυρικό νησί, μας πλημμυρίζουν συναισθήματα θλίψης, οργής και αγανάκτησης κατά των υπευθύνων και των ισχυρών του πλανήτη. Συναισθήματα που θα κυριαρχούν πάντα, για όσο καιρό ακόμα παραμένει στο νησί ο Τούρκος εισβολέας και κατακτητής, για όσο καιρό ακόμα εκδηλώνουν αδιαφορία αυτοί που μπορούν να δώσουν λύση. 

Και είναι εξοργιστική η αδιαφορία που εκδηλώνουν οι ισχυρές και μεγάλες χώρες, καθώς και ο Ο.Η.Ε. για το διαρκές έγκλημα που συντελείται στην Κύπρο.

Τόσο εξοργιστική όσο και η υποκρισία τους, που εκδηλώνεται με όσα συνέβησαν και συμβαίνουν σε πολλά σημεία του πλανήτη, όπως στο Ιράκ πρώτα, αλλά και τώρα στη Συρία, την Αίγυπτο και αλλού. 

Τι είναι έγκλημα και τι είναι παραβίαση του δικαίου, δεν το καθορίζουν οι αρχές της Δικαιοσύνης, αλλά τα συμφέροντά τους. Και συχνά συμπεριφέρονται ως κοινοί εκβιαστές, εκμεταλλευόμενοι την οικονομική τους ισχύ και τις τεράστιες ανάγκες των μικρών χωρών. Όπως τώρα που εκβιάζουν με τις Τρόικες και τα «μνημόνια», αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις και τις συνέπειες που έχουν στους λαούς των χωρών που τα επιβάλλουν. 

 

Ζούμε αυτή την αδιαφορία και την υποκρισία στην Κύπρο. Την ζει η Αμμόχωστος, την ζει η Κυρήνεια, την ζουν οι πρόσφυγες, την ζουν οι οικογένειες των αγνοουμένων. 

Όμως αυτή η υποκριτική στάση δεν μας οδηγεί σε παραίτηση.

Απεναντίας, μας χαλυβδώνει

Και δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν ξεχνάμε, ότι θα επιμείνουμε, θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε και να απαιτούμε. 

Να θυμόμαστε τους υπεύθυνους της τραγωδίας της Κύπρου και να τους δείχνουμε. Να δείχνουμε τη χούντα των συνταγματαρχών και του Ιωαννίδη, που άνοιξαν τις «Κερκόπορτες» για να μπει στην Κύπρο ο Αττίλας. 

Και αποτελεί βεβήλωση των νεκρών αγωνιστών Ελλήνων και Κυπρίων και ιεροσυλία, οι αναφορές και οι εκδηλώσεις στη μνήμη τους, από εκείνους που υπήρξαν και παραμένουν υμνητές της χούντας και οπαδοί του Ναζισμού. 

Εμείς θα συνεχίσουμε να απαιτούμε το δίκαιο, να απαιτούμε την ελευθερία, να απαιτούμε τη δημοκρατική και την ειρηνική συμβίωση των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε μια Κύπρο ενιαία, ελεύθερη, ανεξάρτητη και δημοκρατική.

Θα συνεχίσουμε να απαιτούμε και να αγωνιζόμαστε για να πέσουν τα τείχη της ντροπής στη Λευκωσία, για να πέσουν τα συρματοπλέγματα που χωρίζουν την Κύπρο στα δύο. 

Θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και να αγωνιζόμαστε για την επιστροφή στην Αμμόχωστο και την Κυρήνεια. 

Για να βαδίσουμε, ελεύθερα, ως ιεροί προσκυνητές στον Άγιο Ανδρέα στην Καρπασία και να δροσιστούμε από τη θαλάσσια αύρα, στην Ακτή των Αχαιών.

Όλοι αυτοί οι τόποι, αιχμάλωτοι σήμερα, προσμένουν τη λύτρωση . 

Τη λύτρωση της λευτεριάς. 

Όσο και να χρειαστεί να περιμένουμε, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε.

Και όσοι πιστεύουν ότι ο χρόνος θα φέρει τη λήθη, κάνουν μεγάλο λάθος.

Δεν ξεχνάμε. Θα θυμόμαστε πάντα και θα αγωνιζόμαστε να δούμε την κατεχόμενη Κύπρο ελεύθερη. Για να δικαιώσουμε τη θυσία των αγωνιστών που τιμούμε σήμερα. 

Αυτός ο αγώνας και αυτός ο πόθος δεν είναι μόνο των Ελληνοκυπρίων.

Είναι κοινός. 

Είναι ολόκληρου του Ελληνισμού. 

Αιωνία η μνήμη τους.

Αθάνατοι ! !». 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ ΤΟΥ ISTOLOGIOU G. MOSXOU