Κατ’ αρχάς θα ήθελα να καταθέσω στο σώμα την καταγγελία που έκαναν δυο συνάδελφοι, η Καλλιόπη Βέττα του ΣΥΡΙΖΑ και η Σία Αναγνωστοπούλου της ΝΑ για ένα πολύ σοβαρό περιστατικό που έλαβε χώρα μεταξύ της υπουργού Πολιτισμού και του Προέδρου της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων.
Η υπουργός κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης ακρόασης φορέων έστελνε μηνύματα sms για να του δώσει γραμμή ποιους πρέπει να απορρίψει και ποιους όχι. Του έκανε νόημα πως έχει μήνυμα και εκείνος έσπευσε να το διαβάσει στο κινητό του. Αυτά έχουν καταγραφεί από τις κάμερες της Βουλής.
Φυσικά το πρώτο θύμα αυτής της σκευωρίας ήταν ο μισητός στην κ. Μενδώνη Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων με τον οποίο η υπουργός έχει ανοίξει πόλεμο.
Και φυσικά ο κ. Κέλλας άκουσε και υπάκουσε στην εντολή της. Ως μη όφειλε. Άλλωστε είναι γνωστός ο αλαζονικός και απαξιωτικός τρόπος που ο κ. Κέλλας αντιμετωπίζει ως πρόεδρος επιτροπών τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Στο προκείμενο,
Συζητούμε σήμερα για ένα νομοθέτημα που ναυάγησε πριν καν καθελκυστεί.
Το νομοσχέδιο αυτό φέρει τη σφραγίδα της κ. Μενδώνη, αυτό το ιδιαίτερο πολιτικό της στυλ της ας πούμε.
Το μένος, τα συμπλέγματα, τα «κακιασμένα» πείσματα με το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων είναι ντροπή για την κυβέρνηση συνολικά πόσο μάλλον για την Υπουργό Πολιτισμού. Και μάλιστα σε ένα νομοσχέδιο που αφορά στους αρχαιολογικούς χώρους, που καταργεί την αρχαιολογική υπηρεσία και που ανοίγει το δρόμο σε αρχαιολογικό πλιάτσικο. Ανήκουστα πράγματα.
Για να μη μιλήσουμε για τους αλλοπρόσαλλους, φαιδρούς ερασιτεχνισμούς του υπουργείου που στην αρχική εκδοχή του νομοσχεδίου αποκλείστηκε ακόμα και ο ορχηστρικός Χατζηδάκης, καθώς και ολόκληρα μουσικά ρεύματα.
Η Κυρία Μενδώνη έχει αποτύχει. Δεν την αγαπούν οι καλλιτέχνες και δεν τους αγαπάει κι εκείνη. Δεν τη θέλουν και δεν τους θέλει.
Είναι αποκομμένη από τους ανθρώπους της τέχνης, από τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό και από το εύρος της ελληνικής μουσικής όπως φάνηκε.
Η κ. Μενδώνη υπήρξε επί 10 ολόκληρα χρόνια γενική γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, χωρίς ακόμα να καταλάβει τι εστί πολιτισμός.
Απόδειξη μεταξύ πολλών άλλων παραδειγμάτων, η συμπεριφορά της στο σκάνδαλο Λιγνάδη, (καταδικασμένου πρωτόδικα σε κάθειρξη 12 ετών για βιασμό δύο 17χρονων) που και καλά παρασύρθηκε από την υποκριτική του δεινότητα.
Άκουσον, άκουσον. Να το έλεγε αυτό ο υπουργός μεταφορών πχ, πες ο άνθρωπος δεν έχει πατήσει στο θέατρο, δεν ξέρει. Αλλά η υπουργός πολιτισμού; Να μην είναι σε θέση να ξεχωρίσει τον άνθρωπο και τις πράξεις του από τον ηθοποιό και τους ρόλους του;
Το μένος εναντίον των αρχαιοτήτων της Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, τα κολλητιλίκια της κυβέρνησης με τους πάσης φύσεως ισχυρούς χορηγούς, η κοροϊδία των δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων του πολιτισμού που ήθελε να τους αφήσει εκτός αποζημιώσεων στην πανδημία, επειδή είναι «μαύρη οικονομία».
Και σε κάθε περίπτωση, στο τέλος της ημέρας δηλαδή, δεν δικαιούται μια υπουργός να ανοίγει βεντέτα και να φιμώνει ένα κορυφαίο θεσμικό φορέα λειτουργών του πολιτισμού, επειδή δεν της αρέσουν οι απόψεις του. Κι επειδή απολαμβάνει πρωθυπουργική και μιντιακή ασυλία, Κύριος οίδε για ποιους λόγους.
Σε ποιους τα λέμε αυτά, θα μου πείτε. Σε ποια κυβέρνηση τα λέμε.
- Σε κυβέρνηση που έφτασε να εισπράξει ένα καταδικαστικό ψήφισμα από το Ευρωκοινοβούλιο για πρώτη φορά σε 45 χρόνια συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Σε κυβέρνηση που ευτελίζει, χειραγωγεί και υπονομεύει το Κράτος Δικαίου, τις Ανεξάρτητες αρχές, τη Δικαιοσύνη.
- Σε κυβέρνηση που φτάσαμε να μας ερευνά η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί, για το όργιο στημένων διαγωνισμών και μίζας στο Ταμείο Ανάκαμψης.
- Σε κυβέρνηση που τα πληρωμένα τρολ της ρίχνουν λάσπη στους γονείς των Τεμπών, γιατί ενοχλούν τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Καραμανλή.
Οι παρανοϊκές ανασφάλειες του Μαξίμου και η αυταρχική βουλιμία για εξουσία οδήγησαν ένα πολιτικό σύστημα να ζει την ελληνική έκδοση της αριστουργηματικής ταινίας οι «Ζωές των Άλλων».
Όσο για την κ. Μενδώνη, δεν γνωρίζουμε ΑΝ έχει πλάτες και ΑΝ ΕΧΕΙ
ποιες είναι αυτές. Το γεγονός πάντως είναι πως πρώτα θα πέσει ο
Μητσοτάκης και μετά θα φύγει --και αν φύγει-- η Λίνα Μενδώνη από το
Υπουργείο Πολιτισμού.
Διότι τα συστήματα και τα κυκλώματα εξουσίας, οι κάθε είδους «ευεργέτες», μπορούν - φευ! - να εξασφαλίζουν τη μακροημέρευση οποιασδήποτε «εξυπηρετικής» κυβέρνησης.
Δεν θα τη σώσουν όμως από την κρίση των πολιτών και του κόσμου του πολιτισμού.
Κυρία υπουργέ,
Η ιστορία έχει αποδείξει πως οι χώρες γίνονται μεγάλες με δυο τρόπους: με πόλεμο ή με πολιτισμό. Κι εδώ στην Ελλάδα που γεννήθηκε ο πολιτισμός, δεν θα επιτρέψουμε να πεθάνει στα χέρια σας.
Φωτογραφία αρχείου: ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου