Ο πρωτογενής τομέας θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης

Σημεία από τη συνέντευξη του Διονύση-Χαράλαμπου Καλαματιανού, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου και Τομεάρχη Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην εκπομπή " Ώρα Ελλάδος" στο OPEN TV

Ο πρωτογενής τομέας είναι εθνική υπόθεση. Χωρίς αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή δεν υπάρχει επισιτιστική επάρκεια και ασφάλεια στη χώρα.

Για τη σημερινή δύσκολη κατάσταση που βιώνει ο αγροτικός κόσμος υπάρχουν σοβαρές ευθύνες της κυβέρνησης. Μπορεί το αγροτικό ζήτημα να απασχολεί γενικότερα τις ευρωπαϊκές χώρες, όμως, στην Ελλάδα τα προβλήματα είναι μεγεθυσμένα.

Ειδικότερα, στη χώρα μας υπάρχει πολύ υψηλό κόστος παραγωγής. Πολύ ακριβό ρεύμα, πολύ υψηλές τιμές στα καύσιμα και στις υπηρεσίες.

Παράλληλα, εντοπίζεται τεράστια απόκλιση μεταξύ των τιμών του παραγωγού στο χωράφι και των τιμών των προϊόντων στο ράφι, έως και 270% διαφορά. Προφανώς, αυτό προκύπτει από την αισχροκέρδεια των μεσαζόντων και δυστυχώς, η κυβέρνηση μένει να παρακολουθεί αμέτοχη.

Επιπλέον, υπάρχουν τεράστια προβλήματα σε επίπεδο αγροτικών αποζημιώσεων και επιδοτήσεων. Και εδώ υπάρχει κυβερνητική ευθύνη καθώς τις διοικήσεις των Οργανισμών (ΕΛΓΑ και ΟΠΕΚΕΠΕ) που ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα τις διορίζει η κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση έχει αλλάξει 5 διοικητές στον ΟΠΕΚΕΠΕ τα τελευταία χρόνια.

Πολλά κυβερνητικά στελέχη έχουν αναγνωρίσει τα λάθη, τις παραλείψεις, τις καθυστερήσεις και τις στρεβλώσεις που υφίστανται. Ακούσαμε και τον αρμόδιο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Αυγενάκη, να παραδέχεται ότι υπήρξαν λάθη στη διαπραγμάτευση της νέας ΚΑΠ το 2021, τη στιγμή που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχει αναφέρει πως αυτός ανέλαβε προσωπικά τη διαπραγμάτευσή της. Ειδικότερα, το στρατηγικό σχέδιο διαχείρισής της αποδείχθηκε πως ήταν λάθος.

Η κυβέρνηση, αν θέλει, μπορεί να ενισχύσει ουσιαστικά τους παραγωγούς. Αυτό, όμως, δεν είναι στις προτεραιότητές της. Ακούμε ότι δήθεν ξύνουν τον πάτο του βαρελιού και ότι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα των αγροτών. Μόλις χθες, ο κ. Χατζηδάκης ομολόγησε ότι απεσύρθη το Δημόσιο από τις τράπεζες. Πόσο είναι το κόστος αυτής της απόσυρσης; 800 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Επιπλέον, όταν είναι η κυβέρνηση να μειώσει τον φόρο στη συγκέντρωση κεφαλαίου στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, βρίσκει πόρους και τον μειώνει. Όταν, όμως, είναι να στηρίξει τον αγροτικό κόσμο, δεν μπορεί να βρει 380 εκατ. ευρώ. Το δε εξοργιστικό είναι πως υπάρχουν 513 εκατ. ευρώ αδιάθετα, που μπορούν άμεσα να ανακουφίσουν τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα. Η κυβέρνηση, όμως, είτε δεν μπορεί είτε δεν θέλει να τα απορροφήσει.